Mieszkam w pobliżu szpitala Nasser na zachodzie miasta Khan Younis. Niemal każdego dnia słyszę desperackie wezwania do darowizn krwi przekazanych głośnikom ze szpitala. Tak było od ponad roku.
Szpital, podobnie jak inne ledwo funkcjonujące placówki opieki zdrowotnej w Gazie, regularnie przytłaczany ofiarami kontynuowania izraelskich ataków lotniczych. Od końca maja otrzymał także wiele ofiar zastrzelonych przez izraelskich żołnierzy w miejscach dystrybucji pomocy.
Wcześniej przekazałem krew i czułem, że moim obowiązkiem było to zrobić ponownie. Pewnego ranka w zeszłym miesiącu udałem się do szpitala Nasser.
Podczas gdy krew była pobierana z mojego ramienia, poczułem poważny zawroty głowy i myślałem, że zemdleję. Moja przyjaciółka, pielęgniarka Hanan, która była jednym z pracowników w kampanii darowizn krwi, rzucił się do mnie i podniósł nogi, aby zwiększyć przepływ krwi do mojego mózgu, dopóki nie poczułem się lepiej. Poszła przetestować moją krew i po 10 minutach wróciła, by powiedzieć mi, że cierpię na ciężką anemię i niedożywienie. Moja krew nie zawierała minimalnych składników odżywczych niezbędnych do darowizny.
Hanan powiedział mi, że moja sprawa nie była wyjątkiem. Wyjaśniła, że większość osób, które odwiedziły szpital w celu przekazania krwi, cierpi na niedokrwistość i niedożywienie w wyniku trwającej izraelskiej blokady i braku pożywnego jedzenia, takiego jak mięso, mleko, jaja i owoce. Dwie trzecie jednostek krwi przekazanych w szpitalu ma wyjątkowo niski poziom hemoglobiny i żelaza, co czyni je bezużytecznymi w przypadku transfuzji krwi.
Na początku czerwca Dr Sofia Za’abaDyrektor laboratorium i banku krwi powiedział mediom, że poważny brak darowanych jednostek krwi osiągnął „krytyczny” poziom, zagrażając życiu pacjentów, z których wielu wymaga pilnych transfuzji krwi. Cała Gaza potrzebuje 400 jednostek dziennie.
„Pomimo skontaktowania się z Ministerstwem Zdrowia na Zachodnim Brzegu w celu przeniesienia jednostek krwi, organy okupacyjne uniemożliwiły ich wejście (do Gazy)” – powiedział dr Za’arab.
Po nieudanej darowiznie krwi wróciłem do domu zmiażdżony.
Wiedziałem, że głód wpływa na mnie. Straciłem dużo wagi. Cierpię na ciągłe zmęczenie, przewlekły ból stawów, bóle głowy i zawroty głowy. Nawet kiedy piszę artykuły dziennikarskie lub studiowanie, muszę zrobić krótkie przerwy.
Ale ujawnienie tego, jak bardzo mnie uderzyło mój stan zdrowia.
Od miesięcy moja rodzina i ja jadliśmy tylko makaron i ryż, ze względu na astronomiczny koszt mąki. Jesz jeden posiłek dziennie, a czasem nawet pół posiłku, aby dać więcej jedzenia moim młodszym rodzeństwu. Martwię się, że zostaną niedożywione. Stracili także dużo na wadze i nieustannie proszą o jedzenie.
Nie widzieliśmy mięsa, jaj ani produktów mlecznych, odkąd Izrael narzucił pełną blokadę 2 marca, a nawet wcześniej rzadko to robiliśmy.
Władze zdrowia w Gazie stwierdziły, że co najmniej 66 dzieci zmarło z powodu głodu od początku wojny ludobójczej izraelskiej. Według UNICEF ponad 5000 dzieci zostało przyjętych do placówek opieki zdrowotnej w pasie w celu leczenia ostrego niedożywienia w maju.
Nawet jeśli niektóre z tych dzieci zostaną cudownie uratowane, nie będą mieli okazji dorastać zdrowo, rozwinąć swój pełny potencjał i cieszyć się stabilnym, bezpiecznym życiem.
Ale oprócz niepokoju, który czułem, że głód opłat podjęło moje ciało i na ciałach członków mojej rodziny, odczuwałem również ból, ponieważ nie udało mi się pomóc rannym.
Chciałem pomóc tym, którzy cierpią na obrażenia wojenne i walczą o swoje życie w szpitalu, ponieważ jestem człowiekiem.
W końcu chęć pomocy innej osoby jest jednym z najbardziej ludzkich instynktów, jakie mamy. Solidarność definiuje naszą ludzkość.
Kiedy chcesz uratować życie, ale nie możesz tego zrobić, oznacza to, że otworzył się zupełnie nowy horyzont rozpaczy. Kiedy chcesz pomóc w dowolnej małej – w tym przypadku, częścią siebie – ale odmówiono mu, pozostawia głęboką bliznę na duszy.
Od 21 miesięcy odmawia nam wszystkich naszych praw człowieka wpisanych w prawo międzynarodowe: prawo do wody i żywności, prawo do opieki zdrowotnej i mieszkań, prawo do edukacji, prawo do swobodnego przemieszczania się i azyl, prawo do życia.
Teraz osiągnęliśmy punkt, w którym nawet chęć uratowania życia innych, prawo do okazywania ludzkiej solidarności, odmawia się nam.
Wszystko to nie jest przypadkiem, ale z projektu. Ludobójstwo nie tylko zabija ludzi; Kieruje się również na ludzkość i solidarność ludzi. Od bombardowania organizacji charytatywnych i kuchni żywności, po ludzi zachęcanych do noszenia noży i tworzenia gangów, aby obrabować i kradnąć jedzenie, silna solidarność, która utrzymała lud palestyński przez to ludobójstwo – przez 75 lat cierpienia i wywłaszczenia – jest bezpośrednio atakowany.
Pęknięcia mogą pojawiać się w naszych łączności komunalnej, ale je naprawimy. Jesteśmy jedną wielką rodziną w Gazie i wiemy, jak się leczyć i wspierać. Ludzkość narodu palestyńskiego zawsze zwyciężyła.
Poglądy wyrażone w tym artykule są własne i niekoniecznie odzwierciedlają postawę redakcyjną Al Jazeery.
