Nawet Dan Burn, po tygodniu, który miał, prawdopodobnie nie jest wystarczająco naiwny, by uwierzyć, że marzenia się spełniają dwa razy w sześć dni w tym samym miejscu. Mimo to, kiedy podniósł się, by skierować się w rogu na poprzeczkę tutaj w Wembley, zbliżył się.
Krajowy stadion miał tutaj nieco inny sposób niż, gdy Burn strzelił gola w Newcastle w ostatniej niedzieli Puchar Carabao Ostateczna porażka Liverpool. To wydawało się świetnym emocjonalnym czarno -białym przebudzeniem. To było bardziej jak pierwszy dzień szkoły dla Thomas Tuchel i jego zespół, tylko z 80 000 osób. W pełnym wymiarze godzin wielu poszło do domu.
Burn może nie spodziewał się tu zagrać. Marc Guehi był ulubiony dla partnera Ezri Konsa w centrum obrony przy braku graczy, takich jak Harry Maguire I John Stones.
Ale 32-latek nie jest nieśmiały. Jest wokalnym piłkarzem – powiedział nam tak w zeszłym tygodniu – i tutaj pojawił się jako jeden z bardziej obserwowalnych graczy Tuchela – z przyczyn dobrych i złych – wieczorem, który okazał się nieco trudniejszy niż wielu z nas spodziewało się, że drużyna, która ma właściwe przechylenie w wygraniu przyszłorocznego Pucharu Świata w Ameryce.
Jak byś sobie wyobrażał, zagrożenie Burn Anglia Setki były tak samo świetne, jak przeciwko Liverpoolu. Albania przynajmniej wyglądała, jakby się na to przygotowała. Kiedy w 27 minucie skoczył w jeden róg, dwóch przeciwników go oznaczało. Liverpool nie zawracał sobie głowy tym i prawdopodobnie wciąż zastanawia się, dlaczego.
Jednak chwilę później Burn znalazł przestrzeń, a nagłówek, który zasadził na poprzeczkę z siedmiu jardów, prawdopodobnie powinien był wejść.
Dan Burn (po prawej) zadebiutował w Anglii w wieku 32
Burn stwierdził atakujące zagrożenie ze strony ustawionych utworów, gdy dostał się na koniec wielu rzuconych narożników
To było bardzo miłe, nawet jeśli niektóre rzeczy na drugim końcu pola były czasami mniejsze i być może właśnie tam zatrzymują się wszystkie romans i rzeczywistość.
Burn niekoniecznie jest jednym z najlepszych obrońców Newcastle, więc czy on naprawdę jest jednym z Anglii? Przydaje się, że po tej stronie po tej stronie było lewicowca, a w pierwszej połowie Anglia zdominowała, ale starała się wykonać prawdziwie właściwy uścisk, podał piłkę wystarczająco dobrze pod presją i był wystarczająco pewny, aby szczekać instrukcje u tych graczy przed nim. Ale kiedyś powiedzieliśmy to także o Conor Coady.
Jeśli chodzi o faktyczną obronę, były pewne momenty alarmu przeciwko drużynie zajmującej 65. miejsce na świecie, szczególnie w drugiej połowie, kiedy Albania była ostatnią przepustką lub dwoma wynikiem wyrównania, który miałby dobrze i naprawdę zrujnował noc Tuchela.
Oparzenie nie jest szybkie i może wyglądać ciężko na turze. Od czasu do czasu było to widoczne i rzeczywiście, gdy Albania ciężko pękła w Anglii raz w drugiej połowie, Burn pozostawiono płasko na jego twarzy. Tymczasem w pierwszej połowie – na tym samym końcu, w którym strzelił gola przeciwko Liverpoolu – Burn kierował jedną próbą prześwitu w górę i w dół na szczyt baru. Prawdę mówiąc, było niewielkie niebezpieczeństwo.
Jego pojawienie się jako międzynarodowego piłkarza tak późno w jego karierze jest super historią, a Burn nie wygląda na taki, który przyjmie go za pewnik. Równie był częścią występu w Anglii, który zaczął się jąkać, zanim Harry Kane strzelił swój zwyczajowy cel, pozostawiając nieco mniej niż ćwierć godziny. W swoich 17 ostatnich kwalifikacjach kapitan Anglii nie strzelił gola w zaledwie trzech latach i to wiele mówi o trwałej jakości Kane’a, ale także o charakterze opozycji.
I to może sprawić, że noce takie jak te trudne. Zawsze trudno jest zlokalizować i dokonać właściwego osądu. Tuchel powiedział nam, że chce, aby jego drużyna grała w piłkę nożną Premier League pod względem tempa, rytmu i energii. Ale to trudne, gdy przeciwnik siedzi głęboko i zaprasza do gry.
To nie było ekscytujące i to nie było ekscytujące. Nie wydawało się to zarania nowej epoki oświecenia, pomimo debiutanckiego celu dla nastolatka Milesa Lewisa-Skelly’ego. W rzeczywistości to właśnie Anglia Garetha Southgate dała nam przeciwko takiej opozycji – funkcjonalnym i wydajnym występie.
Ale Burn był defensywnie niekonkurencyjny podczas swojej drugiej podróży na stadion Wembley w ciągu sześciu dni
Newcastle Star Burn na zdjęciu machając fanom w tłumie po ostatnim gwizdku w piątek
Część krytyki, która wciąż jest skierowana do Southgate przez wielu, którzy powinni wiedzieć lepiej, jest haniebna. Dotarliśmy pod nim dwa główne finały. Jeśli Tuchel może dotrzeć do jednego lata, ten konkretny obserwator będzie zaskoczony.
Równie, Southgate zbierał zespoły na lojalności, a nie formę. To może być zagadkowe, a Tuchel nie był tutaj winny. Phil Foden miał szczęście być i był najgorszym graczem jego drużyny. W poniedziałek nie należy go wybierać przeciwko Łotwie.
Marcus Rashford, grający ładnie niż spektakularnie w Aston Villa, miał tutaj przyzwoitą noc. Przynajmniej starał się być bezpośrednim, gdy miał szansę. Curtis Jones zrobił więcej niż większość, aby wstrzykiwać tempo, podczas gdy Kyle Walker wygląda na odkrycie, że nieco wypożyczył swoją prawdziwą jaźń w Mediolanie.
Jednak nie popełnij błędu. Southgate nie byłby fetowany z powodu tego wysiłku, ani Tuchel nie powinien. Nie powinniśmy jeszcze próbować ubrać cesarza w nowe ubrania. Butcher słynne zdanie Sir Alexa Fergusona o Tottenhamie: „chłopaki, to była Albania”.
