Byłem najlepszym piłkarzem i wykonałem miliony rozwiązań. To są sztuczki, które użyłem do gier, jak rekrutowałem innych graczy i dlaczego jest to znacznie większa część piłki nożnej, niż ktokolwiek zdaje sobie sprawę

Były profesjonalny piłkarz Mojżesz Swaibu wciąż żywo pamięta moment, w którym poznał Tan Seet Eng, 5-stopowy 5-calowy, palenie łańcucha singapurskiego Kingpin tego, co uważano za największy na świecie syndykat meczowy.

Do tego momentu przyszłość wyglądała jasno dla Swaibu, wówczas 23-letniego obrońcy, który został głosowany Crystal PalaceMłody zawodnik roku pięć lat wcześniej i polegał na błyszczącym Premier League kariera. Jednak tutaj był w pięciogwiazdkowym pokoju hotelowym w Mayfair, który został poproszony o przegranie następnego dnia między swoją drużyną Bromleya a przeciwną stroną Eastbourne.

„Obecność Tana wypełniła pokój bez potrzeby podniesienia głosu” – mówi Swaibu o tym spotkaniu w sierpniu 2012 r. „Można było poczuć jego kontrolę – sposób, w jaki trzymał papierosa, sposób, w jaki cię obserwował. Był obietnicą łatwych pieniędzy. Powiedział, że jeśli (przegrałem mecz), zapłacą mi 20 Grand.

Z tą fatalną ofertą Swaibu twierdzi, że został zwabiony w nielegalnym świecie ustalania meczów.

W ciągu najbliższych 12 miesięcy założył gry, celowo ustanowując cele, aby opanować swoje przestępców miliony funtów na azjatyckich rynkach bukmacherskich. A jego tajna kasowa husty zapłaciła dobrze. Po zaledwie siedmiu „ustalonych” meczach zarobił ponad 1 milion funtów i jechał po centrum Londynu w Ferrari.

Ale, uzależniony od obietnicy bogactw, nie udało mu się zwrócić uwagę na powtarzane ostrzeżenie syndykatu: „Chciwy nie widzi prawidłowo”.

Mojżesz Swabu, na zdjęciu gra w Lincoln City w 2010 roku, miał obiecującą przyszłość – został mianowany młodym graczem roku Crystal Palace i został poinformowany do udanej kariery w Premier League Career

Po niewłaściwym doradczeniu z inną grupą przestępczości, która-nie wiadomo Swaibu-była objęta nadzorem przez krajową agencję przestępczą, został aresztowany i skazany na 16 miesięcy więzienia w 2015 r. Jego doświadczenie było wstrząsające, mierzone w monotonnych powtórkach telewizyjnych i gwałtownych atakach w miejscu w miejscu w korespondie-jeden z nich zabił jego bratnią komórkę.

Ale to była wizyta jego dwuletniej córki Taliyi, która skłoniła go do odwrócenia życia. „Wszystkie pieniądze, które przyniosły ustalanie meczów, wydawały się niczym w porównaniu z tym, że musi wejść do więzienia, aby mnie zobaczyć”-mówi. „Złamałem się i pomyślałem:„ Nigdy więcej nie czuję się tak ”.

Zatem dziesięć lat później i jest to przemyślany Swaibu, który spotyka Daily Mail, aby zrozumieć swoje niezwykłe życie, jak się ustalono w jego nowo opublikowanej autobiografii. Obecnie 36, Swaibu poświęca swoje życie Gamechanger 360, firmie doradczej, którą założył w 2023 r., Która współpracuje z organami sportowymi, takimi jak FIFA i Międzynarodowym Komitetem Olimpijskim, aby powstrzymać innych zawodników.

„Kiedy zastanawiasz się, ilu piłkarzy obawia się zwolnienia przez kluby lub przyjeżdżają do Anglii, szukając okazji, są podatni (na ustawianie meczów)”-mówi. „Musimy zmienić kulturę, zaczynając od góry”.

Aby zrozumieć historię Swaibu, ważne jest, aby zacząć na początku – w jego przypadku dzieciństwo w Croydon w południowym Londynie, w niewolniczym ojcu, który – twierdzi – regularnie zablokował go z domu i dostarczył dzikie bity. (Jego ojciec nigdy publicznie nie odpowiedział na zarzuty.)

Piłka nożna była wydaniem. Lokalny klub młodzieżowy Crystal Palace podpisał go w wieku 16 lat i rozkwitł, debiutując z ich pierwszą drużyną zaledwie dwa lata później. Został kapitanem klubu League One Lincoln City, gdy miał zaledwie 18 lat – przyciągając uwagę zarówno Birmingham City, jak i, jeszcze bardziej wpływowych, Aston Villa, który obaj dokonał ofert w 2011 roku.

„Powinienem był być graczem Premier League” – mówi teraz Swaibu. Zamiast tego przekonano go do podpisania nowej umowy w Lincoln – i okazało się to strasznie przesuwane drzwi.

Później tego samego roku jego kolega z zespołu, Delroy Facey, zaprosił go do pokoju hotelowego, aby „spotkać kogoś”. Że ktoś okazał się rosyjskim gangsterem, który zaoferował Swaibu 60 000 funtów na mecz następnego dnia z Northampton.

Jako kapitan i środkowa połowa w Bromley, Swaibu był wyjątkowo wyposażony w manipulowanie gierami-i był w tym dobry

Swaibu powiedział „nie” – ale otworzyło mu oczy na potencjalnie lukratywny nowy świat. Rok później Swaibu był w innej przestrzeni. Opuścił Lincolna i zarabiał zaledwie 850 funtów tygodniowo w klubie poza ligą Bromley-jego płace opłacone w brązowych papierowych torbach, jeśli w ogóle otrzymali zapłatę.

Jego ówczesny partner, Crystal, spodziewał się ich córki, a po tym, jak został ukarany grzywną przez menedżera Bromleya za pominięcie szkolenia na spotkanie położnej, potrzebował pieniędzy bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. W sierpniu 2012 r. Inny były gracz zaprosił go na spotkanie Tan. Tym razem, jak twierdził Swaibu, jego odpowiedź była zdecydowana tak.

Jako kapitan i środkowa połowa w Bromley, Swaibu był wyjątkowo przygotowany do manipulowania gierami-i był w tym dobry. Nauczył się „fałszywy bieg”, gdy napastnicy z drużyny przeciwnej podeszli do bramki, więc nigdy nie byłby w stanie ich złapać, zablokować ani rozwiązać. A kiedy ich oznaczał, subtelnie, ale celowo stał w niewłaściwym miejscu, aby mieli przestrzeń do strzelania. Następnie opowiedziałby kolegom z drużyny w udawnym oburzenie, gdy w rzeczywistości był to jego „błąd”, który kosztował cel.

Za każdą grę, którą naprawił, zapewniając konkretny wynik dla jego szefów przestępczości hazardu, on – i oni – strzelili dziesiątki tysięcy. W sumie Swaibu pomógł zanotować Nine Conference League South Games dla Bromleya, a jego osobiste cięcie z każdej poprawki szybko wzrosło z 20 000 funtów za mecz do 150 000 funtów.

Gang przekazywany na WhatsApp za pomocą nazw kodów w celu omówienia następnego meczu. Swaibu został określony jako „John Gotti” po nowojorskim mafioso i otrzymał rosnącą odpowiedzialność. Oprócz osobiście naprawiania meczów Swaibu zatrudniał kilku innych graczy i zorganizować dystrybucję pieniędzy.

Jego własna gotówka została schowana w pokoju z tyłu chińskiego na wynos w Dalston we wschodnim Londynie, z linkami do syndykatu. Kiedy Swaibu chciał się wycofać, zaparkowałby swój samochód – do tej pory Aston Martin – na bocznej ulicy, udawał, że zamawia jedzenie przy kasie i otrzymał torbę pełną notatek.

Przez naprawę numer szósty stos pieniędzy w tajnym pokoju był tak wysoki jak jego tułów. Przez Fix Seven osiągnął 1 milion funtów. Ale Swaibu, niegdyś szczęśliwy na 80 funtów tygodniowo w Crystal Palace, nadal chciał więcej.

Jego styl życia był jak coś z filmów. Był częścią grupy o nazwie „The Ferrari Boys”, która wynajęła drogie samochody sportowe i ścigali się ich po Londynie, przemierzając Tamizę przez tunel Rotherhithe. Podróż pociągiem była zawsze pierwsza klasa, a pięciogwiazdkowe hotele w Mayfair stały się regularnym otoczeniem społecznym. Po ustaleniu ośmiu, przejął 300 000 funtów, ale przyznał się do „jak ćpuna, pragnąc mojej następnej poprawki”.

Tan Seet Eng, singapurski królowy tego, co było uważane za największy na świecie syndykat meczowy

Przez dziewiąty i ostatni platforma w 2013 roku pęknięcia zaczęły się pokazywać. Jego drużyna Bromley musiał przegrać 4-2 z Maidenhead i podjechał 3-2 z zaledwie minutami. Aby zagwarantować sukces poprawki – i jego własny nielegalny czek – Swaibu musiał pozwolić Maidenheadowi zdobyć jeszcze jeden cel.

Gdy jeden z ich graczy ścigał się w kierunku bramki, Swaibu mówi, że „oczywiste” nie próbował go powstrzymać. „Wtyczył piłkę w siatkę – a poprawka była w środku”. Jednak jego koledzy z drużyny byli zniesmaczeni. Tak bardzo, że Swaibu postanowił przestać grać-ale pozostać zaangażowany w ustawianie meczów po stronie organizacyjnej.

Okazało się, że to jego zgubne. Pod koniec 2013 roku dostał telefon od kontaktu z informacją, że dwóch singapurskich pośredników chciało go spotkać, aby założyć oszustwo dla swoich zwolenników. Nikt z nich nie wiedział, że dwaj współpracownicy sami byli ogonowani przez śledczych, którzy zakładali operację żądła policyjnego.

Po obejrzeniu gry między Wimbledonem a Dagenhamem Swaibu i dwaj pośredniej poszli na chiński posiłek, w którym zostali zajęci przez krajową agencję przestępczości. Swaibu został skazany na 16 miesięcy więzienia (służąc tylko czterema), podczas gdy Delroy Facey, który próbował go zrekrutować przez te wszystkie lata, został skazany na dwa i pół roku podczas tej samej procesu w sądzie koronnym w Birmingham.

Jeśli chodzi o Tan, który stoi w obliczu opłat za ustalanie meczów w wielu krajach europejskich, został wiele razy aresztowany w swoim rodzinnym Singapurze, ale nigdy nie stanął przed procesem. Nie odpowiedział na roszczenia Swaibu, ale wcześniej odmówił wykroczeń.

„Wszystko jest zabawne i gry, dopóki nie zostaniesz złapany” – powiedział Swaibu z własnego procesu. „Sędzia powiedział nam, jak zrujnowaliśmy zaufanie piłki nożnej i jej społeczności. Moje nogi wydawały się słabe, a moje ciało stało się zimne. Potrzebowałem oczyszczenia.

Po raz pierwszy został wysłany do HMP Birmingham, gdzie powiedział, że „został zamknięty w małym, nudnym pokoju, a czas wydawał się czołgać”. Mówi: „Opowiedziałem tylko o tym, co było w telewizji. Kiedy gier ITV pojawił się Chase, był to lunch. Sobotni wieczór był czatem Ant i Dec.

To, kiedy został przeniesiony do HMP Onley w połowie wyroku, podszedł do ciemniejszej strony życia więziennego. Pewnego dnia inny więzień powrócił do celi, leżąc z mowy i utykanie z trudem.

Swabu, na zdjęciu opuszczając sąd w Birmingham, został skazany na 16 miesięcy więzienia, służąc tylko czterema. Najpierw został wysłany do HMP Birmingham, a następnie HMP Onley

„Na początku myślałem, że jest pijany” – wspomina Swaibu. „Potem odwrócił się i zobaczyłem, że krew jest emanuje z tyłu głowy”.

Jego kolega z celi walczył w jednym z obszarów wspólnotowych. Inny więzień go uderzył, a on upadł, raniąc głowę.

„Zadzwoniłem do brzęczyka więziennego, uderzyłem w zamknięte drzwi i płakałem o pomoc. Naprawdę myślałem, że umrze – powiedział Swaibu. „Przeżył – ale skończył z siniakiem na mózgu”.

Dziesięć lat po jego wydaniu, a Swaibu poszedł na „oczyszczenie” dzięki swojej pracy z Gamechanger 360. Niedawno zwrócił się do 1000 delegatów FIFA w Singapurze na temat niebezpieczeństw związanych z rozstrzyganiem sportu i odwiedził Lozannę, szwajcarską siedzibę głównej komitetu olimpijskiego.

Inteligentne garnitury, które teraz nosi, aby zająć się największymi hitterami Sport, to świat z dala od zestawu piłkarskiego, w którym kiedyś mieszkał, ale, jak to ujął Swabu: „Mówię językiem garderoby. Tak mogę pomóc. Mogę wyjaśnić więcej o zasadach zakładów w 90 sekund niż seria suchych wiadomości na klubowych obsługach.

I to problem, którego obawia się, tylko pogorszy się. W ubiegłym roku były napastnik Anglii Ivan Toney powrócił do profesjonalnej piłki nożnej po tym, jak został uznany za winnego 232 naruszeń zasad zakładów FA i zakazany przez osiem miesięcy.

Gracz West Ham Lucas Paqueta również stanął w obliczu dwuletniego dochodzenia FA po zarzutach, że próbował zdobyć żółte karty, aby wygrać gotówkę dla tych obstawiających na niego. W końcu został oczyszczony w zeszłym tygodniu, a jego żona opisała to doświadczenie jako „koszmar”.

Jak to ujął Swaibu: „może zająć tylko jednego gracza. Im więcej zakładów jest w sporcie, tym więcej graczy będzie narażonych na zaangażowanie. W skali globalnej jest coraz gorzej. Nikt nie musi już spotykać się w hotelach. Potrzebują tylko połączenia Wi -Fi. Dlatego napisałem moją książkę, aby ludzie mogli być zabezpieczeni.

Z własnych powodów angażowania się, zastanawia się: „Jako dziecko nie miałem wzoru do naśladowania. W wieku 12 lat żyłem jak dorosły mężczyzna, zawsze w trybie przetrwania. Jako piłkarz czasami nawet nie otrzymałem zapłaty. Byłem wrażliwy. Użyłem go jako uzasadnienia do robienia tego, co zrobiłem.

Powiedzenie, że jego niesamowita historia miała szczęśliwe zakończenie, może być przesadą – ale wierzy, że złapanie go uratuje mu życie.

„Dzisiaj moje sumienie jest jasne z powodu więzienia, terapii i zrozumienia” – mówi. „Śpię idealnie dobrze”.