To było w 2010 roku, kiedy Andy Farrell wskoczył do samochodu, aby dać Richardowi Wigglesworth wycieczkę po St Albans. Pokazał mu kawiarnie, domy, pluszowe otoczenie na obrzeżach Londynu. Jego najlepszy boisko do przekonania 26-letniego Scrumów do opuszczenia Manchesteru dla Saracenów.
„Zszedłem ze sprzedaży i nie spodziewałem się podpisania, ale on wraz z innymi byli naprawdę przekonujący” przypomina Wigglesworth. Andy pokazał mi, gdzie możesz mieszkać. Pamiętam, jak wyszedłem z samochodu, a ostatnią rzeczą, którą powiedział, było: „Wiggy, czy masz, aby to zrobić?” Pomyślałem: „Tak, mam!” To było moje pierwsze wspomnienie Big Faz.
Kiedy Farrell zadzwonił do Wigglesworth w zeszły poniedziałek, prosząc go o dołączenie do zespołu trenerskiego Lions, było to znacznie łatwiejsze sprzedaż. „Zdejmowałem jego rękę, zanim musiał zrobić coś przekonującego. Wróciłem na obowiązki po Sześć narodów A mój pięcioletni Margot chciał grać na zewnątrz.
„Rzuciłem z nią piłkę i zobaczyłem, jak imię Faza pojawiają się i pomyślałem:„ Odpowiedzmy na to ”. W końcu do tego dotarł i tak, myślę, że było kilka przekleństw. To był niesamowity moment.
Jako gracz Farrell chciał rekrutować Wiggleswortha, ponieważ był jednym z najbardziej bystrych taktyków w grze. Kierował Saracenami przez ich dni chwały, prowadząc ich do Premiership i europejskich trofeów z bezwzględnie skuteczną grą kopania.
Jego wyczucie gry było tak ostre, że to było jak posiadanie dodatkowego trenera na boisku. Student rugby, który spędziłby godziny na studiach z każdej przepustki. Etyka pracy, którą wcześniej przypisał swojemu ojcu rolniczej.
Richard Wigglesworth został wybrany jako jedyny trener Anglii na tegoroczną trasę Lions Tour
Nawet w czasach gry Wigglesworth był bystrym taktykiem, kierując Saracens do sukcesu
Jego kariera trenerska rozpoczęła się, gdy był jeszcze w dniach gry, odgrywając rolę w Kanadzie
Pomimo pobicia rekordu Premiership i zdobycia 33 Caps, Wigglesworth nigdy nie został wezwany przez Lwy. Nie miał tempa ani mocy takich jak Mike Phillips, Ben Youngs i Conor Murray. Zamiast tego jego czas nadejdzie jako trener.
Podczas Mistrzostw Świata 2019 objął rolę w Kanadzie, wciąż grając w Saracens. Jego następnym ruchem było podjęcie roli trenera gracza w Leicester.
„Trenowałby całą sesję, a potem zatrzymał się na dodatkową godzinę na bieganie, przejście i kopnięcie” – wspomina były kolega Tigers Matt Everard.
„Czasami trenował połowę sesji i trenował pół sesji. Innym razem trenował to wszystko i trzymał się z zewnątrz przez wiele godzin, aby zachować formę, na wypadek, gdyby grał. To było imponujące. Ponadto dojechał z Manchesteru, spędzając noc lub dwie w hotelu na Welford Road.
Wigglesworth rozegrał swój ostatni mecz niewiele ponad dwa lata temu, kłaniając się z małą fanfarą. Jego przejście na emeryturę zostało wywołane w połowie sezonu, kiedy Steve Borthwick i Kevin Sinfield zostali zatrudnione przez Anglię, co oznacza, że Wigglesworth został trenerem Leicester z dnia na dzień.
„Widziałem, jak stał się łez po meczu Clermont, kiedy powiedziano nam, że Steve i Kev wychodzą” – dodaje Everard. „Wszyscy myśleli, że był po prostu zdenerwowany, ponieważ Kev i Steve wyjeżdżali, ale w głębi duszy wiedział. Zadzwonił do mnie następnego dnia i powiedział, że będzie musiał przejść na emeryturę … zaledwie kilka tygodni później powiedział mi, że to powód, dla którego płakał.
„Było dużo hałasu w tych facetach jadących do Anglii, a fakt, że Wiggy musiał przejść na emeryturę, przeszedł całkowicie pod radarem. Nikt o tym nie wspomniał. Ten facet zdobył więcej premier niż ktokolwiek inny, grał więcej razy w Premiership niż ktokolwiek inny i po prostu cicho zawiesił buty.
„Nie dostał pożegnalnej gry, nie dostał świadectwa, nie dostał żadnego dużego odesłania, ale nie zrobił tego. Podczas swojego pierwszego spotkania zespołu nawet o tym nie wspomniał. Chodziło o to, jak chciał poprowadzić grupę, co podsumowuje go.
Andy Farrell zabrał Wigglesworth na wycieczkę po St Albans w 2010 roku – najwcześniejsze wspomnienie trenera Lions
Były kolega z Leicester Matt Everard opisuje go jako energicznego i pozytywnego trenera
„Jest jednym z najbardziej pozytywnych, energicznych trenerów, z którymi się spotkałem. Przychodzi każdego dnia z pozytywną energią i to się nie opuszcza. Jest z tym taki konsekwentny. Jako gracz tak dobrze rozumiał, jak manipulować opozycją i wygrać terytorium.
„Kiedy kopnąć, jak kopać, jaki rodzaj kopania. Zrobił wiele analiz. Po prostu ma tak łatwe wyczucie gry. To doświadczenie, etyka pracy, energia, taktyczne nous oznaczało, że zawsze będzie genialnym trenerem.
Rzeczy szybko się poruszyły. Teraz 41, ciężka praca Wigglesworth w dziedzinie coachingowej zbiera nagrody. Pewnego dnia, bez wątpienia, wystąpi z roli pomocy, aby przejąć gorące miejsce, chociaż jego bezpośredni nacisk polega na pomocy Farrellowi zawężeniu 75-osobowej krótkiej listy zapowiedzi May’s Lions Squad.
Praca już się rozpoczęła, a Borthwick, główny trener Anglii, dał mu błogosławieństwo. „Steve był niesamowity” – mówi Wigglesworth. „Wiedział przede mną, ale najwyraźniej czekał, aż otrzymam telefon i ofertę od Andy’ego. Był dla mnie zachwycony.
„Był dużą częścią mojej podróży trenerskiej, więc podziękowałem mu za to. Będę wybierać jego mózgi na tym, jak to wygląda, ale powiedział, że jednym z jego atrakcji rugby było coaching Lions jako asystenta, więc nie mogę się doczekać, aby go nad tym dogonić. To jest szczyt.
Wycieczka po St Albans dobrze się sprawdziła. Następnie wycieczka po Australii.
