Na drodze: Iron Men McGlynn nie zginał się pod presją, ponieważ zapewnili emocjonalny sukces, aby oddychać świeże życie w Falkirk

Falkirk 3 Hamilton Academical 1

Podjazd na stadion Falkirk z moich domowych wiatrów przez długie zapomniane prace żelazne, mija wioski, w których doły były kiedyś płatnymi. Moje miejsce w wyjeździe wychodzi na Grangemouth i akcesoria zbędnej rafinerii.

Wszystko to zwiększa poczucie średniego przeczytania. Czy Falkirk to miejsce, w którym marzenia umierają? Czy Hope jest jedynie przedstawieniem brutalnej, szkodliwej rzeczywistości?

To poczucie melancholii zostało zwiększone tylko poprzez dostrzeganie Johna Rankina, menedżera Hamiltona, parki samochodu za stojakiem i kierując się w kierunku stadionu przed 18:00 w piątek wieczorem. Wydawało się, że Hamilton zabezpieczył status mistrzostwa w parku. Stracili go poza boiskiem. Później przyznał, że to był najtrudniejsze tygodnie.

Wydawało się, że Hamilton zabezpieczył status mistrzostwa w parku. Stracili go poza boiskiem. Później przyznał, że to był najtrudniejsze tygodnie.

Ale Joy wybuchła w Falkirk w piątek wieczorem. Było to nieokreślone i nieokiełznane wśród wsparcia domowego. Ich zespół wrócił do najwyższej ligi, a fani byli w parku, podnosząc graczy nad głowami, śpiewając piosenki i demonstrując trwałą zdolność piłki nożnej do uszczęśliwiania ludzi.

W korytarzu głęboko na stadionie John McGlynn wyglądał jak człowiek, który przeżył dramat, a nie ten, który odegrał w nim wiodącą rolę.

Menedżer Falkirk John McGlynn świętuje imprezę promocyjną swojej drużyny w piątek wieczorem

Bairns potrzebował swojej wygranej w ostatnim dniu z Hamilton Accies, aby w końcu zabezpieczyć trofeum ligowe

Aidan Nesbitt otrzymuje windę od obrońcy Toma Langa, gdy trwają uroczystości

Wziął swoją stronę do dwóch kolejnych tytułów. Niezwykłe osiągnięcie. Ale przytłaczającym sensem w następstwie triumfu było to, że związek między klubem, fanami i miastem był nowo i mocno wykuty.

McGlynn przyznał, że klub był „złamany i na kolanach”, kiedy wszedł. Nie nawiązał do bólu wywołanego przez mistrzostwo w 2023 r., Kiedy Airdrie podniósł pięć bramek w pierwszej połowie drugiego etapu, ostatecznie wygrając 6-2 i ograniczył Falkirk do kolejnego sezonu w trzecim poziomie piłki nożnej Scottish Football.

To, podejrzane, nie jest zapomniane. Scott Arfield, powracający bohater Falkirk, zauważył po meczu, że McGlynn był człowiekiem, który rozmyślał o porażce z większym zaangażowaniem niż świętował sukces.

Menedżer był jednak oczywiście zachwycony i dwie godziny po zakończeniu meczu miał czas na jeszcze jeden wywiad.

„To była strzelanina o jednej grze i wyszliśmy na szczyt”-powiedział o tytule bitwy z Livingston, która trafiła do ostatniego spotkania. „Jestem bardzo dumny ze wszystkich ludzi w klubie, mojego personelu zaplecza, Paula Smitha, mojego asystenta, fanów, reżyserów, którzy odwrócili ten klub. Ten klub został złamany i na kolanach, kończąc piąte i szóste w lidze pierwszej, zanim weszliśmy.

Najwyraźniej został podniesiony przez reakcję graczy i fanów, gdy zwycięstwo zostało osiągnięte. Ale czy była osobista radość?

Liam Henderson wydawał się zdobywać smak srebrnego na boisku na pełnym wymiarze godzin

’Absolutnie. Jestem bardzo dumny – powiedział. „Patrzę na to jako swoją pracę, aby to zrobić i cieszymy się, że to zrobiliśmy. Mamy grupę graczy, którzy się wspierają i wspierają nas i też lubią tu pracować.

Pozwolił sobie na uśmiech. „Nie mogłem być szczęśliwszy” – powiedział. „Zawsze wkładam to fałszywe wrażenie, ale w środku jestem absolutnie brzęczący, szczerze. Prawdopodobnie nie jest jeszcze zatopiony. Kto wie, może to jeden z tych, na które patrzysz wstecz, kiedy przechodzisz na emeryturę i mówisz: „Naprawdę to zrobiliśmy?”

Praca oczywiście rozpoczęła się już na następny sezon. Jak ekstatyczny gracze, tacy jak Liam Henderson, pozwalali na zdjęcia poza garderobatem i muzyka rozluźnili korytarze, McGlynn powiedział: „Cicho chodziliśmy o rzeczy w tle. Mamy już około 18, 19 graczy. Będziemy musieli dodać około pięciu lub sześciu.

„Teraz chodzi o zbieranie rzeczy. Allan Fraser wrócił do rekrutacji i pracował, był w górę iw dół do Anglii, aby oglądać graczy. Teraz jest trochę czasu na zorganizowanie. Gdybyśmy poszli w play-off, byłoby to trudniejsze. Teraz wiemy, co jest przed nami, i od nas zależy, czy gracze mogą uzupełnić tych graczy i posunąć nas trochę dalej.

Ethan Ross zdobywa, aby po raz pierwszy postawić Falkirka z wyprzedzeniem.

Falkirk ma historię i wiąże się z uroczystymi inwazją na boisku. „To jedno z moich najwcześniejszych wspomnień piłkarskich” – powiedział Neil White. „Był 1986, a ja miałem 10 lat i graliśmy w East Fife w Brockville. To była ostatnia gra sezonu i ruszyliśmy w górę.

„Byłem w głównym stojaku z tatą. To było rzadkie, ponieważ cała rodzina poszła na gry i bardzo rzadko byliśmy na stoisku. Mój tata nie widział dla niego sposobu, aby wejść na boisko, więc opuścił mnie w połowie drogi i upuścił resztę. Moje kostki przeżyły.

„Była powódź ciał, wielu większych ludzi wciera mnie w głowę. To było niesamowicie ekscytujące i pamiętam, że wróciłem na główny stojak i patrzyłem na mojego tatę i widziałem, jak szczęśliwy był go świadkiem.

Związek białej rodziny z Falkirk pozostaje silny. Michael White, ojciec Neila, jest historykiem klubu i oboje rozumie, co klub oznacza dla osób i społeczności.

„Nie poszedłem wczoraj do parku” – powiedział Neil. „Byłem tam z moim chłopcem, mamą i tatą. Kolanę mojego taty może nie były do ​​tego gotowe.

Nie zaskoczyło go eksplozja emocji. „To piłka nożna. Dlatego wciąż wracamy. Ta gra była końcem łuku odkupienia. Falkirk był bezduszny, trudno uważać na zaklęcie. Każdego lata, a nawet w styczniu, zespół się zmieniał. Menedżerowie zostali zwolnieni. Nie było związku między fanami a zespołem.

Calvin Miller ma pod ręką nadmuchiwane trofeum dla natychmiastowych uroczystości w ostatnim gwizdku

„McGlynn utknął przez swój zespół od dwóch lat. Istnieje wyraźna tożsamość, nie tylko w stylu gry, ale możliwe do zidentyfikowania połączenie z miastem. Stąd pochodzą emocje. Gracze czują, że nas znają i znamy ich.

Rzeczywiście, gdy piątek wieczorem zwrócił się do sobotniego poranka, gracze weszli do baru fanów na stoisku Kevin McAllister. Starzy i młodzi zwolennicy przyjęli swoich bohaterów. Te sceny miały miejsce zaledwie jardów, z których ultras głośno wzmocniły wspaniałą atmosferę.

„To jest moje miasto i to jest mój klub” – powiedział mi jeden z tych młodych ludzi. „Żyję na to co tydzień. Jest oczywiście świetnie w takie noce, ale wszyscy jesteśmy razem, wygraliśmy lub przegrywamy.

Michael White, w wieku 78 lat, jest Bairnem, jak nastolatek. Ale jego doświadczenie pozwala mu umieszczać piątkowe wydarzenia w kontekście.

„Przyniosło to radość na noc i jest ważne, ponieważ wiele osób trwa ciężkie czasy” – powiedział. „Złota era dla klubu była tuż przed pierwszą wojną światową, kiedy rozległa się kwitnąca przemysł żelaza i pola węglowe. Spójrz teraz na to.

„Grangemouth jest dobrym przykładem miasta na kolanach. Utrata rafinerii była ostatnią słomą. Pochwalił klub za jego zdolność do łączenia się z fanami i dodał: „Dla każdego poniżej 50 roku życia jest to niewątpliwie najważniejsza atrakcja ich życia jako fan”.

Scott Arfield patrzy w przyszłość na bajkowy sezon w najlepszym locie ze swoim klubem chłopięcym

A dla niego? „Absolutnie euforyczne”.

Ostatnie słowo musi trafić do McGlynn, który poprowadził swoje plemię do ziemi obiecanej. Falkirk potknął się w ostatnich tygodniach, więc napięcie w ostatnim dniu sprawiło, że było to słodsze?

„Być może w jakiś sadystyczny sposób” – powiedział. „Przechodzimy wszystkich przez młyn. Stworzyliśmy wiele ran, porzucając punkty. Chłopaki boli, wszyscy bolimy, ale to znaczy, że delektujemy się dziś wieczorem.

To była godzina czarownic, zanim ten korespondent udał się do domu. Krzyki triumfu, uderzenie muzyki leżały mi po sobie, przypomnienie, że można żyć snami, że można tworzyć wspomnienia. Nie zaprzeczają one rzeczywistości, ale mogą zaoferować komfort przed jej czasami łaziennymi ciosami.