Rachael Blackmore przechodzi na emeryturę jako popychacz i wyścig graniczny, ale mogło być tak inaczej, jeśli nie na jedną rozmowę telefoniczną, pisze Dominic King

Przez to wszystko nigdy nie zapomniała rozmowy telefonicznej. Rachael Blackmore nigdy nie ujawnił, kto był na drugim końcu linii, ale ich reakcja, w czasie wielkiej potrzeby, była definiowana kariera.

Będzie dużo czasu na omówienie dni, w których wzięła książki historyczne i wyczyściła strony, aby napisać własne rozdziały, ale, jak kończy się ta chwalebna podróż, kluczowe jest wrócenie do początku i docenić, jak drzwi zagroziły ślizganiem się.

„Kiedy zaczynasz, starasz się się dowiedzieć i zobaczyć” – powiedziała Mail Sport w grudniu 2023 roku. „Chcesz, aby ludzie dali ci przejażdżki, ale zawsze są wyzwania. Pamiętam, jak dzwoniłem trenerem – nie powiem, kto to był – kiedy byłem amatorem.

„Byłem roszczeniem o długości 7 funtów, który chciałby jeździć w klaczach; Ciężary były dość lekkie. Po prostu postanowiłem tego dnia, aby sprawdzić, czy kogoś potrzebują. Przeszedłem. „Cześć, tutaj jest Rachael Blackmore. Czy w niedzielę zastanawiałeś się nad zderzakiem?”

„Powiedzieli:„ Och, cześć Rachael, jak się masz? Kogo znowu masz? ”„ Myśleli, że jestem agentem. Więc powiedziałem: „Nie, nie. To tylko ja. Po prostu staram się jeździć”. Ale powiedzieli: „Nie, wszystko jest w porządku. Naprawiliśmy się”. Były to pukania. Po prostu odłożyłbym telefon i wiedziałbym, że będę musiał zacząć od nowa.

Dziękuję niebiosom. Sportowcy robią to, gdy są po prostu znani po swoim imieniu i chociaż może się zarumienić, „Rachael” to zrobiło. Życie, zdała sobie sprawę, zmieniła się, gdy przejechała rodzinną wioskę Killenaule, hrabia Tipperary w kwietniu 2021 r. I zobaczyła gigantyczne plakaty na ścianach, ale zmieniła to.

Rachael Blackmore, która przeszła na emeryturę w poniedziałek, świętuje swój wielki triumf narodowy w 2021 roku

Osiągnięcia Blackmore przewidywały wyścigi na przednich stronach i na biuletyny informacyjne

Gwiazda roku BBC World Sport w 2021 r. Zrejestrowała 34 klasa pierwsza wygrywa w Wielkiej Brytanii i Irlandii

Od tego pierwszego zwycięzcy w Thurles – Stowaway Pearl dla Shark Hanlon – w lutym 2011 roku Blackmore nie pozwoliłby nikomu powiedzieć jej, że nie można zrobić, a ona pojechała w podróż z zapomnienia do Wonderland, Zenith przybywa wiosną cztery lata temu.

Odrzuć swój umysł, aby pomyśleć, jak nieszczęśliwy był ten okres, jak szalała pandemia. Przez to wszystko wyścigi kontynuowały i nikt nie poszedł lepiej niż Blackmore, który przekroczył granice i zaprosił małe dziewczynki do myślenia, że ​​wszystko jest możliwe.

Z Cheltenham w marcu, gdzie sześciu zwycięzców pozwoliło jej zostać pierwszą kobietą, która została koronowana na wiodącego jeźdźca festiwalu, wyjechała do Liverpoolu i kierowała Minella Times do zwycięstwa w Randox Grand National. Na swój sposób była to tragedia, której nikt nie był, aby pocieszyć jej dom.

Zamiast tego ten sukces – taki, który stawia wyścigi na przednich stronach i prowadzi biuletyny telewizyjne – był niezapomniany dla tych, jak jej krzyki odzwierciedlały te przepastne puste stojaki, uświadomienie sobie, że dzieje się coś naprawdę oszałamiającego.

„Niech Bóg ją błogosławi, Rachael jest cudowny”, JP McManus, właściciel Minella Times, powiedział temu korespondentowi rok później, kiedy para wróciła do Aintree po ich obronę tytułową i właśnie to poczuł każdy, kto poszedł zobaczyć jej jazdę.

Kiedy tłumy były dozwolone przez bramy, kursy stwierdziły, że frekwencja rosną, znacząco, gdyby Blackmore zarezerwował przejażdżki; bukmacherzy zawsze byli ostrożni w swoich wierzchowcach w dużych wyścigach, ponieważ miała „czynnik Frankie”, popularność prowadzenia ceny konia do upadku.

Jej kolegowie z pokojem zdali sobie sprawę, że muszą mieć o nich rozum, jeśli odejdzie z przodu-Blackmore miała piękny sposób na granie w lince-a-dope, ciągnąc boisko, a następnie wyrzucić-ale mogłaby jeździć na dowolnym wyścigu, rodzaju dżokeja, który zachował pewność siebie.

„Jej pierwszym zwycięzcą dla nas była impreza pokerowa w NAAS w styczniu 2019 r.” – powiedział Brian Acheson, którego konie prowadzone pod sztandarem Robcour. „Była stała z zespołem, aż do końca. Dała naszej rodzinie tak wiele wzlotów, takich jak prowadzenie Boba Olingera, aby wygrać cztery razy w Cheltenham.

Być może największym wyczynem Blackmore jest jej 18 zwycięstw w Cheltenham Festival w latach 2019–2025

Ten rekord obejmuje zostanie pierwszą kobietą, która podniosła Zwycięstwo Złotego Pucharu na plus w 2022 roku

Blackmore ma w szczególności powinowactwo do Aintree i ogólnie Liverpoolu i jest stałym gościem w mieście older hey dziecięcej

„Rachael, jako dżokej i osoba, zawsze będzie pamiętany jako jedyny w swoim rodzaju. Stylowy i pełen wdzięku, ale zdeterminowany i wytrwały. W ciągu ostatnich pięciu lat była konsekwentnie jednym z najlepszych talentów w National Hunt Racing w Irlandii i Wielkiej Brytanii i będzie nas tęsknił.

Nie ma wątpliwości, że w ogóle sport, że utrata Blackmore z toru jest ciosem. Była ambasadorem w hełmie i parę bryczetów, kimś, kto nigdy nie powiedziałby „nie”, gdyby był zaręczyny na wizytę w szpitalu lub zobaczenie uczniów przed głównym festiwalem.

Uwielbia angażować się z następnym pokoleniem i kiedyś była bez słowa, gdy fanowa wiadomość skierowana do „Rachael Blackmore, Irlandia” przybyła do jej domu, konsekwencję młodzieńca z snami, który widział jej zdobywcę Aintree.

To prawdopodobnie jej największe dziedzictwo. Zwycięstwo 18 wyścigów na festiwalu, uderzając w sojusz z Wonder Clare wiciokrzew, podnosząc Złoty Puchar na plus w 2022 roku – to było ogromne, ale ten niezwykły dzień w Aintree niósł o wiele więcej.

Blackmore wysłał wiadomość do wszystkich młodych i starszych, ponieważ ograniczyła się do minelli czasów, ta magia może się zdarzyć, jeśli jesteś przygotowany, aby nigdy się nie poddać. Łatwą rzeczą byłoby kontynuowanie kariery w nauce koni, w której ma dyplom, ale nic dobrego nie przychodzi łatwych.

Zamiast tego wzięła ciosy, a odrzucenia odłożyły głowę i utworzyła sojusz z Henry de Bromhead, który, jak „zmienił jej życie” – jak właściwe powinno być dla niego jej 574 i ostateczny sukces w Ma Belle Etoille w Cork.

Nie bez powodu chciała zakończyć karierę na swoich warunkach i kto mógłby ją winić, szczególnie po poważnej kontuzji szyi w jesieni w Downpatrick we wrześniu ubiegłego roku, a teraz wyszła z toru. Podobnie jak ta rozmowa telefoniczna, nie zapomniemy jej.