Seria dobiega końca

Ostatni odcinek Opowieść służącej nie wychodzi z hukiem – było ich mnóstwo Wybuchowa, przedostatnia rata z zeszłego tygodnia – ale raczej łzowe pożegnania, świeże początki i niespodziewane spotkanie z ukochaną postacią z przeszłości.

W miarę otwarcia odcinka jeden z czerwca (Elisabeth Moss) Podpisane narracje towarzyszą wieczorowej misce kamery nad Fenway Park: „Boston jest bezpłatny. Okupacja Gilead się skończyła. Wygraliśmy. Przynajmniej tutaj”.

Ta ostatnia linia jest godna uwagi, ponieważ chociaż Gilead został uruchomiony z Bostonu, reżim totalitarny nadal zajmuje znaczną część kraju. „Ale to dopiero początek” – kontynuuje czerwiec. Następnie szczegółowo opisuje plany Maydaya, aby następnie wziąć Nowy Jork, a następnie przeniesienie na zachód przez Ohio, Kansas, a ostatecznie Kolorado, gdzie Hannah (Jordana Blake) nadal mieszka z dowódcą Mackenzie (Jason Butler Harner) i jego żoną.

Gdy June mija ognisko płonące propaganda Gilead, blask płomienia zmienia się w retrospekcję i Hannah, obserwującą przed nimi jasno oświetloną karuzel. W dzisiejszych czasach dołącza do Moiry (Samira Wiley) i Rita (Amanda Brugel), gdy patrzą, jak mężczyzna wychowuje amerykańską flagę. Pyta, czy słyszeli coś o Janine (Madeline Brewer), który zaginął od ataku Mayday na Boston. Niestety nie mają wiadomości na temat swojego przyjaciela.

Kolejne spacery przez grupę uwięzionych opiekunów, którzy zostali schwytani po zabiciu ich dowódców. Kiedy mija mężczyzn w prowizorycznych komórkach, wraca do najczęstszych najszczęśliwszych chwil z Nickiem (Max Minghella). Jej przyjaciel i sojusznik Lawrence (Bradley Whitford) Krótko mówiąc, w wyglądzie przypominającym pemory podczas montażu.

Czerwiec w końcu trafia do Łukasza (OT frons), który najwyraźniej nie spał od czasu ratowania służby na szubienicach. Mówi swojej żonie, że teraz pracuje nad przywróceniem elektryczności miasta, a także ułatwia powrót czerwcowej mamy Holly (Cherry Jones), ich córki Nichole i innych uchodźców już w drodze z Alaski.

Potwierdza również, że Mayday przygotowuje się do odebrania Nowego Jorku. June jest pragnienie uratowania Hannah w Kolorado, ale Luke zapewnia jej najlepszym sposobem na uratowanie córki jest eleganckie i systematyczne obalenie Gilead na raz.

Czerwiec otrzymuje lepsze wiadomości od agenta Marka Tuello (Sam Jaeger), który ironicznie został awansowany na dowódcę w wojsku USA. Poinformuje ją, że dzięki przetasowi hierarchii Gilead Mackenzie jest ponownie przypisany do DC, gdzie wkrótce przeprowadzi się z żoną i Hannah. To małe zwycięstwo, które zbliży córkę June o 2000 mil do Bostonu.

Tuello mówi jej również, że Janine jest wśród tych, którzy wciąż uwięzieni w Gilead. Ciocia Lydia również pozostaje za liniami wroga, ale nie jest już więźniem. June dowiaduje się, że Mark ma syna i byłą żonę na Hawajach, z których pierwsza inspiruje go do walki o przyszłość wolną od Gilead.

Odwiedzając pamiątkę tych, którzy wciąż zaginęły lub uwięzione, June ma kolejną retrospekcję wobec niej i Hannah w parku rozrywki. Hannah krótko się zgubi; Kiedy ponownie łączy się ze swoją ulgą matką, June mówi jej „Mommys zawsze wracaj”. June Tour po wyzwolonym Bostonie następnie sprowadza ją do Sereny (Słomki Yvonne), który gratuluje jej zwycięstwa. Ale June szybko przypomina jej, że bunt nie mógł udaremnić Gilead bez jej pomocy.

Serena oferuje kondolencje na temat śmierci Nicka, na które June odpowiada: „Nick zbudował to, co zasiał”. Podczas gdy June trzyma Baby Noah – dopasowując go do Red Sox One, którą znalazła wśród podarowanych ubrań – Serena próbuje ją pocieszyć, zapewniając, że Nick ją wybrałby, gdyby czuł, że w ogóle ma wybór.

Zarejestruj się na Rozrywka co tydzieńBezpłatny codzienny biuletyn Aby uzyskać Breaking TV News, ekskluzywne pierwsze wygląd, podsumowania, recenzje, wywiady z ulubionymi gwiazdami i nie tylko.

Czerwiec wraz z Tuello eskortuje Serenę do autobusu dla uchodźców. Martwi się, dokąd zmierza i co przyniesie przyszłość dla niej i Noego. Ale Mark mówi jej, żeby się nie martwiła i że ją znajdzie. Przed rozstaniem oba wymiany słodkich uśmiechów, które sugerują, że podzielają iskrę, która mogłaby się zapalić, jeśli świat kiedykolwiek powróci do normy.

Następnie Serena zaczyna pożegnać się z czerwiec. Jednak jej pożegnanie szybko przekształca się w szczere przeprosiny. Wyraża głęboki wstyd i żałuje sposobu, w jaki traktowała swoją dawną służbę. Po jej wysłuchaniu, June zajmuje chwilę, a następnie odpowiedzie: „Wybaczam ci, Serena”. „Niech cię Bóg błogosławi, czerwiec”, zarządza łzami.

Tuello pochwala June za jej hojność, a następnie podaje jej kartę dostępu. Klucz pozwala jej wejść do nowo wyzwolonego sektora Bostonu, który jest również dzielnica June z czasów wcześniejszych. Używa karty, aby odwiedzić swoje stare tupanie, w których padają śnieg, a żołnierze amerykańscy patrolują ulice. Podczas wpatrywania się w zamknięty biznes kobieta stojąca obok jej opowiada, że ​​kiedyś była to lodziarni.

Czerwiec powoli zwraca się w stronę nieznajomego, który wita ją „błogosławiony owoc”. „Och, mój f – w Bogu”, odpowiada June Emily (Alexis Bledel), jej dawno zaginionej przyjaciółki. Ostatnio widziana w sezonie 4 Emily opuściła swoją żonę Sylvię (Clea Duvall) i syna Oliver w Kanadzie, aby mogła wrócić do Gilead i kontynuować walkę.

Dowiadujemy się – wraz z czerwcem – że Emily skończyła w Bridgeport, gorącym miejscu buntu, w którym stała się Martha i zaprzyjaźniła się z dowódcą. Utrzymywała kontakt z rodziną, ale nie wróciła do Kanady. Gdy przechodzą obok wiszących strażników – uderzył się na tę samą ścianę, na której Gilead zawiesił swoich więźniów – Emily uzasadnia swoją decyzję o opuszczeniu rodziny, mówiąc June, że pokazuje swoją miłość, walcząc o nich. Oferuje także swoją przyjaciółkę nadzieję, że w końcu znajdzie Hannah.

Później tego wieczoru marzy o Bostonie, który mógłby być, gdyby Gilead nigdy się nie wydarzył. Przewiduje siebie i swoich przyjaciół – nowe i stare – świetnie się bawią, śpiewając karaoke w barze. Gdy wypychają „osuwisko” Fleetwood Mac, wracamy do dzisiejszego dnia, w którym czerwiec usuwa jej czerwony płaszcz służąca z pudełka. Zabiera odzież do ogniska, w której wcześniej widzieliśmy, jak spalono flagi Gilead. Gdy wrzuca płaszcz w płomienie, otaczające światła uliczne oświetlają – wygląda na to, że Luke działał.

June nazywa to nocą, ale budzi się pilną prośbą o spotkanie z Tuello. Została zabrana do linii Massachusetts-Rhode Island, która służy nowej granicy odzyskanej Bostonu z Gileadem. Dwa pojazdy podciągają się po liniach wroga. Janine zostaje eskortowana od jednego, zanim została upuszczona przez granicę przez parę strażników.

Jako ulga w czerwcu ponownie łączy się ze swoją przyjaciółką, Naomi (Ever Carradine) i ciocią Lydią (Ann Dowd) Wyjdź z drugiego samochodu i podejdź do Angeli/Charlotte. Naomi mówi się z małą dziewczynką, a następnie pozwala jej przekroczyć linię do swojej biologicznej matki. Podczas gdy Janine, niewierząca i zachwycona, obejmuje swoją córkę, June dziękuje wdowie Lawrence. Lydia poprosi następnie June o opiekę nad matką i dzieckiem, na które odpowiada: „Błogosławiona jest kobieta, która nie idzie z niegodziwymi”. Lydia kiwa głową z wdzięcznością: „Pod jego okiem, kochanie”.

Po powrocie do Bostonu June ma szczęśliwe spotkanie, gdy jej matka Holly i Nichole przybywają z Alaski. Ale ich spotkanie jest słodko -gorzkie, ponieważ June z miłością kołysze jej córkę i mówi jej, że wkrótce ją zostawi. Być może zainspirowane trudnymi, ale szlachetnymi ścieżkami Emilo i Emily, June uważa, że ​​najlepszym sposobem na utrzymanie Nichole – a wszystkie dziewczyny – jest bezpieczeństwo, jest ciągłe zmiażdżenie Gilead.

Ta decyzja prowadzi do giełdowej wymiany między czerwcem a jej mamą. Ten ostatni, obawiający się bezpieczeństwa tego pierwszego, nie chce, żeby odszedł ponownie. Ale June twierdzi, że to jej matka – która była potężnym działaczem na długo przed pojawieniem się Gilead – który nauczył ją walczyć i nigdy się nie poddawać. Holly sugeruje, że June pisze książkę, opisując swoją walkę jako „wojownik”, aby zainspirować przyszłe pokolenia, w tym własne dzieci, aby nigdy się nie poddać.

Po łzach w czerwcowej rozmowie z mamą następuje równie emocjonalna wymiana z mężem. Para przyznaje, że tak bardzo się zmieniła, odkąd Gilead je rozerwał, że już się nie zna. Luke szczegółowo opisuje swoje plany przyniesienia buntu do Nowego Jorku, a June omawia swoją strategię ratowania Hannah.

Podczas gdy rozstają się, Luke obiecuje jego żonę, będzie „po” ich związku. Podobnie jak Holly, zachęca ją do kroniki jej podróży, zwłaszcza jako sposób na upamiętnienie ludzi, które warto zapamiętać, w tym Nicka. Gdy jej mąż odchodzi, czerwca pamięta inny, szczęśliwszy czas, kiedy ona, Luke i Hannah odwiedzili akwarium.

Przed podpisaniem serii po raz ostatni dogonimy Serenę. Czuje się samotna i porzucona w obozie dla uchodźców, który nie jest wyposażony, aby pomóc w zadaniu Noego. Mówi synowi, że jest wszystkim, czego kiedykolwiek chciała i wszystko, czego kiedykolwiek potrzebuje. Ich przyszłość jest niepewna, ale Serena przypomniała, że ​​nie jest całkowicie sama, gdy znajduje Red Sox Onesie June zapakowane dla Noego.

Ostatnia scena serialu wiąże się z June, która przyjmuje porady Holly i Luke’a. Wraca do miejsca, w którym zaczął się jej koszmar, dom dowódcy Waterford. Dawna posiadłość Gilead jest teraz spalona i zniszczona, ale pozostają symbole wstrząsającego czasu czerwcowego.

Kiedyś więźnia na tej posiadłości, zajrzy się teraz przez kraty jej frontowej bramy bezpłatną kobietę. Spogląda na okna swojej starej sypialni, a potem wchodzi do domu. Czerwiec wkrada się po schodach do pokoju, który wcześniej służył jako jej komórka. Wyrażenie łacińskie „Nolite te Bastardes Carborundorum” jest nadal zapisane na ścianie. Kiedyś niepokojące przypomnienie poprzedniej służebnej Waterford, która odebrała jej życie, to zdanie przypomina teraz heroiczne okrycie wojenne June: „Nie pozwól, aby dranie cię zgrzytali”, odważnie krzyczało, zanim została wykonana.

June siedzi na parapecie i wyobraża sobie Hannah przed nią. Trzyma rękę córki. Potem uśmiecha się, sięga do kieszeni płaszcza i wyciąga urządzenie do nagrywania. Chociaż otrzymujemy krótką retrospekcję z czerwca jako służąca, siedząc w pokoju w nieskazitelnym stanie, zaczyna mówić do rejestratora: „Krzesło, stół, lampa…”

Następnie zaczyna opisywać szklankę okna. Rozmawiając w pierwszej osobie, z perspektywy swojej przeszłości, szczegółowo opisuje, w jaki sposób specjalne szkło nie było używane do zapobiegania ucieczkom, ale aby powstrzymać zrozpaczone służebniki przed zabraniem własnego życia ze złamanymi odłamkami. Następnie podnosi głowę, oferuje jedną ze swoich charakterystycznych spojrzeń do aparatu i błyska uśmiechem: „Moje imię jest Offred”.