Woman rediscovers Vourtemail od zmarłej mamy (ekskluzywny)

• W 2014 roku mama Laury Strange, Yvonne Katherine, zadzwoniła do niej, aby życzyć jej wszystkiego najlepszego. Laura opuściła telefon, więc jej mama zostawiła pocztę głosową, śpiewając „Happy Birthday”
• W tym czasie Laura, która wyprowadziła się ze stanu, pomyślała, że ​​wiadomość jest urocza i postanowiła ją zapisać na jej telefonie
• 12 lutego 2025 r. W wieku 79
• Zaraz po śmierci jej mamy Laura przeszła przez każdą pocztę głosową, którą uratowała jej. Słuchała ich wszystkich, ale jedna z jej mamy śpiewa jej w jej urodziny w 2014 roku

W 2014 roku, Laura StrangeMama, Yvonne Katherine, zadzwoniła do niej, żeby życzyć jej wszystkiego najlepszego. Kiedy Laura opuściła telefon, jej mama zostawiła pocztę głosową, śpiewając „Happy Birthday”. W tym czasie Laura, która wyprowadziła się ze stanu, pomyślała, że ​​wiadomość jest urocza i postanowiła ją zapisać na jej telefonie.

Mieszkając w Newport Beach w Kalifornii, Laura wiedziała głęboko, że pewnego dnia ta poczta głosowa stanie się świętym skarbem. „Trzymałem się tego przez te wszystkie lata, ponieważ myślę, że w jakiś sposób przygotowywałem swoje serce na chwilę”-mówi 32-letni rekruter, mówiąc wyłącznie z ludźmi.

Laura i Yvonne Katherine byli niesamowicie blisko. Obaj byli najlepszymi przyjaciółmi, a Laura dzwonił do niej wiele razy dziennie. Wspomina, że ​​para matki-córki zawsze odliczałaby dni, dopóki nie zobaczą się ponownie. Każdego roku od czasu, gdy Laura odprowadzała się z domu w 2014 roku, rozpoczęli coroczną tradycję wyboru dziewcząt do tropikalnego miejsca docelowego – Hawajów, Bahamów, Dominikany i nie tylko.

„Stało się to naszym szczególnym sposobem świętu.

„Podziwiałem jej troskliwość bardziej niż cokolwiek innego i sposób, w jaki nosiła tak beztroskie, radosne podejście do życia” – dodaje. „Nigdy nie traktowała rzeczy zbyt poważnie i zawsze znajdowała powody, by się głęczyć i kochać”.

12 lutego 2025 r. W wieku 79 lat Yvonne Katherine złapała grypę, która przeszła do zapalenia płuc i ostatecznie doprowadziła do jej śmierci. Zaraz po śmierci jej mamy Laura przeszła przez każdą pocztę głosową, którą uratowała jej. Słuchała ich wszystkich, ale jedna z jej mamy śpiewa jej w jej urodziny w 2014 roku.

„Uchwyciło jej ducha, radość, miłość do mnie w tak czysty sposób” – mówi Laura. „To było jak zdobycie małego kawałka pleców, nawet jeśli tylko przez kilka sekund”.

„Czuję rzeczy głęboko i staram się emocjonalnie przygotować się na najtrudniejsze chwile życia. Ale żadna ilość przygotowań nie mogłaby naprawdę przygotować mnie do utraty” – dodaje. „Mimo że jest to moja nowa rzeczywistość, nadal wydaje się surrealistyczne. Ta poczta głosowa wydawała się przypomnieniem jej miłości, kiedy najbardziej jej potrzebowałem”.

Nigdy nie przegap historii – zapisz się na Bezpłatny codzienny biuletyn ludzi Aby być na bieżąco z najlepszymi z tego, co ludzie mają do zaoferowania, od sławnych wiadomości po fascynujące ludzkie historie zainteresowania.

Po spotkaniu z pocztą głosową Laura postanowiła sfilmować wideo, w którym go słuchała. W chwili żalu opublikowała to Tiktok jak znów poczuć się związany z mamą. „Będę słuchać tego powtórzenia 3 kwietnia”, podpisała Tiktok.

Nie była zdenerwowana; Zamiast tego po prostu czuła się, jakby musi jakoś go wyciągnąć z ciała. Nie chodziło o poglądy lub uwagę; To był prawdziwy moment wrażliwości. Nie spodziewała się, że będzie to rezonować z tyloma ludźmi, ale potem film stał się popularny, gromadząc prawie 700 000 wyświetleń i ponad 2500 komentarzy.

„Na początku byłem zszokowany” – mówi, przypominając sobie jej reakcję na zasięg wideo. „Myślałem, że może kilka osób się powiązał. Uświadomiło mi, ile ludzi też cicho rozpacza. Zmieniło się to w coś o wiele większego niż kiedykolwiek sobie wyobrażałem, coś znaczącego”.

„Czytanie komentarzy było w najlepszy sposób emocjonalne” – dodaje. „Większość ludzi była tak miła, tak otwarta na temat własnych strat, i sprawiło, że poczułem się, jakbym nie był sam. Wszystkie wiadomości były znaczące, od wysyłania kondolencji po dzielenie się własnymi historiami. Jestem wdzięczny, że mogłem się połączyć z tak wieloma ludźmi i dać im przestrzeń do poczucia się w ich żałobie”.

„Tak wielu ludzi wyciągnęło rękę, aby podzielić się swoimi historiami” – kontynuuje. „Niektórzy również stracili rodziców, inni opiekują się starzejącymi się bliskimi, a niektórzy po prostu chcieli powiedzieć, że czują się widziane. To często otwierane rozmowy, które często unikają, ponieważ żal jest niewygodny dla ludzi. Ale kiedy to robimy, tworzy związek. I to jest potężne”.

Dla Laury dzielenie się więcej o jej związku z zmarłą mamą online pomogło jej bardziej celować w honorowaniu jej pamięci w życiu codziennym. Przypomniało jej również, ile życia dotknęła jej mama, będąc sobą i jak głęboko w niej żyje jej duch.

„Dzielenie się tym publicznym pomogło mi również zasmucić się w sposób, w jaki nie wiedziałem, że potrzebuję, czuć się widzianym, zatwierdzonym i trzymanym przez innych, którzy rozumieją stratę” – mówi.

„Chcę nadal robić rzeczy, które kochała – spędzając czas przy oceanie, podróżując do miejsc, które kiedyś chodziliśmy, grając jej ulubioną muzykę i tańcząc, jak nikt nie ogląda” – dodaje Laura. „Mam poświęcony jej dziennik i piszę do niej listy w niebie. Była także fenomenalnym kucharzem, więc planuję wziąć wszystkie jej przepisy i zrobić z nich książkę kucharską”.