Rada Bezpieczeństwa ONZ musi odnowić embargo na broni na Sudanie Południowym | Opinie
W 2015 r., Gdy wojna domowa szalała w Sudanie Południowym, Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych nałożyła na kraj pierwszy zestaw sankcji, w tym zamrożenie aktywów i zakazy podróży na różne wyższe urzędniki. Trzy lata później, po wielokrotnym naruszeniu umowy o zawieszenie broni, UNC zebrał głosy na nałożenie pełnego embarga na broni. Kreatywny pokój ostatecznie się osiedlił, ale embargo było utrzymywane na miejscu i co roku było przedłużane.
Przegląd Embargo pojawi się obecnie 29 maja, a afrykańskie członkowie ONZ – Sierra Leone, Somalia i Algierii – aby je podnieść. 18 marca Afrykańska Rada Pokoju i Bezpieczeństwa (AUPSC) publicznie wezwała do zakończenia tego środka.
Ale w tym momencie podniesienie embarga na Sudanie Południowym byłoby błędem. Przemoc powróciła do nękania kraju, zabijając co najmniej 180 osób między marcem a połową kwietnia, wśród pogłębiających podziały między prezydentem Salvą Kiir a pierwszym wiceprezydentem Riekiem Machara, który został aresztowany w domu.
Umożliwienie większej broni wejścia do kraju jedynie eskalowało tragiczną sytuację. Nie byłoby to w interesie krajów sąsiednich i Unii Afrykańskiej jako całości.
Zgodnie z planem rozwoju AU, Agenda 2063, kontynent postawił sam ambitny cel „wyciszenia pistoletów” do 2020 r., Później rozszerzonym do 2030 r.. AU chce „zakończyć wszystkie wojny i gwałtowne konflikty oraz promować mechanizmy zapobiegania konfliktom i rozdzielczości”.
Jednak wezwanie AUPSC do podniesienia embarga na Sudanie Południowym nie jest zgodne z tymi celami. Uzasadnieniem tego stanowiska jest to, że bezpłatny dostęp do większej liczby broni może umożliwić zjednoczenie sił rządowych i opozycyjnych oraz zreformować sektor bezpieczeństwa.
Ale ta logika ignoruje rosnące złamania w Sudanie Południowym pośród odnowionych napięć między Kiir i Machara. Umieszczenie większej ilości broni w ręce walczących partii zaangażowanych w poważne naruszenia praw człowieka i przestępstwa na mocy prawa międzynarodowego tylko pogorszy sytuację.
Siły bezpieczeństwa i obrony Sudanu Południowego zaatakowały samych ludzi, których mają zadanie chronić: cywilów. Armia Sudanu Południowego, Służba Bezpieczeństwa Narodowego i uzbrojona opozycja są zaangażowane w zbrodnie wojenne i naruszenia praw człowieka od ponad dekady, w tym przez Komisję Śledczą AU w sprawie Sudanu Południowego i Komisji Praw Człowieka ONZ w Sudanie Południowym.
Rzeczywiście, w czasie, gdy AUPSC wezwał do podniesienia embarga na broni, rząd Sudanu Południowego podobno używał improwizowanej broni zapalającej w atakach lotniczych, zabijając co najmniej 58 osób i raniąc innych, w tym dzieci.
Oczywiście istnienie embarga na broni nie wystarczy – jego egzekwowanie jest kluczowe. To już się waha po początku marca, Uganda wysłał żołnierzy oraz sprzęt wojskowy do Sudanu Południowego bez dostarczania powiadomienia lub otrzymania specjalnego zwolnienia z Komitetu Sankcji ONZ. Jest to wyraźne naruszenie embarga.
Wydaje się, że śmigłowce MI-24 w Sudanie Południowym również są w ruchu, mimo że flota rządu podobno nie jest funkcjonalna i uziemiona, odkąd embargo na broni zostało nałożone w 2018 r.. Sugeruje to, że części zamienne pochodzą z naruszenia embarga.
4 maja lekarze bez granic, znane z francuskich inicjałów MSF, poinformowali, że dwa helikoptera zbombardowały swój zakład medyczny w Old Fangak dzień wcześniej i strzelili do miasta, zabijając siedem i raniąc 20 innych. Celowe ataki na placówkę medyczną wykonującą funkcję humanitarną naruszają międzynarodowe prawo humanitarne i stanowią przestępstwo wojenne. Jest to kolejna wskazówka, dlaczego ONZ musi odnowić embargo na ramiona i wzmocnić jej egzekwowanie.
Jeśli zostanie odpowiednio wdrożone i egzekwowane, odnowione embargo na ramiona ONZ nie utrudniało reformy sektora bezpieczeństwa. Zamiast tego zablokowałoby to nieuporządkowane i destabilizujące gromadzenie broni w Sudanie Południowym, które pobudza obecny konflikt i przyczynia się do naruszeń wobec cywilów.
Jeśli AU poważnie podchodzi do wyciszania broni, powinien poprzeć ścisłe kontrole zakazujące transferów broni do Sudanu Południowego, a państwa afrykańskie w ONZ powinny głosować za odnowienie embarga na broń.
Poglądy wyrażone w tym artykule są własne i niekoniecznie odzwierciedlają postawę redakcyjną Al Jazeery.
