Powrót Anglii Jofry Archer jest czystym kasem, ponieważ cztery lata frustracji rozpływa się w pięknym momencie Catharsis, pisze Oliver Holt
Time ojciec, pochylił się nad bramą w punkcie obserwacyjnym nad stojakiem na kopiec, jest skierowany w stronę Maida Vale.
Zegar pod nim czyta 2.45, kiedy Jofra Archer Wędruje z połowy, usuwa czapkę i podaje ją do sędziego Sharfuddoula.
Komień oczekiwania wokół Pana. Starszy mężczyzna na niższym poziomie trybuny, który krytykował Chrisa Woakesa podczas pierwszego IndieInningi, które kosztują 13 biegów, ciągnie i blokuje ręce za głową, gdy Archer wraca w kierunku swojego śladu na końcu pawilonu.
Minęło ponad cztery lata, odkąd Archer ostatnio rzucił piłkę w krykieta testowym, przeciwko Indiom w Ahmedabad w lutym 2021 r., Cztery lata, które zostały przeklęte poważne obrażenia łokcia i pleców oraz niepewność i tortury zastanawiania się, co mogło być.
Miał 25 lat, kiedy ostatnio widzieliśmy go w dłuższym formacie gry, miała zamiar wejść na swój główny, świeżo po dostarczeniu super, który wygrał Puchar Świata w Anglii tutaj w lipcu 2019 r., Gracz, który wydawał się być przeznaczony do ataku na tak długo, jak chciał. Jak inny byłby teraz dla tego gracza?
Opracowany przez sierpniowego Pawilonu i jego mieszkańców, upalnym w upale, Archer rozpoczyna bieg i zbiera szybkość, po czym uwolni swoją pierwszą piłkę w Yashasvi Jaiswal.
Komień oczekiwania brzmi wokół Pana, gdy Jofra Archer podaje czapkę sędziemu po powrocie do kręgli
Minęło ponad cztery lata, odkąd Archer ostatnio rzucił piłkę w krykieta testowym przeciwko Indiom w Ahmedabad w lutym 2021 r.
Anglia brakowało poczucia niebezpieczeństwa i tempa, które przynosi teraz Archer
Zakłada się na utalentowanym młodym otwieraczu Indii, ale dostaje na niego swój nietoperz i popycha go na bok.
Anglia wyrosła do krwawienia w tej serii. Musieli zaakceptować impotencję ich ataku w kręgle i ścigać ogromne sumy. Już teraz jest inna energia. Ziemia zaczyna ożywić.
30 -letni Archer wślizguje się po drugą piłkę. Jaiswal gra na nim poza linią Off Stump, ale tempo i ruch pokonały go, a piłka gwizduje się do Jamie Smith, który łapie go gdzieś tuż pod jego brzuchem.
Teraz tłum jest agog. Duży ekran między stojakiem tawerny a pawilonem pokazuje, że Ben Stokes się uśmiechnął. Właśnie tego brakowało Anglii. Już to czujemy. To poczucie niebezpieczeństwa, jakie przynosi Archer. To tempo. To poczucie, że obserwujemy pojedynek między ciastem a melonikiem.
Gdy bierze udział w trzeciej porodzie, tłum klaszczy, wiwatuje i hollerów, gdy przyspiesza swój krok. Łuczowi strzały piłkę w pniach Jaiswal i bije go dla prędkości. Piłka znajduje swoją wiodącą krawędź i leci w kierunku Harry’ego Brooka podczas drugiego poślizgu. Lord wstrzymuje oddech przez ułamek sekundy.
Brook bierze połów. Tłum wybucha z radości. I łuczek odwraca się, a jego twarz pełna uniesienia. To moment czystego wydania. Chwila, kiedy cztery lata frustracji, bólu i zmartwień spadają w jednym pięknym pośpiechu katharsis.
Archer wpada w wyciągnięte ramiona Shoaib Bashir na kwadratowej nodze. I wkrótce zostaje oblepiony przez resztę kolegów z drużyny, którzy świętują, radują się i śmieją z chwalebnego teatru tego wszystkiego. Jego trzecia piłka po czterech latach i teraz. Tylko sport może to zrobić.
Tłum wybucha z radością, gdy Harry Brook bierze złapanie, aby Archer odrzucił znakomity młody otwieracz Yashasvi Jaiswal
Archer koło, jego twarz pełna uniesienia – to chwila samej uwolnienia dla melonika
Tylko sport może to zrobić – pałkarze powinni usunąć bary, ale powrót Archera jest czystym kasem
W końcu Archer wraca do swojego znaku. Widzowie, którzy zrobili sobie przerwę od upałów po zakończeniu inningów Anglii, stłumią chodniki za trybuną, aby wrócić na swoje miejsca, aby to być świadkiem.
Zwykle to pałkarze powinni usunąć pręty, ale powrót Archera jest czystym kasem.
Zachęć westchnienie po ziemi. Pokazuje, że piłka furtki Archera została zmierzona z zaledwie 90 mil na godzinę. Archer biegnie po czwartą piłkę. Więcej klaszczących, a nawet głośniejsze wiwaty. Nowym pałkarzem jest Karun Nair, który nie jest w najlepszej formie. Gra w piłkę przed jego pniem i tęskni za tym.
W tej wielkiej starej arenie jest gorączka. Wszyscy są chwyceni. Zajmuje nas sześć lat, kiedy Archer zadebiutował tutaj i zaangażował Steve’a Smitha w to, co zamieniło się w bitwę o przetrwanie dla byłego kapitana Australii.
To też jest spektakl. Zawiera ten element, w który często brakowało ataku Anglii od czasu urazu kontuzji Archera: strach. Strach i zastraszanie, ci wielcy przyjaciele szybkich meloników na całym świecie. Mark Wood również może do nich wezwać. Miał również pecha z powodu obrażeń.
Duży ekran błyska w dużych postaciach, że czwarta piłka Archera została zmierzona z prędkością 93 km / h. Jest jeszcze jeden westchnienie zachwytu i podziwu. Ziemia jest w zgiełku. Archer biegnie. Oklaski jest jeszcze bardziej hałaśliwe. Nair próbuje odeprzeć piłkę na bok, ale tryska w kierunku Midwicket.
Jeszcze jedna piłka do przejścia. Ciepło nie jest sprytne, ale Archer rozkoszuje się każdą chwilą. Nawet gdy był czysty, rzucony przez Jasprita Bumrah pod koniec rund Anglii, podniósł oczy w niebo i uśmiechnął się do rzemiosła przeciwnika.
Wrócił na arenę, z powrotem w jej grubości, z powrotem na największej scenie, z powrotem w sercach fanów Anglii, którzy tęsknili za jego powrót. Nair stoi za szóstą piłką i nerwowo ją nerwowo wciąga.
Over jest gotowy. To dziewica furtki. Archer odwraca się i bierze swoją czapkę od sędziego Sharfuddoula. Na swoim cokole czasach ojciec odwrócił się do drewna św. Jana, ale wciąż usuwa kaucje z furtki.
