Problemy Man United są gorsze niż kiedykolwiek po 20 latach szkła – a sześć zwycięstw Rubena Amorima w 25 meczach Premier League jest niewybaczalne, pisze Chris Wheeler
Dzisiaj przypada 20. rocznica przejęcia Glazer Manchester United.
Jest mało prawdopodobne, że będzie coś oficjalnego z okazji lub jakiegokolwiek powodu do świętowania w Old Trafford.
Dwie dekady i wykup dźwigniowy w maju 2005 r. Pozostają tak toksyczne jak zawsze wśród fanów United, którzy nadal protestują przeciwko amerykańskim właścicielom i długu 1 miliardów funtów, które wybili klub.
W ciągu ostatnich 20 lat fani United myśleli, że osiągnęli rock dol Jim Ratcliffe I ineos, że naprawdę wydawało się, że koła się wychodziły.
Słyszenie Ratcliffe przyznaje w marcu, że United mógł się poparzyć Boże Narodzenie Rzeczywiście był otrzeźwiający.
Wśród dzikiej popędu, który do czasu jego zakończenia będzie zdobył 450 miejsc pracy, morale spadło do najniższego poziomu.
Minęło 20 lat, odkąd rodzina Glazer (na zdjęciu Avram (L) i Joel (R)) przejęli Man United
Minęły dwie dekady, ale niepokoje fanów w United są prawdopodobnie na najwyższym poziomie
Pomimo osiągnięcia finału Ligi Europejskiej, strona Rubena Amorima była w formie fatalnej
Na boisku United zagłębił takie głębokości w Premier League że największy klub w angielskiej piłce nożnej mógł teraz ukończyć jedno miejsce nad strefą spadkową po niedzielnej porażce 2-0 u siebie West Ham.
Więc kto może winić Ruben Amorim Kiedy później zmierzył się z mediami za przyznanie się, że może powinien przekazać wodze komuś innemu, jeśli sytuacja nie wykazuje oznak poprawy w przyszłym sezonie?
Amorim znał niebezpieczeństwo pozostawiania doskonale dobrej pracy w sportowej Lizbonie i dołączeniu do United w połowie sezonu. Wolałby czekać do lata, ale wiadomość od Old Trafford pod koniec października była teraz lub nigdy.
Amorim wiedział, że ryzyko narzucenia jego stylu-zwłaszcza obrońców skrzydeł po obu stronach defensywnej trzeciej-na grupę graczy, która nie była jego. Czy to był mądry ruch? Z perspektywy czasu prawdopodobnie nie.
Był brutalnie szczery wobec zespołu, który odziedziczył po Erika Ten Hag, dopiero w zeszłym tygodniu podwajając poprzednie twierdzenie, że United może być najgorszą drużyną Premier League w historii klubu.
Ale Amorim wie, że nie może też zanotować za to sprawiedliwego udziału winy. United był 14. miejsce, kiedy dziesięć wieków zostało zwolnionych i 13 po tym, jak dozorca Ruud Van Nistelrooy przejął swoją ostatnią grę.
Amorim wygrał zaledwie sześć z 25 meczów Premier League, połowa zwycięstw przeciwko trzem spadkom Leicester, Southampton i Ipswich. Jest to niewybaczalne, biorąc pod uwagę skład, który ma do dyspozycji i koszt jej połączenia.
Jedyną rzeczą, która poprawiła pełny kryzys na Old Trafford, jest niepokonany bieg do finału Ligi Europejskiej przeciwko Tottenhamowi w środę, który mógł zostać nagrodzony piłką nożną Ligi Mistrzów w przyszłym sezonie i 100 milionów funtów, aby pomóc w letniej przebudowie.
Wszystko pogorszyło się, odkąd Sir Jim Ratcliffe przejął codzienne bieganie klubu
Banery zaprezentowane przez fanów United podczas porażki z West Ham na Old Trafford w niedzielę są potępiającymi wskazówkami podziału między własnością i zwolennikami w klubie
Mimo to wydawało się to ostatnią rzeczą w umyśle Amorima, kiedy mówił po porażce West Ham. W dwóch oddzielnych wywiadach – z pisemną prasą i meczem dnia – podniósł perspektywę odejścia.
Powiedział, że był „zawstydzony”, widząc United na 16. miejscu. Powiedział, że nie wiedział, czy wygrana w lidze Europejskiej była dobrą rzeczą, ponieważ perspektywa połączenia piłki nożnej Premier League i Ligi Mistrzów w przyszłym sezonie wydawała się tak daleko jak Księżyc.
W niedzielę wyglądał jak człowiek, który nie wie, w którą stronę zwrócić się w tej chwili. Napięty w najlepszym momencie na linii techu, Amorim wędrował między swoim obszarem technicznym a ziemianką, kręcąc głową.
Kiedy Rasmus Hojlund zszedł z rannym lewym ramieniem w pierwszej połowie, mężczyzna, który miał duży tynk nad kostkami, gdy United pokonał Athletic Bilbao w półfinale Europa League w czwartek wieczorem, wbił palce, gdy spojrzał na monitor telewizyjny.
Manchester United robi to najlepiej. David Moyes i Ole Gunnar Solskjaer byli zdecydowanie szarych, zanim odejdzie. Kto może zapomnieć, że Louis Van Gaal rzuca się na podłogę podczas meczu przeciwko Arsenalemu lub Jose Mourinho „History”?
Amorim to najnowsza biedna dusza, która została połknięta przez operę mydlaną zjednoczoną. Czy on też będzie wypluł? Czas pokaże, ale nie lekceważmy decyzji zjednoczonej twarzą w poparciu Amorima na rynku transferowym tego lata.
Jednym z powodów, dla których Dan Ashworth był tak bezwzględnie osadzony jako dyrektor sportowy przez Ratcliffe, miał jego wpływ na utrzymanie dziesięciu wiesików i wydawanie 200 milionów funtów na graczy dla Holendra, a także jego sprzeciw wobec mianowania Amorima.
W tej chwili nie ma nic do powiedzenia, że United nie stanie przy portugalsku i nie zdecyduje się rozpocząć następnego sezonu jako trener.
Podczas gdy Czerwone Diabły będą miały okazję uratować sezon z zwycięstwem z Tottenhamem w finale Europa League w Bilbao, mogliby zająć 17 miejsce w Premier League
Chociaż gniew fanów dla właścicieli klubu jest sprawiedliwy, Amorim wygrał zaledwie sześć z 25 meczów ligowych
Zwycięstwo nad Tottenhamem w Bilbao mogło jeszcze zapewnić srebrną podszewkę w tym sezonie, podobnie jak pokonanie Manchester City w finale Pucharu Anglii dało Ten Hagowi nową umowę życia, choć tymczasową.
Papiewał na ósme miejsce, do tej pory najgorsze w erze Premier League. Kiedy Moyes został zwolniony z United w siódmym miejscu, wydawało się, że świat się kończy.
Niedzielna porażka z West Ham opuściła drużynę Amorima na 16. miejscu. Z ich ostatnimi meczami z Chelsea i Aston Villa – dwa kluby ścigające piłkę nożną Ligi Mistrzów – perspektywa ukończenia 17. jest bardzo realna.
Dwadzieścia lat po przejęciu Glazer wydaje się, że problemy United są gorsze niż kiedykolwiek.
