Dlaczego Kanada nie powinna anulować-na razie-amerykańskie samoloty Warning F35 | Opinie

Anulować lub nie anulować.

Jest to zagadka, z którą konfrontuje się nowy premier Kanady, Mark Carney, jest gotowy nazwać wybory federalne, które prawdopodobnie zostaną zdefiniowane i walczą z jednym pytaniem: kto zaufa Kanadyjczykom, aby podjąć łobuz prezydenta Amerykańskiego, który zamierza przekształcić suwerenny kraj w, oficjalnie, państwo USA?

Poza taryfami tat-tat nałożonymi w to, co grozi eskalująca i karna wojna handlowa między Kanadą a Stanami Zjednoczonymi, pojawił się kolejny kłujący punkt zapłonu.

Stanowi pierwszego „testu” obiecanego zobowiązania Carneya w odstawieniu narodu, którego ma nadzieję prowadzić przez lata, a nie tygodni, od długiej, zakorzenionej zależności od dominującego południowego sąsiada.

Carney jest naciskany przez zwykle odmienne i antagonistyczne siły wzdłuż wąskiego spektrum politycznego Kanady, aby porzucić pozostałą część umowy o wartości 19 miliardów dolarów-opóźniony przez swojego poprzednika, Justina Trudeau-do zakupu dodatkowych 62 amerykańskich i utrzymywanych bojowników F-35.

Kanada zapłaciła już za 16 samolotów bojowych, które mają zostać dostarczone na początku przyszłego roku.

Konserwatywny Pundits Pisanie do konserwatywnych gazet dołączyło do byłego liberalnego ministra spraw zagranicznych, Lloyda Axworthy’ego oraz grupy pokoju i rozbrojenia, wzywając premiera do „obronienia” amerykańskiego dowódcy rtęci Donalda Trumpa.

Dla pomimów domagają się Carney podążających za główną Portugalii i planowanego zakupu dodatkowych technicznie niespokojnych odrzutowców jako namacalnego wyrażenia odrzucenia imperialnych projektów Trumpa przez Kanady, a także piekącej obrony finansowej i dyplomatycznej oblężonej autonomii Konfederacji.

Axworthy powiedział Niedawno ankieter telewizyjny, że kontynuowanie ”byłoby„ błędem ”z nabywaniem odrzutowców F-35.

Zamiast tego, argumentował, Kanada powinna „odepchnąć” wobec wojującego prezydenta, który „kopnął nas w zęby”.

„Myślę, że jest to dla nas okazja” – zasugerował Axworthy. „Czy… chcemy, aby nasze wojsko jest tak uwikłane w amerykańskie wojsko, że nasza dyskrecja i niezależność ruchu są ograniczone?”

To dziwne, że w 2025 r. Axworthy rzuciłby wyzwanie Kanadzie, aby przyjąć „okazję”, by oddalić się od amerykańskich wojskowych, gdy sukcesja liberalnych i konserwatywnych premierów ma, od 1945 r., Złożył siły zbrojne kontynentalnego „młodszego partnera” na rozległą infrastrukturę obronną Pentagonu na Pentagon.

W każdym razie nagle wyzwolony Axworthy wskazał również, że „cyfrowa pudełko” mieszcząca oprogramowanie operacyjne dla samolotów bojowych jest kontrolowane przez gigantycznego producenta amerykańskich broni, Lockheed Martin.

Obawiają się, że mściwy Trump mógłby nakazać wykonawcy lotniczej i „obrony” odmówić Kanady dostępu do jakichkolwiek aktualizacji oprogramowania, które umożliwiłyby śmiertelne możliwości Jets w locie.

Te apele, zakotwiczone, gdy strzegą liściu klonu i wszystkie emocje charakterystyczna Kanada z czerwonej i białej flagi narodowej, uderzyły na nacjonalistyczny akord z wieloma Kanadyjczykami, którzy zostali przejęci przez ruch „kupowanego domowego”, który zbiera entuzjazm i pęd.

Carney, były bankier centralny, który stał się politykiem, był oczywiście zobowiązany do reagowania na dominujące patriotyczne wiatry w nadziei, że napędzają go i partię liberalną do zwycięstwa.

Nie było więc zaskakujące, gdy minister obrony Bill Blair ogłosił pod koniec ubiegłego tygodnia, że ​​Ottawa „ponownie zbada” umowę z Lockheed Martin i szukała europejskich alternatyw dla Jets F-35.

„Recenzja” istniejącej umowy pozwoliła Carneyowi zdobyć podstawę „Kanady First” i dał mu czas na rozważenie możliwych implikacji i konsekwencji jej odwołania.

Uważam, że ryzyko obrażania lojalnych czytelników i zaskakujących moich łatwo poruszających się przeciwników, myślę, że Gambit Carneya, out-out-out-on-cenvenintime, jest w świetle niepewnych okoliczności geopolitycznych, rozważną rzeczą do zrobienia.

Pozwólcie, że podzielę się dwiema innymi obserwacjami, które mają zapewnić użyteczny kontekst dla recept, które zamierzam zaoferować Carneyowi, w jaki sposób powinien zająć się tym delikatnym i potencjalnie palnym sporem transgranicznym.

Po pierwsze, gdybym miał moich drlutherów, zrezygnowałbym z nabycia samolotów bojowych, które w ciągu około pokolenia staną się przestarzałe i wydają górę pieniędzy na poprawiając szybko, że młodych kanadyjczyków kupuje dom na niezbyt wolnym horyzoncie i oparzeniu marnotrawstwa, które seniorzy otrzymują co miesiąc.

Wiem jednak, że każdy przyszły rząd liberalny lub konserwatywny zostanie poświęcony-jako ewangelia instytucjonalna-na zastąpienie starzenia się kanadyjskiej listy myśliwców CF-18.

Pytanie teraz, w świetle niedopuszczalnych zagrożeń Trumpa, czy to, czyje imię będzie na dużym czeku, aby dostarczyć te samoloty bojowe?

Po drugie, wątpię, aby Carney i jego obowiązywana szafka zostaną zachwyceni moją radą-jeśli w ogóle ją przeczytają. Były przewodniczący Banku Kanady spędził większość swojej kariery na strojenie głośnego, często źle poinformowanego hałasu, wyprodukowanego przez członków Know-It-It-It-All Commentariat, w tym ja.

Ponieważ jednak jest to kolumna „opinii”, oto mój pogląd na to, jak Carney powinien poruszać się po obróbce, z którą się czuje.

Uważam, że Carney – a co za tym idzie, Kanada – powinna trzymać nasze cenne żetony w pobliżu, a nie wchodzić.

Trump może cieszyć się silną ręką, ale pomimo swojego bludacji i brawury, jest złym graczem w pokera-podatnym na wykonywanie krótkowzrocznych i impulsywnych zakładów, które wyrządzają większe szkody niż pożyteczne dla zainteresowań USA.

Carney musi być cierpliwy i wykorzystać długą grę na swoją korzyść, wykorzystując oczekujące zamówienia F-35 jako dźwignię podczas rannych negocjacji taryfowych, które mogłyby zwyciężyć w chaotycznej, czteroletniej kadencji Trumpa jako prezydent.

Jako niezbędny następstwo, Carney musi odrzucić krótkowzroczne pisarze i historycy domagające się, aby Nix, natychmiast, F-35 na korzyść szwedzkich saabu Gripena, aby złagodzić swoich chiringowych krytyków w parlamencie i na zewnątrz tablic i redakcji bardziej zainteresowanych „decydującymi” aktami.

Biorąc pod uwagę przymusowy sposób Trumpa operandi i porywczy charakter, nie ma gwarancji, że to bardziej ostrożne podejście będzie przekonujące lub tłumią instynkty prezydenta.

Warto spróbować. I, aby zwiększyć szanse na sukces, należy go połączyć z celowym i trwałym wysiłkiem, aby zmęczyć retorykę pogrążającą się w klatce piersiowej, która najwyraźniej tylko uruchamia Prezydenta.

Następnie występują niepraktyczność i oszałamiające koszty związane z wyborem mieszanej floty dyszczy w kanadyjskim arsenale powietrznym.

Podobno kanadyjscy planiści obrony od dziesięcioleci nalegają, aby ta strategia kokejowa okaże się zbyt droga. Dwa samoloty bojowe wymagałyby dwóch systemów szkoleniowych, dwóch łańcuchów dostaw i oddzielnych hangarów.

Zachowaj chłód przypominający Cheshire i trzymaj się błyszczących, drogich układów negocjacyjnych, premiera Carneya, dopóki nie, a nie temperamentna Trump, zdobędziesz lukratywną garnek.

Poglądy wyrażone w tym artykule są własne i niekoniecznie odzwierciedlają postawę redakcyjną Al Jazeery.