Anglia Dodano okleinę szacunku do wieczoru nuda z kilkoma drugą połową rozkwitu przeciwko Łotwie w poniedziałek wieczorem. Ale nie żartuj, że to był początek rewolucji. Thomas Tuchel miał przychodzić jak wir. Jak dotąd bardziej przypominał lekką wiatr.
Oczywiście są to wczesne dni w jego kadencji, ale jak dotąd bardzo niewiele się zmieniło od czasów końcowych Gareth Southgaterządzenie. Anglia była nudna i turgidowa i pracowała, aby ominąć przeciwników, którzy są uszeregowani między Burundi a Dominikanką w światowych rankingach FIFA.
Drużyna Tuchela powinna również osiągnąć bramkę w pierwszej połowie, a tylko ranking wykończenie z Łotwy wypuścił ich hak. Zwycięstwo 3-0 nie pochlebiło Anglii pod względem sposobu, w jaki zdominowali grę, ale nie myśl, że było to w żaden sposób przekonujące. To było nic innego.
Kilka dni temu Tuchel został zapytany, czego zaginęło pod Southgate, nie powstrzymał się. Wspomniał o tożsamości, jasności, rytmie, wolności i ekspresji. Być może Tuchel zaczyna żałować tej krytyki, ponieważ mogłeś wyrównać dokładnie to samo w tym zespole Anglii przeciwko Łotwie.
Były spojrzenie na łagodne postępy. Marcus Rashford W zeszłym tygodniu wziął krytykę jego występu przeciwko Albanii i zwrócił ich na swoją korzyść, atakując bezlitośnie w lewo i tworząc przypadek po przypadkach.
Myles Lewis-Skelly znów był imponujący i Tylne siedzenie Wyjął dobry wpływ, kiedy zszedł z ławki w drugiej połowie. Ale występ również wywołał niezręczne pytania. Jude Bellingham Wygląda na to i mógł zostać wysłany. Marc Guehi był chwiejny w centrum obrony. Jarrod Bowen Wyprodukowało niewielkie wrażenie na Anglii.
A jeśli na początku gry pojawił się zapach cordite, wkrótce się rozproszył wśród przeciętności. Ożywiony tylko genialnym rzutem wolnym od Reece James, szybko stał się nocą papierowych samolotów i meksykańskich fal oraz długim, pragnącym podniecenia.
Tuchel wykorzystał teraz jeden z swoich sześciu międzynarodowych obozów. Jest jeszcze tylko pięć, zanim Anglia poleciała do USA na przyszłoroczne Mistrzostwa Świata. Trener Anglii musi zacząć szybko robić postępy.
W końcu było to uzasadnienie dla niego, który nie rozpoczął pracy dopiero w styczniu. Chciał zrobić natychmiastowy wpływ i uderzyć w ziemię. To po prostu się nie stało. Ma dwa zwycięstwa z dwóch gier, ale wygrane nigdy nie były problemem pod Southgate.
Pod Tuchel Anglia miała wygrać ze stylem. Do tej pory nie było śladu tej poprawy. Może wkrótce ludzie zaczną znów pytać, czy nie chodzi o menedżera i czy powinniśmy patrzeć na najnowsze złote pokolenie Anglii.
Tuchel wręczył Jamesowi, graczowi, którego podziwiał od czasów odpowiedzialnych za Chelsea, pierwszą Anglią od 2022 r., Ale jedna z jego pierwszych działań sprawiła, że trener Anglii trzymał głowę w rękach.
James rzucił wyzwanie Ciganikom Andrejsa, gdy poszedł po nagłówek i spłaszczył obrońcę Łotwy, gdy jego ramię skontaktowało się z głową Ciganiksa. Były westchnienie alarmu. Ciganiks wstali szybko, ale James miał szczęście, że pozostał na boisku.
Po 20 minutach zerwania Łotwa powinna była objąć prowadzenie. Nie powinno być żadne niebezpieczeństwo, gdy Roberts Savalnieks rzucił długą piłkę do przodu, ale Marc Guehi i Jordan Pickford zderzyli się, a gdy piłka się rozwinęła, sprawił, że Vladislavs Gutkovskis z otwartym golem. Nawet nie zbliżył się. Jego strzał położił się w siatku.
Uwaga wstrząsnęła Anglią do działania. Rashford upadł w pudełku, ale upadł, zanim obrońca się z nim skontaktował. Następnie, po tym, jak nagłówek Bellingham uderzył w Rashford, Ezri Konsa rzucił strzał do przodu i wniósł wspaniałą bliską reakcję z Krisjanis Zviedris. Był to jeden z najlepszych przystanków, jaki ten stadion widział od kilku lat.
Łotwa przeżyła kolejne roszczenie karne, gdy Zviedris upuścił róg, a następnie wydawało się, że sprowadził Jarrod Bowen. Var wykonał długą kontrolę, ale odrzucił apelacje Anglii. Mimo to Anglia wyglądała tak, jakby mogła zdobyć gola z każdego zestawu, który wzięli. I było ich mnóstwo.
Osiem minut przed przerwą w końcu przybili jeden. I przybili go w stylu. Anglia zdobyła rzut wolny na krawędzi okolicy, a James pieścił ją nad ścianą, aby zwinął się wysoko w siatkę. Tłum miał ogromny ryk uznania. To był cel, aby ubić każdą grę.
Jednak Anglia wkrótce wróciła do ich odrętwienia. Guehi poślizgnął się, próbując wyciąć jako przepustki, a kiedy piłka spadła do Alvisa Jaunzemsa, jego strzał z uderzeniem prawie uderzył w ręce Pickforda.
Jude Bellingham, który został zarezerwowany tuż przed połową, miał szczęście, że nie pokazał się czerwoną, kiedy przesunął się przez Raivis Jurkovskis i posłał go rozległym. Wyglądało to jak oczywistym drugim żółtym, ale Bellingham uciekł.
Anglia zbliżyła się po godzinie, kiedy Bellingham kontrolował uderzającą przepustkę od Mylesa Lewisa-Skelly’ego, aby założyć Kane’a na pół szansy, ale Kane zwinął strzał z lewej stóp z 14 jardów.
W połowie połowy, minuta po tym, jak Tuchel zastąpił Bellingham, a odcinki tłumu zaczęły kiwać głową, Anglia nagle znów wyskoczyła z bezwładności i podwoiła prowadzenie.
Morgan Rogers prześlizgnął zgrabne przejście do Declana Rice’a, który rozbił się po prawej stronie, a Rice wywiercił niską piłkę po twarzy sześciu jardów, gdzie Kane stuknął go do domu o swój 71. bramka Anglii.
Trzecie, 15 minut od czasu, było świetnym indywidualnym wysiłkiem zastępcy Eberechi Eze, który walczył w dół lewego skrzydła i wbił się do środka przed strzelaniem w strzale, który odchylił Cernomordijsa Antonijsa i złośliwą stopę Zviedris.
