Kieran Culkin pieczęć umowę w Broadway Revival

Kolekcja noży ze steków.

To właśnie widzi odbiorców, kiedy po raz pierwszy przybywają do Palace Theatre, aby zdecydować się na najnowsze odrodzenie Broadwayu David MametWygrana Pulitzera i Tony’ego, Glengarry Glen Ross. Obraz jest niewątpliwie ukłonem wobec nagrody drugiego miejsca wspomnianej w Alec BaldwinNiewyręczny monolog z przekonaniem o przekazywaniu przekazywania w 1992 r., Ale służy również jako trafna reprezentacja całej produkcji, która podąża za grupą ostrych, spiczastych, żmakowanych władzy sprzedawców nieruchomości, którzy z radością dumni z ograniczenia innych w drodze do góry.

Minęło ponad 40 lat, odkąd Crop Of Crop of Crop of Cropic sprzedawców Mameta po raz pierwszy trafił na scenę Broadwayu, stając się zarówno ulubieńcem wśród krytyków, jak i, najwyraźniej, marzeniem każdego aktora w średnim wieku. (Liev Schreiber, Al Pacino, David Harbour, Christian Slater i Bobby Cannavale to tylko kilka gwiazd, które mają Załóż znaczek na męskich mężczyzn Mameta przez dziesięciolecia.)

Teraz nowa produkcja przyjmuje materiał na spin, tym razem prowadzony przez reżysera Patricka Marbera (który wcześniej kierował produkcją Mamet’s West End w 1997 roku Stara dzielnica) i nagłówka przez zdobywcę nagrody Emmy Bob Odenkirk i jego wielokrotnie nagradzane Grammy Lepiej zadzwoń Saul Costar Michael McKean; komik Bill Burr; i niedawny zwycięzca Oscara Kieran Culkin. Rezultatem jest produkcja zamków, która może nie do końca przełamać formy lub wypchnąć swoją obsadę poza ich strefy komfortu, ale nadal brzęczy życiem i nieoczekiwanym humorem.

Wszystko rozpoczyna się w chińskiej restauracji, w której starszy sprzedawca Shelley „The Machine” Levene (Odenkirk) próbuje zmusić menedżera biura Johna Williamsona (Donald Webber Jr.), aby dać mu lepsze potencjalne potencjalne potencjalne potencjalne klientów w celu zdobycia swojej niedawnej przegranej serii. Tymczasem Acerbic Tough Guy Dave Moss (BURR) przedstawia swojemu przewiewnemu współpracownikowi George’owi Aaronowowi (McKean) plan, aby przykleić go do niewdzięcznych szefów, kradnąc wszystkie potencjalne nieruchomości Glengarry i sprzedając je innej agencji. A gdzie indziej, biurowy Hotshot Richard Roma (Culkin) prezentuje sztukę umowy Effin ’, wabiąc Everyman James Lingk (John Pirruccello) z opowieściami o podłączaniach i kawiarni Au Lait, zanim od niechcenia pokazała mu pierwszą nieruchomość.

Tragedia nie uderza jednak, dopóki nie drugi akt, kiedy ujawniono, że wyżej wymienione tropy zostały skradzione z dnia na dzień, a władze takie jak detektyw Baylen (Howard W. Overshown), który ustawia obóz w zamkniętych biur scenicznych i kostiumów Scotta Paska. Po odejściu policji obsada będzie grała, kopiąc stopy w biurka, próbując rozwinąć swoich klientów (i siebie nawzajem) i oczywiście przeklinając burzę, jakby to była ich praca. Co do tego, kto naprawdę popełnił przestępstwo? Cóż, publiczność będzie musiała poczekać i zobaczyć, ale istnieje powód, dla którego ważne jest, aby nigdy nie otwierać ust, dopóki nie dowiesz się, co to jest.

Odenkirk, znany przez wielu ze swojego występu jako moralnie szarego prawnika i Conmana Saula Goodmana, udaje się wnieść Levene wielkie poczucie głębi, gdy walczy z zębami i paznokciami, aby wrócić do swojej dawnej chwały, gdy ziemia rozpadnie się pod jego stopami. Nie zrozum mnie źle: wciąż jest tak samo bezwzględny i spotyka się jak reszta jego współpracowników, zwłaszcza gdy on wypatruje Williamson za spieprzenie umowy Romów, ale Odenkirk udaje się również nasycić postać swoim solidnym komediowym czasem (szczególnie gdy udawanie się jako bardzo ważny dyrektor generalny) i tęskne powinowactwo do swojej supergwiazdy, która czyni go – na jedną krótką chwilę – kogoś, kogo publiczność mogłaby się zatrzymać. Oczywiście, dopóki żetony nie spadną, a jego prawdziwe kolory po raz kolejny zostaną ujawnione.

Po jego ostatnim zwycięstwie Oscara dla Prawdziwy ból, Culkin kontynuuje swoją gorącą passę jako Romę, pożerając każdą scenę, w której jest najsmaczniejszy posiłek w swoim życiu. Wykorzystanie strony ze swojego Dziedziczenie Postać Roman Roy, aktor, gra zrębnego sprzedawcę z mocną mieszanką smarmu, grubości i uroku, czyniąc go zarówno obiektywnie okropną osobą, jak i kogoś, kogo magnetyzm jest tak urzekający, że nawet nie jesteś świadomy, że jesteś oszukany, dopóki twoja kontrola nie zostanie wyczyszczona, a on przyspiesza w Cadillac El Dorado. Nawet gdy nie sprzedaje fałszywej fantazji ani nie rozerza swoich współpracowników, Culkin naturalnie skupia się na tym, czy to jego małe reakcje na Diatrybów jego kostiumów, holowniki na jego włosy z frustracją, a nawet głośno dmuchając nosem.

Powszechnie wiadomo, że Burr i przekleństwo idą w parze, więc ma sens, że jego podejście do mchu jest wypełnione po brzegi nieokiełznaną wściekłości i arsenałem obelg na gotowe. Podczas gdy jego występ jest prawdopodobnie najbardziej jednowymiarowy, z powodzeniem rozpoczyna każdy atak na swoich współpracowników z precyzją żmii, wybierając ich i nie pozostawiając żadnych resztek. I odwrotnie, McKean, komediowa legenda sama w sobie, jest absolutną rozkoszą jak Aaronow, wykorzystując moment i bez wysiłku wykręcając każdy komediowy rytm dla śmiechu, gdy unosi się wokół zespołu i robiąc pit stop, aby podlewać drzewo pieniędzy biurowych. Naprawdę nigdy nie chciałem, żeby poszedł na przesłuchanie policji.

Zarejestruj się na Rozrywka co tydzieńBezpłatny codzienny biuletyn Aby uzyskać najświeższe wiadomości, ekskluzywne pierwsze wygląd, podsumowania, recenzje, wywiady z ulubionymi gwiazdami i nie tylko.

Dodaj solidną wydajność Pirruccello jako ponurej i współczulnego Lingka; Subtelny, ale kontrolowany zwrot Webbera jako Williamson; i szorstka, klasyczna energia gliniarza Obracz; I Glengarry Glen Ross ’ 105 minut Święto wykonawcze. Dzieje się tak szczególnie w przypadku, gdy wszyscy jego sprzedawcy są na scenie, budynek retro nagle bulgocze z okrutną i żywą energią, gdy chodzą na szeroką gamę obelg Mothereffin ’, wszystkie ustawione na nieeluety kadencji Mameta.

Z tak imponującą listą aktorów, publiczność prawdopodobnie zbliża się Glengarry Glen Ross Po prostu dlatego, że chcą zobaczyć Odenkirk, Burr, McKean i Culkin, wybijają je z parku – i to właśnie znajdą w pikach. Wszelkie dalsze eksplorację tematów toksycznej męskości, moralności i korupcji zostały jednak w dużej mierze pozostawione na marginesie na korzyść obserwowania pracujących mężczyzn. Co oczywiście tworzy ekscytujące doświadczenie, ale pozostawia też coś więcej do życzenia. Klasa: b