W 2020 r. Poproszono mnie o podpisanie obietnicy, która bardziej przypominała pustą spowiedź winy niż produktywne wezwanie do działania – przyznanie, że mój uniwersytet i ja byliśmy współwinni w białej supremacji. Podpisanie obietnicy, poparte przez nasz Senat Wydziału, oznaczało uznanie: „University of Cincinnati jest instytucją opartą na białych wartościach supremacji w kraju opartym na tym samym… że skorzystaliśmy z białej supremacji i nadal skorzystamy z białej supremacji) dzięki możliwościom, postępom, włączeniu, samokontroli i wolności i wolności i wolności, a ona jest ona w kolorze samokontroli, a my. Ludzie, w tym wykładowcy, pracownicy i studenci UC. ” Lista pracowników uniwersytetów, którzy podpisali przyrzeczenie, zostanie publicznie wysyłany.
Powiedziano mi, że moje niezadowolenie było tylko objawem mojego białego przywileju i spędziłem dużo czasu na badaniu, czy to prawda. W tym czasie wkładam pracę, popularną frazę, czytając Jak być antiraciistą I Biała kruchość. Może coś przegapiłem, a Ibram X. Kendi i Robin Diangelo zapewniliby jasność.
Pomysły, które znalazłem, były źle skonstruowane i odczłowieczające. Pomijając ideologię, podpisanie publicznej obietnicy lojalnościowej wydawało się dystopijne i efektowne. Wyobraziłem sobie siebie jako koloru pierwszego roku, który zobaczył, że mój biały wykładowca podpisał zobowiązanie przyznające, że system edukacji został zaprojektowany dla mnie i że aktywnie poparli moją porażkę. Po co zawracać sobie głowę sukcesem, gdy pracownicy uniwersytetu umyślnie przyznali się do naruszenia moich praw obywatelskich?
W ciągu następnych kilku lat postanowiłem milczeć, ilekroć te pomysły pojawiły się ze strachu, że wypowiedzenie może zagrozić mojej karierze. Powiedziano mi, że moja cisza była współudziałem i rzeczywiście byłem współwinny, pozwalając, aby te toksyczne pomysły odbijały się echem bez skomlenia. Gdy jednak XX wieku rozciągało się, zauważyłem najgłośniejsze i najbardziej ekstremalne głosy, które czasami dominowały w rozmowie, zostały w dużej mierze zignorowane, a ich wymagania nie zostały spełnione. Pomimo połączeń wokalnych niewielu, na kampusie nie było dużo apetytuDyskryminacja antyracizistyczna„Kendi wezwał lub biały zbawicielzm promowany przez Diangelo.
Uniwersytet pracował w swoim umiarkowanym podejściu do różnorodności, sprawiedliwości i integracji i głównie rozszerzył zasoby dla wszystkich studentów bez ograniczania dostępu przez grupę tożsamości. Warto zauważyć, że większość inicjatyw i biur DEI w kampusie oferuje usługi niekontroziralne, takie jak korepetycje, doradztwo w zakresie zdrowia psychicznego i usługi dostępności, takie jak tłumacze języka migowego. Ale opinia publiczna i politycy tworzyli swoje opinie na temat DEI w oparciu o głosy osób z megafonami i lukratywnymi kontraktami książkowymi.
W ubiegłym roku zapisałem się na program absolwentów w dziedzinie edukacji miejskich i zanotowałem w samych dyskusjach, których tak długo unikałem. Przeczytałem podstawową literaturę teorii rasy krytycznej, jedną z dominujących teorii w dziedzinie Dei. Chociaż znalazłem wiele pomysłów, z którymi się nie zgodziłem, znalazłem również solidną dziedzinę, która ma wiele do zaoferowania w zakresie sposobów myślenia o edukacji naszych uczniów, zrozumieniu potrzeb różnych społeczności i współpracy w celu stworzenia lepszych możliwości dla wszystkich. Co najważniejsze, kiedy aktywnie odpoczywałem koncepcje, które uznałem za nieprzyjemne, zaowocowało to wielkimi rozmowami z instruktorami i opracowywanie bardziej solidnych pomysłów. Odkryłem, że w przestrzeni Dei jest miejsce na debatę, a moja własna cisza została narzucona na siebie.
Wielu moich kolegów z klasy prowadzi programy DEI zagrożone przez ustawodawstwo i cięcia finansowania. Programy te dostarczają zasobów edukacyjnych niedostatecznie zatrudnieniu oraz mentoringowi oraz zasobom finansowym studentom, którzy desperacko ich potrzebują, i zachęcają do zaangażowania obywatelskiego studentów – to, co jest chwalone przez Bill Senatu Ohio Zakazanie biur DEI i stosowanie rozważań DEI w zatrudnieniu, stypendiach i szkoleniach. (Ustawa, podpisana przez gubernatora w marcu, wchodzi w życie pod koniec tego miesiąca).
Od 2020 r. Byłem powoli zmuszony do skonfrontowania się z własnymi podstawowymi założeniami, które mogły kiedyś doprowadzić mnie do poparcia przepisów, takich jak ustawa w Senacie 1. Blowe głosy, takie jak Kendi i Diangelo, nie odzwierciedlają codziennych praktyk w mojej instytucji, a kilka chwil, które zniechęciły mnie od wypowiadania się, były tylko chwilami, prawdopodobnie spowodowanymi przez tę samą polaryzację, które wpływają na codzienne praktyki. Polaryzacja to nie tylko Wyższy problem EDAle Problem krajowy To było Gotowanie przez ponad dekadę.
Obecne ustawodawstwo ukierunkowane na DEI utrzymuje najbardziej radykalne głosy w mediach jako reprezentatywne dla całości, mimo że głosy te w dużej mierze nie powiodły się na wielu kampusach publicznych. Nasz uniwersytet nie jest Kolumbia Lub HarvardWydaje się jednak, że ustawodawcy próbują ukarać naszą instytucję za grzechy swoich prywatnych odpowiedników. Ale kiedy nie ma głośnych umiarkowanych głosów, jak możemy oczekiwać, że społeczeństwo zobaczy coś innego niż skrajności?
Znowu znajduję się na rozdrożu. Mógłbym milczeć, podobnie jak w 2020 r., Ale cisza umiarkowanych głosów nas tutaj doprowadziła, a cisza spowoduje jedynie negatywne wyniki dla naszych studentów, wykładowców i personelu. Czas na ciszę minął – minął – dłuższy temu. Karykatura wyższego wydania, którą widzisz w retoryce politycznej, nie odzwierciedla mojego uniwersytetu. Musimy być bardziej głośni w kwestionowaniu narracji, że nasze instytucje są chwytane ideologicznie.
Nadal mamy wiele do zrobienia w wyższym wydaniu i nie jest wystarczająco dobre, aby po prostu oprzeć się przepisom bez uznania potrzeby odnowionego zaproszenia do umiaru. Ta moderacja pojawia się tylko wtedy, gdy osoby o różnych punktach widzenia współpracują, aby zapewnić sukces wszystkich naszych uczniów. Oznacza to potwierdzenie naszego zaangażowania w zrozumienie i zaspokajanie unikalnych potrzeb naszych populacji studentów.
Musimy również pogodzić się z pojawiającymi się badaniami, które pokazują niektóre praktyki mające na celu zakwestionowanie ucisku w kampusie może promować jego proliferację I dokładnie przeanalizuj wpływ naszych działań na sukces uczniów. Cytować Sędzia Sądu Najwyższego USA Louis Brandeis, „jeśli będzie czas na ujawnienie poprzez dyskusję kłamstwa i błędów, aby uniknąć zła przez procesy edukacji, lekarstwo na zastosowanie jest bardziej mowa, a nie egzekwowana cisza”.
Potrzebujemy odważnych, różnorodnych głosów i produktywnego nieporozumienia, a nie przepisów, aby wzmocnić misję szkolnictwa wyższego, aby realizować prawdę ze względu na rozkwit człowieka.
