Nie ma indywidualnego trofeum przyznanego zwycięzcy Anglii w porównaniu z Włochami każdego roku w Sześć narodówCo jest równie dobrze, ponieważ nigdy nie zmieniłoby rąk.
Dwa tygodnie temu, po tym, jak Francja rzuciła Azzurri 73-24 w Rzymie, zwycięskiego kapitana Antoine’a Duponta, najtrudniejszego zadania jednostronnej okazji polegającej na przeniesieniu gigantycznego, brzydkiego, nieporęcznego trofeum Giuseppe Garibaldi do jego członków drużyny na stłumioną celebrację. Z pewnością nie jest to nagroda, której najbardziej pragną Francuzi, ale przynajmniej mieli coś do pokazania, aby uniknąć kolejnego zdenerwowania, po remisie 13-13 w Lille w zeszłym roku.
Pomimo niedawnego wydmuchu, między krajami sąsiednich jest wierzcha rywalizacja-przy czym „dwie grupy angażują się w trwałe, konkurencyjne relacje”. Do tej pory żaden taki związek tak naprawdę nie istniał między Anglią a Włochami, a nie w zakresie, w jakim poczucie zagrożenia przełożyło się na faktyczne odwrócenie znanej hierarchii.
Tego popołudnia w Twickenham oczekiwano wśród tłumu domowego, będzie to, że nie rywalizuje. Jeśli chodzi o wyniki, jest to jednoosobowe elementy mistrzowskie w tej kategorii. Wskaźnik wygranych w Anglii w Anglii jest jedynym, który utrzymuje się z jednej strony w stosunku do każdego innego w europejskim wydarzeniu testowym. Sprowadza się to do ćwierć wieku ruchu jednokierunkowego.
Włosi domagali się różnych innych znaczących skalpów. Wielokrotnie pokonali każdą z Francji, Irlandii, Walii, Szkocji i z dala od sześciu narodów udało im się również obniżyć kolory Australii i Republika Południowej Afryki. Ale wraz z Wszyscy czarniAnglia to przeciwnicy, którzy nigdy im nie ulegli. W kontekście mistrzostw był to do tej pory trasą w okrągłym numerze: rozegrał 25, Anglia wygrywa 25.
Gracze Anglii przedstawili trening w Twickenham w przeddzień niedzielnych starci z Włochami
Gospodarze Anglii będą ciężkimi faworytami do pokonania Włoch i oczekuje się, że wygrają dobrze
Oznacza to, że presja i oczekiwania leżą wprost po stronie Steve’a Borthwicka w niedzielę, co może okazać się niezręcznym ciężarem. Zagrożenia nie są trudne do zauważenia. Wchodzą do urządzenia do skórki bananowej z przetasowanym składem i słaby pochwała dzwoniącą w ich uszach po wąskim zwycięstwie nad Szkocją. Potępienie ich negatywnych taktyk w celu odzyskania kubka Kalkuty przez punkt doprowadziło do krążenia angielskich wagonów.
To zawsze ich preferowana mentalność w obozach. Wicekapitan Ellis Genge wyszedł w Yorku o krytykach, w tym byłych graczy „poza kontaktem”, co podkreśliło nastrój buntu. Będą musieli to wykorzystać, ponieważ Włochy mają dużo paliwa w zbiorniku motywacyjnym.
Ludzie Gonzalo Quesady zostaną ranni i zawstydzeni po przyznaniu się do 73 punktów w domu. To była dzika próba i bez wątpienia dochodzenie było głęboko nieprzyjemne. Jeśli zespół miałby być w trybie luzu, to jest to. Kapitan Michele Lamaro i jego koledzy będą wspinać się po ścianach przez cały tydzień, desperacko chcąc dostać się do Anglii, jako pierwszy krok w kierunku odkupienia.
Nie będą zniechęceni do Twickenham i, szczerze mówiąc, nie jest to zaskakujące. Po pierwsze, zeszłoroczna gra w Rzymie spadła do drutu, zanim Anglia wygrała wygraną 27-24, co było najbliżej tej „rywalizacji”, które kiedykolwiek przyniosło szok.
Włochy zobaczą, jak Szkocja odnosi się szeroko przeciwko Anglii i wierzą, że mają siłę ognia, aby wyrządzić podobne szkody. Przychodzą uzbrojone w prawdopodobnie najlepsze partnerstwo w centrum zawodów-Tommaso Menoncello i Ignacio Brex, podwójny akt Benetton, który może przynieść władzę i zręczność, bieżące zagrożenie, kończąc rodowód i obronną siłę.
Myśli i modlitwy z Fraser Dingwall i Ollie Lawrence, którzy starają się powstrzymać tych dwóch. Podobnie obrona Anglii będzie musiała zamknąć wizytę w pełnym tylnym Ange Capuozzo, zanim wejdzie w jego krok, lub ulotka Tuluouse mogła siać spustoszenie.
Drużyna Steve’a Borthwicka wygrała dwa mecze sześciu narodów o jeden punkt po przegranej z Irlandią
Włochy nigdy nie pokonały Anglii, która prowadzi 1 224-380 na agregatu po pierwszych 31 spotkaniach
Borthwick musi mieć nadzieję, że jego decyzja o zbudowaniu linii wstecznej wokół jednego klubu – Northampton – będzie miała pożądany efekt, dzięki czemu Anglia płynnie i szybka. Jest to prawdopodobnie gra, gdy będą starać się grać z odważnymi intencjami, zanim wrócą do swoich bezpieczeństwa, pocisków terytorialnych na wycieczkę do Cardiff, aby zmierzyć się z Walią w sobotę w sobotę w następny weekend.
Istnieje również niewielka sprawa Marcusa Smitha napędzanego niepokoju na ławce i przygotowanej do osiągnięcia sedna i gdziekolwiek się rozmieszczono, najprawdopodobniej po przerwie. Zanim do walki wchodzi rozgrywający Harlequins, Anglia będzie miała nadzieję, że będzie dowodzona, co pozwoli im wskrzesić utracony nawyk polegający na zdecydowanym dominacji tablicy wyników. Ludzie Borthwicka muszą pokazać, że mogą położyć stopy na gardła i zatrzymać je tam.
Aby to zrobić, potrzebują kontroli z przodu i wznowienia swojej drobnej pracy w tej kampanii. Powrót Jamiego George’a do początkowego XV zwiększy ten proces, a Ellis Genge i Will Stuart mogą dodatkowo wzmocnić swoje przypadki Lions, jeśli zaćmienie kolejną paczkę nierówną w scrum. Anglia będzie również pewna, że Ben Earl i oba Currys, Tom i Ben, mogą poprowadzić kolejny rozbijany błyskawiczny błysk i zapobiec zarazy powolnej, która utrudniała atakowanie na Szkocję.
Zdobyli brzydkie; Teraz Anglia musi wygrać z rozkwitem, mocno ugryźć swoich krytyków. Jeśli uda im się zrobić 26 na 26 i zaprezentować pewną kreatywność i spójność, tak zwany „szum zewnętrzny” wkrótce zniknie. Ale to jest duże, jeśli.
