Jonathan Groff jest nieodparty jako Bobby Darin

Niespodzianka to ostatnia rzecz, której można się spodziewać W samą porę. W końcu jest to jeden z kilkunastu bio-muzyków szafy grającej, który w ciągu ostatnich kilku lat unieważniał scenę na Broadwayu; Pakowane piosenkami, które wcześniej słyszałeś; I opowiedzenie historii, którą możesz łatwo trawić przez Wikipedię podczas dojazdów do kręgu w Square Theatre.

Ale podobnie jak sam wykonawca, którego historia opowiada, serial dalej przeciwstawia się wszelkim oczekiwaniom na korzyść całkowicie elektryzującego doświadczenia. I ten sukces ma być w niemałej części Jonathan GroffGwiazda magnetyczna, która przyjmuje osobowość z lat 60. śpiewającą Bobby Darin.

Poczucie cudu jest natychmiastowe: w chwili wejścia do teatru, sceniczny projektant Derek McLane przekształcił przestrzeń w klub nocny z lat 50. XX wieku, odtwarzając same ustawienia, w których Darin występował dziesięciolecia wcześniej. Ale kiedy pojawia się światło reflektorów i zaczyna się muzyka, to Jonathan Groff wchodzi na scenę – i nie tylko dosłownie. Kiedy po raz pierwszy przekracza jeden z hitów Darina w mikrofonie i podażeni przez publiczność, on jest sam: aktorki znają i kochają Wiosenne przebudzenie I HamiltonWyznając swoją miłość do dzieł Darina.

To jedna z wielu niespodzianek serialu: samoświadomość, meta podejście. Kiedy Groff staje się DarinRobi to przed naszymi oczami, ponownie wprowadzając się w charakter, gdy przechodzi od hołdu Darinowi na granie z nim.

Stamtąd Groff i jego kostki przeprowadzą nas przez historię Darina, zabierając nas do określonych scen, a następnie przechodząc czas na inny znaczący punkt. Jest wiele podstaw do pokrycia i czasu – jego zwięzłość – była stałym problemem w życiu Darina.

Oparty na oryginalnej koncepcji Ted Chapina, z książką Warrena Leighta (Boczny człowiek) i Isaac Oliver (TOn cudowna pani Maisel), W samą porę Rozwiązuje historię legendy Darina, przedstawiając go jako Walden Robert Cassotto, nowojorskiego dzieciaka wychowanego przez jego wodewilową matkę (tętniącą życiem Michelle Pawk), aby marzyć, pomimo jego słabego serca. Po tym, jak przeciwstawia się oczekiwaniom lekarza i żyje ponad 16, pilność wyprzedza Darina: nie wiadomo, ile ma czasu, ale odmawia marnowania jednej sekundy. I idziemy na wyścigi.

Podobnie jak gwiazda, którą przedstawia, Groff zna znaczenie pędu. Świeżo z jego (długo oczekiwane) zwycięstwo Tony Award na zeszłoroczne Wesoło toczymy sięWrócił już na Broadway, główną nową show zbudowaną wokół jego umiejętności. Nie ma czasu na zmarnowanie.

Darin został zwiastowany ze swojej wszechstronności i podziwiany przez wielkich Elvis Presley I Bob DylanI Neil Young, który posunął się tak daleko, aby nazwać go „geniuszem f — ing”, więc nie jest łatwe do dopasowania-szczególnie w scenerii w klubie nocnym, jego domowej murawie. Ale Groff stanowi wyzwanie. Jest nieodparty w tej roli, udowadniając, dlaczego należy do Centerstage. Sprawia, że ​​przerwy taneczne wyglądają bez wysiłku, emanuje urokiem i szybuje przez wokal.

Bardziej imponujące, przestrzeń, którą tworzy w kierunku Alexa Timbersa. To nie jest kwestia wielkości teatru, ale zdolność Groffa do mówienia tak bezpośrednio z każdym członkiem publiczności. Pomaga to, że między nimi istnieją dwa etapy i tabele, co pozwala mu wędrować tłumem i nawiązać bezpośredni kontakt wzrokowy, ale kredyt jest winien podpisu Groffowi.

Jego szczerość nie koliduje z uprzejmą postacią Darina, ale ją podnosi. Bobby jest szczery na swój sposób – nosi swoją determinację, by odnieść sukces na rękawie. W jednej minucie wypuszcza swoją miłość do Connie Francis (oszałamiająca Gracie Lawrence) w sklepie ogólnym, a następnie deklaruje swój zamiar osiągnięcia wielkości w telewizji krajowej. Wygrywa, mrugając i pozostawia wszystkich, by za nim omdlić.

Groff nie jest sam w swoim sukcesie, cała 11-osobowa obsada unosi się na tę okazję, w tym Pawk, uroczą obecność i Wredne dziewczyny ałun Erika Henningsen, która robi duże wrażenie jako Hollywood Sweetheart Sandra Dee.

Energia W samą porę Jest jego największym hołdem dla Darina: odtworzenie jego naturalnego siedliska, które wyrzucają olśniewający urok jego gwiazd. Wszystko, od oszałamiającego projektu oświetlenia (dzięki uprzejmości Justina Townsend) po upadającego wokalu Groffa naśladuje klub nocny z lat 50.. I na tym polega prawdziwa niespodzianka serialu – w szczególności honorowanie Darina, służy jako list miłosny do muzyki na żywo.

Nie raz teatr znika, pozostawiając tylko piosenkarkę i zachwycony tłum. W największym momencie Lawrence’a dostarcza „Who’s Smres Now”, jeden z najbardziej znanych hitów Francisa. Liczba ta jest podzielona na dewastację emocjonalną, aw drugiej połowie Lawrence olśniewa. Jej surowy talent wokalny i pęknięcia winne ciężkie emocje zapierają dech w piersiach. Po drugiej stronie pokoju Darin Groff to wszystko, zdewastowany we własnym świetle reflektorów. Wszystko znika, ale z nich dwoje.

W takich chwilach jest jasne: widzenie W samą porę Tylko raz nie wystarczy.

Jak to często bywa problem z biopiami wszelkiego rodzaju – muzykalna szafy grającej czy nie – sama zasięg życia jest niemożliwy do uchwycenia w zaledwie 2 -godzinnym środowisku wykonawczym. Druga połowa W samą porę prędkość, destabilizujący wir. Według Sławy Darina rozkoszowaliśmy się sławą i Yadda Yadda przez ostatnie lata: dwa małżeństwa (tylko jeden zostaje uznany), dziecko, stratę, nagłe zainteresowanie polityką i objawienie tajemnicy zmieniającej życie.

Emocjonalne ciosy występują i Groff, zawsze ekspresyjny wykonawca, zapewnia, że ​​uderzyli. A potem skończyły i nadszedł czas na następną rzecz.

Koniec historii Bobby’ego jest szczególnie nagle – sztuka naśladująca życie. Ale w tym również jesteśmy ugruntowani przez naszą gwiazdę. Wracając do nas jako Groff, a nie Darina, pilność w jego głosie brzmi głośno i wyraźnie, gdy zauważa, że ​​ten program, podobnie jak poprzednio i podążać, jak sam czas, „już zamienia się w oparę”. Ma rację, w końcu taka jest natura wszystkich rzeczy. Ale tak często przypomina nam serial: „Nigdy nie zakładaj się przeciwko Bobby’emu D.”

Gdy W samą porę Kończy się, wychodzi z żywiołowym hukiem i chociaż opary tworzą, jasne jest, że jest to program gwarantowany pozostanie… czy to jest melodie stukania, pamięć fascynującej obecności Groffa, czy pewna myśl, z pewnością przekroczy twój umysł w drodze: „Kiedy mogę to zobaczyć?” Ocena: A–