Man United 0-1 Chelsea: Blues Clinch Record szósty z rzędu tytuł Super League jako LUTE BRONZE Późny nagłówek zabezpiecza zwycięstwo

„Zawsze dobrze jest zacząć od wygranej” – powiedziała Sonia Bompastor po zakończeniu wąskiego zwycięstwa przeciwko Aston Villa w jej pierwszej grze odpowiedzialnej Chelsea We wrześniu ubiegłego roku.

Z pewnością wyglądało to tak, jakby Bompastor lubiła zakończyć swój pierwszy sezon, ponieważ francuska trener poprowadził Chelsea do rekordowego szóstego z rzędu tytułu ligowego z dwoma meczami, które można stać w Leigh Sports Village. Arsenał Nieoczekiwanie przegrało z Aston Villa wcześniej wieczorem.

A w głośnym znaku ostrzegawczym do reszty Europy Bompastor ostrzegł, że to dopiero początek.

„Zawsze chcę od nich więcej i nigdy nie jestem satysfakcjonowany” – powiedziała. „Nawet kiedy wygrywamy, jestem już bardziej skoncentrowany na wysokości i Puchar FA finał. Nigdy nie dam im pięciu minut na oddychanie – nawet jeśli dostaną dwa dni wolne po tej grze!

„Chcę podziękować Emmie (Hayes). Jestem pewien, że jest naprawdę szczęśliwa z naszym tytułem, ponieważ opuściła miejsce klubu w tak dobrej pozycji, aby zbudować to dziedzictwo.

„Ten klub jest gotowy do konkurowania w kraju. Będziemy to zatrzymać na przyszłość, ale chcemy też upewnić się, że konkurujemy o Liga Mistrzów również.’

Chelsea zabezpieczyła swój szósty z rzędu tytuł Super League z zwycięstwem 1-0 w Man United

Późny nagłówek Lucy Bronze wystarczyła, aby dać bluesowi na trzy punkty z tytułu

Drużyna Bompastora podróżowała tutaj z blaskiem sezonu, nieco zniszczonym po wykorzystywaniu Ligi Mistrzów w weekendy-gdzie ponieśli ciężkie bicie z rąk Barcelony w trzeciej z rzędu półfinałowej porażki z katalońskimi gigantami, gdy ich najbardziej pożądane trofeum uwikłało je po raz kolejny.

Ale jeśli Chelsea odkryła, że ​​ma drużynę Bogey w Barcelonie, to znaleźli w Manchester United, która zawsze wydaje się wyświadczać im przysługę.

W dziwnym dziwactwie zbieżności – lub niezwykle niefortunnego szczęścia, jeśli jesteś czerwony – United był tam, aby być świadkiem, jak Blues wygrał tytuł WSL przed nimi w trzech z ostatnich czterech sezonów, z wyjątkiem lat 2022–23: rok United został pokonany przez stronę Hayesa w ich pierwszym finale Pucharu Anglii.

Wszystkie oczy znajdowały się na meczu Aston Villa-Arsenal wcześniej wieczorem, a Blues wiedzą, że muszą iść tylko lepiej niż Strzelcy, aby zabezpieczyć tytuł.

A ponieważ telefony w prasie zaczęły Ping, aby pokazać, że druga strona Renee Slegers oparła się po tym, jak znaleźli więcej szczęścia w Lidze Mistrzów-wpuściła pięć bramek w Birmingham, aby ostatecznie przegrać 5-2, poczucie oczekiwania tutaj zaczęło się budować, z potrzebnym punktem.

Sonia Bompastor wprowadziła zaledwie dwie zmiany w zespole, który rozpoczął się przeciwko Barcelonie trzy dni temu, wybierając jej zaufaną – i zmęczoną – najlepszą XI. Chciała, aby ta została owinięta, a jej zespół dostarczył.

„Aby móc zagrać w grę na wyjeździe trzy dni po półfinałowej straty, musisz być naprawdę profesjonalny i psychicznie naprawdę silny”-powiedział Bompastor.

„Myślę, że może niektórzy ludzie myślą, ponieważ jesteśmy Chelsea, to naprawdę łatwo to zrobić, ale tak nie jest. To coś naprawdę ważnego dla wielkich drużyn – aby móc pozostać silnym, nawet jeśli masz minima w sezonie. I to właśnie zrobiliśmy.

Dominująca strona Sonii Bompastor będzie świętować po koronowaniu mistrzów WSL

Manchester United nie był w nastroju, by przewrócić się dla panujących mistrzów.

Niedawne walki Mayry Ramirez przed bramką utrzymywały się w tej grze, a okres niezadowolenia Kolumbijczyka został ograniczony przez wczesne wyjazd przed półgodzinnym znakiem z powodu kontuzji.

W jej miejscu pojawiła się Johanna Rytting Kaneryd, Szwed zajmuje swoją naturalną prawicową pozycję, aby popchnąć Aggie Beever-Jones na środek linii atakującej Chelsea.

Po przełomie po przerwie zaczęła się otwierać pierwszą połowę.

Chelsea w końcu naruszyła ogromną obronę United przez scenografię i przeszła przez Lucy Bronze. Prawy obrońca wzrósł najwyższy i strzał na nagłówek obok Phallona Tullis-Yoyce’a w skrajnie lewym kącie.

United nadal szukał pocieszenia z hałaśliwym tłumem, ale Chelsea była zbyt silna z tyłu.

Zrobili to, co robią mistrzowie – i zobaczyli to do samego końca.