Jestem patologicznym krwinką sklepową – nie mogę powstrzymać się od kradzieży

Drogi Abby: Potrzebuję pomocy! Jestem ponad 50-letnią, żonatą, dobrze wykształconą kobietą. Jestem także Kleptomaniakiem i nie jestem z tego dumny. Zaczęło się kilka lat temu, kiedy przypadkowo zostawiłem przedmiot w koszyku. Od tego czasu łatwo było brać rzeczy – buty, makijaż, biżuterię, odzież.

Nie mam kontroli. Wiem, że to źle. Mówię sobie: „To wszystko! Nie ukradnę”. Potem idę i robię to jeszcze raz. Chcę powstrzymać to szaleństwo w sobie, ale nie mogę nikomu powiedzieć. Proszę, pomóż mi. – Biorąc to, co nie jest moje w Tennessee

Drogi Biorąc: Zatrzymanie tego „szaleństwa w sobie” same nie działa. Choć może to być zawstydzające, nadszedł czas, aby przyznać się do kogoś, kto jest kwalifikowany, aby pomóc ci, że go potrzebujesz. Twój lekarz lub firma ubezpieczeniowa może być w stanie skierować Cię do licencjonowanego psychoterapeuty, zachowując poufność. Proszę, nie czekaj, aby dotrzeć.

Drogi Abby: Poszedłem na kolację z przyjacielem, który powiedział mi kilka lat temu, że był alkoholikiem i poszedł na rehabilitację. Od tego czasu miałem wątpliwości co do jego trzeźwości ze względu na jego poważne problemy rodzinne i jego późniejsze oświadczenie, że po roku terapii zdecydował, że „nie jest alkoholikiem”.

Kiedy ostatnio zjedliśmy obiad, zamówiłem kieliszek wina, a on zamówił swoją zwykłą dietetyczną colę. Pod koniec obiadu poszedłem do toalety, a w drodze powrotnej zobaczyłem, jak bierze kilka łyków mojego wina. Kiedy wróciłem do stołu, nic nie powiedziałem. Nie jestem pewien, czy to było właściwe. Jeśli nie, co powinienem powiedzieć, by być świadkiem alkoholika wypicia drinka? – Zaskoczony w Nowym Jorku

Drogi Zaskoczony: Pod koniec terapii pijący problem nie ogłasza, że ​​nie jest alkoholikiem. Twój przyjaciel może być alkoholikiem w regeneracji, ale nadal jest jednym. Z twojego listu pojawia się, że jego trzeźwość może być nieco chwiejna. Gdyby was dwoje jesteście bardzo bliskimi przyjaciółmi, mogliście mu powiedzieć, że widziałeś, co zrobił. Jeśli nie, miałeś rację, aby milczeć, ponieważ nie byłoby to pomocne.

Drogi Abby: Mój syn został poczęty za pomocą nasienia dawcy. Nigdy mu nie powiedziałem, ponieważ jego zmarły ojciec nie chciał, aby wiedział, że nie był jego biologicznym ojcem i bardzo się kochali.

Mój syn, teraz po trzydziestce, zrobił to DNA i teraz kwestionuje, dlaczego jest 60% Żydów, skoro nie ma to w żadnej rodzinie. Jestem rozdarty, czy powinienem mu powiedzieć. Czuję się okropnie, że nie mówię mu jako dziecka. Obawiam się, że to może być dla niego zbyt duży szok. – zmartwiona mama w Nevadzie

Droga zmartwiona mama: „Dzieci” są bardziej odporne niż czasem myślą. Nie powinieneś opuszczać tego świata z tym niedokończonym biznesem. Twój syn zasługuje na to, że ponieważ twój mąż czuł, że ujawnienie, że potrzebujesz sztucznego zapłodnienia, aby poczęć, sprawi, że wydawałby się mniej męski, nie można ujawnić tej ważnej informacji podczas życia. Jak smutne jest to, ponieważ nie uczyniłoby go mniej kochanym lub mniejszym wzorem do naśladowania.

Droga Abby jest napisana przez Abigail Van Buren, znaną również jako Jeanne Phillips, i została założona przez jej matkę Pauline Phillips. Skontaktuj się z Drogi Abby pod adresem http://www.dearabby.com lub PO Box 69440, Los Angeles, CA 90069.