Konflikt Izraela-Iran ujawnił „ograniczoną dźwignię” Chin, mówią analitycy | Wiadomości z konfliktami Izraela-Iran

Przez 12 dni ostatniego Konflikt Izraela-IranChiny szybko postawiły się na pozycję potencjalnego mediatora i głosu rozumu wśród spiralnego kryzysu regionalnego.

Dzień po niesprowokowanym ataku Izraela na Iran 13 czerwca Pekin skontaktował się z obiema stronami, aby wyrazić pragnienie mediowanego rozwiązania, nawet jako najwyższy dyplomata kraju, minister spraw zagranicznych Wang Yi, potępił działania Izraela jako naruszenie prawa międzynarodowego.

Prezydent Chin Xi Jinping wkrótce nastąpił w wezwaniu do deeskalacji, podczas gdy w Radzie Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych Chiny dołączyły do ​​Rosji i Pakistanu, wzywając do „natychmiastowego i bezwarunkowego zawieszenia broni”.

Kiedy Iran zagroził zablokowaniem strategicznie ważnego cieśniny Hormuz, przez które przechodzi 20 procent światowej ropy, Pekin również szybko się wypowiadał.

Zamiast tego Ministerstwo Spraw Zagranicznych wezwało „społeczność międzynarodową, aby zwiększyć wysiłki na rzecz deeskalowania konfliktów i zapobiegania regionalnym zamieszaniu przed większym wpływem na globalny rozwój gospodarczy”.

Stanowisko Pekinu w całym konflikcie pozostało wierne jej długotrwałym podejściu nieinterferencyjnym do zagranicznych działań wojennych. Ale eksperci twierdzą, że niewiele zrobiło to, aby pomóc w zwiększeniu ambicji zostania wpływowym graczem na Bliskim Wschodzie, a zamiast tego ujawniło ograniczenia swojej siły w regionie.

Dlaczego Chiny się martwiły

W przeciwieństwie do niektórych krajów i w szczególności Stany ZjednoczoneChiny tradycyjnie podchodzą do polityki zagranicznej „poprzez soczewkę strategicznego pragmatyzmu, a nie ideologiczną solidarność”, powiedziała Evangeline Cheng, współpracownik badawczy na National University of Singapore na Bliskim Wschodzie Instytutu.

Takie podejście oznacza, że ​​Chiny zawsze będą koncentrować się na ochronie swoich interesów gospodarczych, których ma wiele na Bliskim Wschodzie, Cheng powiedział Al Jazeera.

Chiny mają inwestycje w rozwijający się sektor technologii Izraela oraz jego projekt infrastruktury pasa i drogi obejmuje Iran, Arabia Saudyjską, Katar, Oman, Kuwejt, Irak, Egipt i Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Krytycznie Chiny polegają na Bliskim Wschodzie przez ponad połowę importu ropy naftowej i są najlepszym konsumentem irańskiego ropy. Przedłużająca się wojna zakłóciłaby zapasy oleju, podobnie jak irańska blokada strategicznie ważnego cieśniny Hormuz – coś zagrożonego przez parlament Teheranu podczas konfliktu.

„Niestabilność wojenna i bezpieczeństwa nie tylko podważa chińskie inwestycje, handel i biznes… ale także ogólnie ceny ropy i energii gazowej”, powiedział Alam Saleh, starszy wykładowca irańskich studiów na Australian National University.

„Dlatego Chiny szukają stabilności i nie zgadzają się i sprzeciwiają się jakimkolwiek wojskowym rozwiązaniu dla jakiegokolwiek rodzaju konfliktu i konfrontacji, bez względu na kogo” – powiedział.

John Gong, profesor ekonomii na University of International Business and Economics w Pekinie, powiedział Al Jazeera, że ​​najważniejszym zmartwieniem Chin w związku z konfliktem było uniknięcie „gwałtownych cen ropy”, które zagroziłyby jej bezpieczeństwu energetycznym.

Zgięcie mięśni dyplomatycznych, ochrona potęgi ekonomicznej

Świadomy przyjaznych stosunków Chin z obawami gospodarczymi Iranu i Pekinu, amerykański sekretarz stanu Marco Rubio wezwał Pekin do powstrzymania Teheranu przed zamknięciem Cieśniny Hormuz, gdy negocjacje zawieszenia broni potopiły się w tym tygodniu.

Był to krótki moment uznania wpływu Pekinu, ale eksperci twierdzą, że ogólny wpływ dyplomatyczny Chin pozostaje ograniczony.

„Oferta Chin dotycząca mediowania podkreśla jej pragnienie bycia postrzeganym jako odpowiedzialnego globalnego gracza, ale jej faktyczna dźwignia pozostaje ograniczona”, powiedział Cheng. „Bez zdolności wojskowych lub głębokich wpływów politycznych w regionie, a przy Izraelu pod nieustannym związaniem Pekinu z Iranem rola Chin jest koniecznie ograniczona”.

Z pewnością Pekin wykazał swoją zdolność do pobierania głównych umów dyplomatycznych w regionie. W 2023 r. Za pośrednictwem pośredniczy w normalizacji Relacje między Iranem a Arabią Saudyjską. Choć postrzegane jako ogromna zwycięstwo dyplomatyczne dla Chin, eksperci twierdzą, że Pekin był winien swojemu sukcesowi innym mediatorom, Omanowi i Irakiem. Chiny również mediowały porozumienie między frakcjami palestyńskimiw tym Hamas i Fatah, w lipcu 2024 r., Pod którym zobowiązali się do wspólnej pracy nad zarządzaniem Gazą po zakończeniu wojny Izraela w enklawie.

Ale William Yang, starszy analityk w Azji Północno-Wschodniej w Międzynarodowej Grupie Kryzysowej z siedzibą w Brukseli, powiedział, że szanse zostały ułożone przeciwko Chinom od początku ostatniego konfliktu z powodu ostrożności Izraela wobec jego relacji z Iranem.

W 2021 r. Chiny i Iran podpisały 25-letnie „strategiczne partnerstwo”, a Iran jest aktywnym uczestnikiem projektu Belt and Road. Iran dołączył również do organizacji współpracy w Szanghaju prowadzonym przez Pekin i w tym roku wziął udział w chińskich ćwiczeniach marynarki wojennej „Morskiego Pasa Bezpieczeństwa”.

„Wyzadalny sprzeciw wobec amerykańskiej hegemonii” Iranu również dobrze łączy się z chińskimi interesami dyplomatycznymi, w porównaniu z bliskimi powiązaniami Izraela z USA, powiedział Yang.

Dylemat Chin

Powiedział, że jest to scenariusz, który można powtórzyć w przyszłości.

„Ten przypadek wzmacnia również dylemat, przed którym stoją Chiny: chociaż chcą być postrzegane jako wielka potęga, która jest w stanie mediować w poważnych konfliktach globalnych, jego bliskie relacje z konkretnymi partiami w niektórych trwających konfliktach zmniejsza zdolność Pekinu do odgrywania takiej roli” – powiedział Yang.

Dodał, że na razie Pekin będzie nadal polegał na USA jako poręczyciela bezpieczeństwa w regionie.

„Oczywiste jest, że Chiny będą nadal koncentrować się na pogłębianiu zaangażowania gospodarczego w krajach na Bliskim Wschodzie, korzystając z obecności USA w regionie, który pozostaje głównym poręczycielem bezpieczeństwa krajów regionalnych”, powiedział Yang.

„Z drugiej strony zaangażowanie USA w konflikt, w tym zmiana przebiegu wojny poprzez bombardowanie irańskich miejsc nuklearnych, tworzy warunek, aby Chiny wzięły udział w moralnym gruncie w sferze dyplomatycznej i przedstawia się jako bardziej powściągliwa, spokojna i odpowiedzialna główna władza” – powiedział.