Carlos Alcaraz kończy się cudami, gdy Jannik Sinner wygrywa swój pierwszy Wimbledon, pisze Matthew Lambwell

Po ośmiu i pół godzinach pojedynków między kanałami wąskimi, Carlos Alcaraz Skończyło mi się cuda. Jannik Sinner miał trofeum w zasięgu w Paryżu, ale zostało ono złapane; 35 dni później w Londynie światowy no1 przejął Wimbledon Tytuł i tym razem jego uścisk nie wahał się.

Włoski zdobył swój pierwszy tytuł Wimbledonu, zadając pierwszą porażkę Alcaraza w finale Wielkiego Szlema i kończąc Hiszpan z pięciu prostych zwycięstw w ich osobistym pojedynku.

Niski wydarzenie mężczyzn wydawało się wstępem do nieuchronności tego finału. Przyszliśmy spodziewać się kontynuacji pięciu i pół godziny French Open Finał, w którym Alcaraz uratował trzy punkty meczowe, aby wygrać. Ten mecz nie był w stanie dramatu – standard był oczywiście niezwykle wysoki – i to zależyło od nieustępliwego blasku grzesznika.

Oprócz czterech meczów geniuszu z Alcaraz, aby przejść z 2-4 do 6-4 i wziąć zestaw otwierający, Sinner był powyżej, wygrywając 4-6, 6-4, 6-4, 6-4.

Ci dwaj jako pierwsi zakwestionują finały w Roland Garros i Wimbledon w tym samym roku Roger Federer I Rafael Nadal W 2008 roku, ale w stylach ten pojedynek jest więcej winien Federer vs Novak Djokovic.

Alcaraz ma wdzięczną pracę nóg Federera i cudowne umiejętności dłoni, podczas gdy Sinner jest udawaną wersją Djokovic – dziwacznej elastyczności, niekończącej się precyzji, wiedzy specjalistycznej w zakresie serwowania. Jak widzieliśmy w jego zniszczeniu 38-latka w półfinałach, Sinner jest kopią węgla Djokovic: z wyjątkiem tego, że robi wszystko szybciej i mocniej.

Jannik Sinner zdobył tytuł Wimbledonu po raz pierwszy, gdy pokonał Carlosa Alcaraz

Sinner zdołał ulepszyć Alcaraz z zwycięstwem 4-6, 6-4, 6-4, 6-4

Alcaraz wygrał ostatnie dwie edycje Wimbledonu, ale przy tej okazji został pobity

I sposób, w jaki to się rozegrało, był podobny do tych trzech finałów, w których Djokovic poprawił Federera. Kreatywność Alcaraz została duszona głębokością i dokładnością powłok grzesznych.

Alcaraz wyglądał pod koniec poszarpanego. Człowiek o nieograniczonej pomysłowości zabrakło pomysłów.

To był wynik tej potrzebnej rywalizacji. Gdyby Alcaraz wygrał szósty mecz z rzędu, biorąc przewagę 9-4, wydawałoby się to tylko rywalizacja.

Sinner ma 4-5 w swoim osobistym konkursie Grand Slam i będzie ulubieńcem w trudnych przypadkach w Nowym Jorku i Melbourne.

Cóż to za rywalizacja, a wybór sądu rozgrzewkowego przez graczy oferował zgrabną ilustrację ich kontrastowych osobowości. Sinner był w aorangi, praktykuj sądy z dala od wścibskich oczu; Alcaraz był w epicentrum Wimbledonu na sądzie 14, który był absolutnie pełen fanów.

Alcaraz jest człowiekiem ludu, imprezującym na Ibizie po wygraniu French Open i zagraniu w golfa w jego dni wolne w Wimbledon. Sinner to wszystko biznes. Kamienny zabójca. Nieprzezgłosił się zabójca.

Jako człowiek, który wygrał ostatnie pięć spotkań i dwa ostatnie tytuły z rzędu, Alcaraz powinien być bardziej zrelaksowanym konkurentem; Szybka powinna była być na grzeszniku, aby przyspieszyć.

W rzeczywistości było to odwrotnie: wydawało się, że Alcaraz nadmiernie nadcisnął cały mecz. Wylądował zaledwie 53 procent swoich pierwszych serw, naciskając na większą prędkość niż był komfortowy: dwukrotnie trafił w najszybszy podawanie swojej kariery, o godzinie 139, a następnie 140 km / h. Uderzył też osiem podwójnych wad. Jeśli to wszystko zależyło od strachu przed powrót grzesznika, ten strach był dobrze uzasadniony.

Wydawało się, że Alcaraz nadmiernie wyciskał cały mecz – wylądował zaledwie 53 procent swoich pierwszych serw

Był to wynik, którego potrzebowała ta rywalizacja, a Sinner pokazał, do czego jest zdolny

Dzięki temu występowi Sinner potwierdził się jako spadkobierca Djokovica jako największego powracającego na świecie.

Wcześniej Sinner wycofał się z Alcaraz. Wygrał cztery z pierwszych pięciu punktów netto i wygrał genialną kombinację drop-shot-volley.

O 4-2 przed Sinner Alcaraz odepchnął swoją nieustępliwą głębokością; Trudno jest dotrzeć do pudełka sztuczek, gdy twoje ręce są odpierające ciosy.

Ale Alcaraz rzucił przełącznik i wszedł do stanu nirwany.

Z sznurka netto podnotował, by upuścić strzał, a zamiast tego zsunęła piłkę głęboko, podążając za nią z siatkiem backhand z krążenia cale od siatki.

Gdy Sinner służył dla Sethe, został porzucony na jego tyłek, poślizgnął się po tym, jak został złośliwy przez pierwszy strzał w mecz Alcaraz. To dało Alcarazowi ustalony punkt, a po nieudanym powrocie grzesznik podarował mu drugiego z podwójną wadą.

W Set Point Alcaraz zaangażował tryb Boga. Sinner laserował coś, co wyglądało jak pewien zwycięzca forhenda na linii, ale Alcaraz wyrzuca się po lewej stronie i hakuje backhand, przechodząc nisko dla zwycięzcy. Trzymał palec do ucha, zachęcając tłum.

Alcaraz rozpoczął drugi set z podwójną wadą i został zepsuty.

Sinner potwierdził się jako spadkobierca Djokovica jako największego powracającego na świecie

Po przegranej z Alcaraz w finale French Open, Sinner wykazał się tym razem świetną jakość, aby wygrać

Sinner utrzymywał 2-0, oszczędzając punkt przerwy z niezwykle rzadkim „c” i świętując uścisk dużą pompą pięścią – zwykle ogranicza się do wstrząsu rakiety w kierunku swojej drużyny.

Stężenie Alcaraza wahało się. Poszedł na kilka nadmiernie nieokreślonych strzałów, kilka niezapomnianych podejść netto.

Podobnie jak w pierwszym secie, drugi został wygrany z wzniosłym rajdem. Sinner jeździł na łyżwach na backhand na pełnym odcinku, a potem rzucił się w drugą stronę i wyruszał na zjeżdżalnię, bicząc w forehand cross boism dla zwycięzcy.

Sinner i trener Darren Cahill skupił się na swoim obozie treningowym na trawie na rozwój slajdu – zdolność, na którą Novak Djokovic miał monopol na tej powierzchni. Ta praca zmieniła jego ruch na trawnikach, a ten strzał był doskonałym przykładem – poruszył się tak, jakby na glinie Rolanda Garrosa.

Gdy Sinner poruszył się 3-1 w czwartym secie, pytanie brzmiało, czy Alcaraz może ponownie wyciągnąć Paryż i czy rany fizjologiczne Sinnera z tego meczu – nie tyle tkanki blizny, co otwarta ból – wpłynie na niego.

Kiedy Alcaraz trzymał, aby utrzymać go do 4-3, tłum ożył, wyczuwając coś. A w swojej następnej grze serwisowej Sinner zagrał trzy słabe punkty, aby zejść o 15-40 – moje słowo, czy to się naprawdę powtórzyło?

Sinner był mocno. W wieku 5-4 poszedł 40-0 w górę, trzy punkty meczowe-tak jak w Paryżu. To było jednak na Alcaraz, a tym razem Sinner miał piłki w ręku, uderzając dużą porcją w drugim meczu. Stał z szerokimi nogami i wyciągniętymi rękami: kolosal, który obdarza świat tenisowy.