Liverpool 2-2 Arsenal: 10-matowe strzelcy wracają z dwóch w dół, aby zapobiec podwójnemu upokorzeniu na Anfield po tym, jak Arne Slot jest strażnikiem honoru przed rozpoczęciem

Przez jakiś czas wydawało się to impreza, wygrała obchody tytułu ligowego, a następnie podkreśliło to, co wydawało się bezwzględne usuwanie zespołu, który był prawdziwym pretendentem. Liverpool miał dwa bramki w przerwie i toczyli się po całym Arsenalu.

Ale piłka nożna jest sportem emocjonalnym, który może działać za i przeciwko tobie. Więc nie tylko tak Mikel Arteta’S Arsenał Drużyny wynik na początku drugiego okresu, aby w wątpliwość Liverpool umysły, wprowadzenie Trent Alexander-Arnold W 67. minucie odwrócił tę okazję na głowie. To będzie dzień, w którym większość ludzi będzie pamięta, a nie z właściwych powodów.

Wiedzieliśmy, że Alexander-Arnold-urodzony tylko w rogu z Anfield-zyskał trochę upału i żółci w mediach społecznościowych po tym, jak potwierdził zamiar opuszczenia Liverpoolu pod koniec sezonu. Wiedzieliśmy, że niektóre z nich się skończyły.

Ale być może nikt nie spodziewał się, że to się rozlą.

Z pewnością tłum Anfield nie spadłby na te poziomy tylko dlatego, że jeden z ich własnych chciałby rozwinąć swoją karierę i doświadczenia życiowe?

To założenie okazało się bardzo błędne.

Arsenal uchylił deficyt dwukrotnie, aby narysować 2-2 przeciwko mistrzowi Liverpoolowi na Anfield

Strzelcy dali Arne’s Slotowi strażnik honoru po tym, jak Liverpool zdobył 20. tytuł najwyższej jakości

Trent Alexander -Arnold został wygwizdany przez tłum Anfield – tydzień po ogłoszeniu jego wyjścia

Alexander-Arnold został wygwizdany po jego przybyciu, a następnie z każdym dotykiem piłki. Mając dziesięć minut-po tym, jak wysyłanie Mikela Merino na 2-2 zaoferowało Liverpoolu Fresh Hope po zwycięstwo-Alexander-Arnold stanął na rzucie wolnym.

Co by się stało, gdyby strzelił? Czy można jednocześnie wygwizdać i kibicować? Nigdy nie będziemy wiedzieć, gdy piłka latała szeroko.

Ale tam właśnie tam jesteśmy w tym momencie i wszystko było desperacko smutne.

To jest dopracowane debatowane. Alexander-Arnold opuszcza bezpłatny transfer, nie podpisując przedłużenia umowy. Tak więc talent pokoleniowy o wartości 100 milionów funtów jest tracony za nic. W tym świecie zasad wydatków Premier League jest to trudne dla wszystkich na czerwono.

Mimo to było to brzydkie i było źle. Alexander-Arnold właśnie odegrał swoją rolę w zdobywaniu tytułu Premier League, siódmego poważnego trofeum z ośmiu lat w drużynie. Zrobił swój kawałek. Zarobił swoje pieniądze i strzał w inne życie w Real Madryt.

W weekend wielkanocny strzelił zwycięskiego gola w Leicester w czasie, gdy forma Liverpoolu była niepewna. Nikt nie wygwizdał go tego dnia, gdy oderwał koszulę, aby świętować z kibicami wyjazdowymi.

Nie wszyscy go tu wygalili. Mnóstwo klasek i wiwatowało. Ale sprzeciw była głośna, wyraźna i jadowita. Chwilę po tym, jak pobiegł na pole, Kop zaśpiewał imię swojego spadkobiercy, Conor Bradley. I to było. Król nie żyje i tak dalej.

Tymczasem w środku tego wszystkiego był mecz piłki nożnej. Liverpool był wspaniały w pierwszej połowie, a Arsenal był okropny. Zespół Artety wyglądał i grał, jakby zostawili swoje serce i duszę w Paryżu po środowym wyjściu z Ligi Mistrzów. Wygląd na twarzy Bukayo Saka-tysiąc stoczni-jak Arsenal dał Liverpoolu straż honoru, zanim rozpoczęcie powiedział wszystko. To był arsenal Fiesta nie chciał być częścią, aw ciągu dwudziestu minut byli dwa, Cody Gakpo i Luis Diaz strzelili w ciągu minuty od siebie, aby dać Liverpoolowi uścisk konkursu.

Cody Gakpo otworzył punktację, kierując się w krzyżu Andy’ego Robertsona w ciągu 20 minut

W ciągu 90 sekund od pierwszego gola Luis Diaz zdobył 2-0 do Liverpoolu z kilku metrów

Arsenal wyglądał z tego, ale ich spóźnione pojawienie się jako właściwy przeciwnik po przerwie dobrze się na nich zastanawiał. Nagłówki Gabriela Martinelli i Merino – dziewięć minut przed jego czerwoną kartą – dały im parytet, na który zasłużył, i to tylko ta późna przewaga liczbowa sprawiła, że ​​Liverpool po raz kolejny dał Liverpoolowi trochę późnej awansu. Andrew Robertson pomyślał, że wygrał go z ostatnim kopnięciem, ale sędzia Anthony Taylor zauważył faul i rzeczywiście był taki.

Z Alexander-Arnold na ławce, Bradley miał szansę rozpocząć nową karierę jako pierwszy wybór Liverpoolu. Z dwiema minutami startów pozostawił na pokładzie dwóch graczy Arsenalu. Oba wyzwania były legalne i oba wydawały się przekazywać wiadomość. Jestem tutaj i cię nie zawiodę. Nie trzeba dodawać, że wszystko było wkurzone przez Kop.

Tymczasem niedługo potem Arsenal powinien był strzelić gola na tym domu w Liverpoolu. Koszer wolny został przewieziony w strefę karną, a Liverpoolowi udało się zagrać niemal każdego gracza Arsenalu, oprócz tego, do którego był skierowany. Saka był zupełnie sam i powinien był go zdobyć nie, pchając piłkę dość słabo w bramce i szerokim stanowisku.

Sposób, w jaki rozegrał pierwsza połowa, Arsenal naprawdę mógł zrobić z tym bramką. Thomas Partey i Leandro Trossard zrobili między nimi wielką szansę po tym, jak Curtis Jones został wywłaszczony na swoim obszarze w 15 minucie, ale to, że nie, wszystkie sensowne akcje były na drugim końcu.

Diaz powinien był strzelić bramki w ósmej minucie po tym, jak Mo Salah zebrał znakomity przepustka Jones Cross Field i założył swojego kolegę z drużyny zaledwie dziesięć metrów od bramki. David Raya uratował bajecznie, ale naprawdę nie powinna była mieć szans.

Potem, dwa razy w ciągu około minuty, zanim jeszcze osiągnęliśmy połowę połowy, Liverpool strzelił gola, a bramki mówiły wszystko o tym, jak ukształtowały się te drużyny. Liverpool głodny i energiczny. Arsenal dokładnie odwrotnie.

Gakpo musiał pomyśleć, że jego szansa zniknęła, gdy w 20. minucie galopował lewą szansę Robertsona. Ciała arsenału przebiegały przez okładkę i wyraźnie.

Ale zespół odwiedzający poszedł spać, gdy Liverpool zajął szybkie rzuty, a kiedy Robertson przeszedł na bliski słup, Gakpo był samotny, aby silnie w dół.

Drużyna Mikela Artety wyciągnęła jedną z powrotem przez Gabriela Martinelli dwie minuty do drugiej połowy

Mikel Merino po raz kolejny był jednym z bramek, gdy wyciągnął poziom strzelców w 70 minucie

Anfield żył. Tłum domowy chciał tutaj wygrać z różnych powodów, a teraz było trochę krwi.

Niemal natychmiast prowadzenie zostało podwojone. Znowu piłka była zbyt łatwa do gry w Arsenal z tyłu czterech, a kiedy Dominik Szoboszlai przejechał go obok Rayi, Diaz przejechał obok Jakuba Kiwior – gracz Arsenalu był na jego piętach – aby przebić go na linii z podwórza.

Było okropnie dużo, co było złe w tym celu dla Arsenalu. Zbyt wielu graczy nie było w pełni zaangażowanych i przeciwko drużynie grającym z taką wielką wiarą, jak Liverpool, kara zawsze była podobna.

Przez pewien czas Arsenal wyglądał tam, żeby się wstydzić. Diaz mógł strzelić gola na bliskim słupku z krzyża Salah, podczas gdy Jones został odmówiony przez Rayę z pełną siłą, gdy próbował zwinąć piłkę od 18 jardów.

Arsenal wyglądał na zagubioną i dopiero do czasu przybycia w przerwie, gdyby udało im się wstrzykiwać jakiś cel lub kontrolę w piłkę nożną. To, czego potrzebowali od tego momentu, było celem. Dostali jedną w ciągu dwóch minut od rozpoczęcia drugiej połowy, co zmieniło wszystko.

To było tak samo proste, jak te zdobyte przez Liverpool. Trossard znalazł się w bardziej przestrzeni w lewo, niż być może oczekiwałby i przekroczył Martinelli, który był podobnie niezwiązany, gdy udał się z siedmiu jardów.

Na pewno celem było zmieniacz nastroju. Liverpool w końcu zdał sobie sprawę, że są w grze, podczas gdy Arsenal wydawał się pamiętać dokładnie, kim byli.

W jednej chwili piłka nożna drużyny wyjazdowej była ostrzejsza i szybsza, szczególnie w trzeciej ataku. Z tyłu nadeszły szanse. Ben White awansował z głębokości i pracował na swoim bliskim stanowisku Alisson. Potem Martinelli strzelił nisko przez tłum po tym, jak rzucił się na niego rzut wolny, a brazylijski bramkarz Liverpoolu znów uratował.

Merino zostało odesłane wkrótce po swoim korektorze, zahamowując nadzieje swojej drużyny na całkowity powrót

Liverpool próbował odpowiedzieć, ale – przynajmniej do momentu, gdy Merino wysyła nieco ponad dziesięć minut – kierunek podróży w grze zmieniał się dramatycznie.

Bradley został zarezerwowany na niezdarne wyzwanie na Saka po lewej stronie, ale potem uratował swój zespół wspaniałym sprzętem na Martinelli, gdy korektor wydawał się pewien. Dwie różne strony młodego obrońcy z wieloma do nauki i rzeczywiście zaoferowania.

Drugi bramka Arsenalu pojawiła się, ale nie wcześniej, zanim znosiliśmy rozczarowujący spektakl Alexander-Arnold, który na boisko.

Nie można powiedzieć, czy to wszystko, co wpłynęło na Liverpool, ale na pewno nie mogło to pomóc. A kiedy Merino udało się do pustego gola po tym, jak Alisson dotknął długiego strzału Martina Odegaarda w posterunku w 70. minucie, Arsenal bardziej niż zasłużył na powrót do gry.

Merino nie było długo kręcić się. Jego późny sprzęt na Szoboszlai zasługiwał na czerwoną kartę samodzielnie, a drugi żółty, który pokazał, dał Liverpoolowi świeżą przewagę w grze, że zbliżyli się do eksploatacji.

Alexander-Arnold wziął na siebie wolny rzut, który nastąpił i nastąpiły pewne szanse.

Najlepiej padli do Robertsona w ostatniej minucie 90. Salah dobrze sobie radził, aby dotrzeć do linii i zacisnąć krzyż do dalekiego słupka. Robertson przybył do tempa, ale miał wiele celów, aby dążyć do swojej siatkówki. Piłka przegapiła słupek o stopę i chociaż Robertson miał piłkę w siatce na odbiciu po tym, jak Raya uratował nagłówek Wergila Van Dijka w 96. minucie, Ibrahima Konate stwierdził, że sfaulował Mylesa Lewisa-skelly, gdy narożnik przybył w okolicy.