Dlaczego sprzedawcy Kupa Cam Norrie może być „koszmarem” dla Carlosa Alcaraza i zabrać go, aby dotrzeć do półfinału Wimbledonu

Gdy Nicolas Jarry skonfrontował się z Cam Norrie pod koniec meczu trzeciej rundy, narzekając na nadmierne podskakiwanie i nadmierne celebrowanie, realizacja zaczęła się świcić: jest ostatnim Brytyjczykiem stojącym Wimbledon jako *** dom?

Nie w tym sensie, że jest złym „UN – Sól Ziemi jest naszą kamerą – ale w sensie piłkarskim. Znasz typ: czarnuchy, skąpy, na twarzy opozycji, mistrza pozostania po prawej stronie zasad – często żółtej karty, ale nigdy nie czerwień.

Jest to gracz, którego zawsze uważamy za brakuje nam w dużych turniejach piłkarskich, ale może mamy jeden tutaj w Wimbledon.

Z pewnością każda sztuczka w książce będzie wymagana dziś po południu, jeśli Brytyjczycy nr 3 ma się zdjąć Carlos Alcaraz i dotrzeć do drugiego półfinału Wimbledonu.

Norrie jest najdokładniejszym mężczyznami poza sądem, ale wirująca na nią konkurencyjnej energii. Jest głośnym celebnem nawet najbardziej nieistotnych punktów – w różnych językach.

Jego najczęstszym rykiem jest „vamos”, a nie „c’mon”, a to może skończyć latynoskich przeciwników, takich jak chilijski jarry.

Cam Norrie (po lewej) zirytował Nicolasa Jarry’ego (po prawej) w swoim zwycięstwie nad chilijskim graczem

Norrie może być sprzedawcą, ale pozostaje po prawej stronie tego, co jest dopuszczalne

W zeszłym roku w Metz Hiszpan Roberto Carballes Baena wiosłował z Norrie po meczu. „Najwyraźniej nie był zadowolony ze mnie, mówiąc Vamos kilka razy” – powiedziała Norrie, której trener prawie dekady jest Argentyńczyka.

Norrie kilkakrotnie wysadził piłkę prosto w Jarry – echo okazji w Rzymie w 2023 roku, kiedy uderzył Novaka Djokovica na nogę z rozbiciem.

„Pozwolono mu uderzyć gracza i powiedzieć„ c’mon ”w twarz mniej więcej w każdym punkcie” – powiedział wtedy Serb. „Ale wiemy w szatni, nie tak się traktujemy. Jest bardzo miłym facetem poza boiskiem, więc nie rozumiem tego podejścia na boisku.

Norrie bronił swojej osobowości na boisku po wygranej Jarry. „Rywalizujemy o nasze źródła utrzymania”-powiedział 29-latek. „Chcę konkurować tak mocno, jak to możliwe, nie zamierzam się przewrócić”.

W kwestii nadmiernej celebrowania dodał: „Robię to dla siebie, nie robię tego, aby ktoś się czuł źle. Jeśli biorą to osobiście, nie ma to ze mną nic wspólnego.

„Kilka osób nie było z tego zbyt zadowolonych, ale po prostu celuję w mój zespół, przyjaciół i ludzi w tłumie.

„Przeciwko Jarry, niektóre punkty mogą nie być warte powiedzenia Vamos, ale to był mecz, który naprawdę musiałem to zrobić, ponieważ te punkty, które niewiele znaczą, jeśli stracisz te, możesz się zepsuć, a mecz może odejść od ciebie bardzo szybko.

„Chciałem cieszyć się wszystkimi aspektami meczu. Jeśli wygrałem dobry lub zły punkt, serwuj na linii, dobrą salwę, strzały, chciałem wszystko świętować.

Carlos Alcaraz jest następny dla Norrie w ćwierćfinale Wimbledonu we wtorek

Być może nie ma dziś tyle punktów do świętowania. Alcaraz jest dwukrotnym obrońcą

Champion tutaj i zdobył tytuł Królowej w zeszłym miesiącu. Procent wygranej w karierze 22-latka wynoszący 91,7 procent jest najwyższy w epoce otwartej.

Nawet Tim Henman, zwykle bastion pozytywności, w którym jego rodak i kobiety nie są w stanie przywołać dużej nadziei. Zapytany, czy Brytyjczyk może zdjąć pięciokrotnego mistrza Wielkiego Szlema, powiedział: „Jeśli grali 100 razy, czy Norrie może wygrać jeden? Może.’

Jestem skłonny być trochę bardziej uparty. Norrie wygrał dwa z ostatnich trzech spotkań z Alcarazem, który powiedział w niedzielę: „Skierowanie się jest zawsze naprawdę trudne. Mieliśmy kilka bitew. Dla mnie stawienie czoła nim jest prawie koszmar. Nie jestem zaskoczony, że gra tutaj świetnie: kiedy przegrał u Queen’s, przebywał przez pięć dni, ćwicząc poranek, popołudnie i noc.

Norrie mogła przetestować cierpliwość Alcaraz i powstrzymać go w znalezieniu łatwego rytmu

Alcaraz jest mało prawdopodobne, aby zgubić się przez okrzyki Vamos, ale spójność, bierność i brak tempa gry Norrie mogłyby go zdestabilizować. Alcaraz lubi grać szybko i ciężko, a jeśli wiece nie są wystarczająco ekscytujące, jest podatny na nadmierną elaborację. Norrie może modlić się o cierpliwość Alcaraz; zanurzył go w lekkomyślności.

Jeśli Norrie sprzyja zdenerwowanemu, Alcaraz będzie musiał tylko winić. Norrie wszedł do tego turnieju odświeżonego po wakacjach na Ibizie – zainspirował go formuła Alcaraz, która do tej pory nigdy nie udało się nie doprowadzić do tytułu Wimbledonu.

„Wielu graczy powiedziało mi o wyjeździe na Ibizę” – zaśmiał się Alcaraz. „Zamierzam poprosić Ibizę, żeby trochę mi zapłaciła!”