Duma 2025: Poznaj muzyk i transman Nique Singh Ningthojam w domu w Hyderabadu

Nique Singh Ningthoujam podczas pokazu | Zdjęcie: specjalny układ

Nique Singh Ningthojam (zaimki: on/on) wchodzi do pizzy Domino w Mehdipatnam z cichą dumą. Pewny siebie, niezależny i wieloaspektowy- piosenkarka i trans od prawie dekady nazywa Hyderabad domem. „Hyderabad stał przy mnie jak dobry przyjaciel”, mówi 27-latek. „Pomogło mi to stać się tym, kim jestem. Jestem tutaj szanowany jako artysta i ja jako ja”.

Muzyka, integralna część

Z choreografem narzeczonym apooh Mahi | Zdjęcie: specjalny układ

Podróż Nique z Manipur do Hyderabad rozpoczęła się jako pościg akademicki-ale z czasem miasto stało się jego płótnem do odkrywania siebie. Urodzony Ningthoujam Namrata Devi – z miłością nazywany Nikitha – w historycznym forcie Kangli w Imphal, Nique miał zaledwie sześć lat, kiedy po raz pierwszy znalazł swój głos. „Subah se shaam tak hamaare ghar mein gaana bajaana chalta tha– wspomina. „Muzyka grana od rana do nocy w domu”.

Uznając jego talent wcześnie, Guru Huidrom Nowboy zaoferował szkolenie go w półklasycznej muzyce Hindustani przez cztery lata-bez opłat. Po tym, jak rodzina przeprowadziła się do Awang Sekmai Awang Leikai, Nique, wówczas znana jako Namrata, stała się najmłodsza, która wystąpi na scenie na lokalnych pokazach muzycznych. Muzyka oferowała ukojenie, ale nie uciszyła rosnącego dysonansu, w którym czuł w nim. „W noszeniu ubrania dziewcząt był głęboki dyskomfort” – dzieli się. „Ale nie miałem słów ani przestrzeni, aby to wyrazić”.

Przejdź do Hyderabad

Nique Singh Ningthoujam | Zdjęcie: specjalny układ

W 2014 r. Nique udał się do samego Hyderabadu, zdeterminowany, aby wyrównać przyszłość na własnych warunkach przez następne pięć lat rozwiniętych w rozmyciu Grit i Rozwoju – na poziomie krajowym St. Ann’s College, Mehdipatnam, ucząc gitarę dzieci z sąsiedztwa, aby sfinansować jego edukację i reprezentować jego stan w judo i kho kho. Dotarł nawet do rund przesłuchań Indie mają talent I Idol indyjski W 2018 r., Podczas nieistniejącego już nieistniejącego zespołu miasta All-Girl, Pretty Coats.

Ale pod osiągnięciami gotowało wewnętrzne zamieszanie, głęboka potrzeba stawienia czoła pytaniom płeć i tożsamość. „Po przesłuchaniach muzycznych zdałem sobie sprawę, że nie mogę dalej kłamać” – mówi Nique. „Moim zdaniem byłem mężczyzną uwięzionym w ciele kobiety. Musiałem być niezależny finansowo – może nawet podróżować za granicę na operację”.

Z pomocą innego queer przyjaciela Nique znalazł dostęp do endokrynologa i przeszedł ocenę psychologiczną. W 2019 r. Przeszedł, oznaczając początek bardziej autentycznego rozdziału. „Jako Namrata miałem 10 stron fanów online. Niektóre były zszokowane, niektóre zdenerwowane, ale znalazłem także nowe przyjaźnie i głębsze poczucie siebie”.

Przejście przyniosło jednak koszt – szczególnie dla jego głosu. „Terapia hormonalna zmieniła wszystko. Mój wokal się pękł. Nie mogłem śpiewać ani mówić poprawnie. Czułem się, jakbym się traci” – dzieli. Nique musiał od podstaw jego związek z muzyką. „Śpiewanie męskim głosem poczuł się obcy; to mnie zdezorientowało, a czasem, bardzo niskie. Zadzwoniłem do muzyków, aby zapytać, w jakiej skali powinienem śpiewać„ Sa re ga ma ”.

Różne przedsięwzięcia

Nique i Apooh Mahi pozują po pokazie | Zdjęcie: specjalny układ

Dzisiaj Nique kieruje swoją pasję poprzez wiele kreatywnych punktów sprzedaży, wykonując okładki hindi i telugu w stylach pop i rockowej, jednocześnie bez wysiłku przełączając się między gitarą, klawiaturą, tabla i perkusją. Jest także założycielem projektu NNN, kolektywu muzycznego, który pielęgnuje wschodzący talent i buduje przestrzeń do eksperymentów i ekspresji.

Oprócz jego choreografa narzeczonego Apooh Mahi (zaimki: ZE/ZIR), Nique wspólnie opowiada o Beznientowaniu-dumnie integracyjna, oparta na artystach inicjatywa mowa w budowaniu społeczności poprzez połączenie, współpracę i kreatywność. Obaj przygotowują się do uruchomienia pierwszego hindi oryginału, Tere here baare mein.

Hyderabad, mówi, pozostaje w centrum tego wszystkiego. „To miasto dało mi poczucie przynależności. Podczas moich najniższych chwil to nie moi rodzice, do których zwróciłem się – tu byli moi przyjaciele”. Jego marzenie? Pewnego dnia zaśpiewaj morze ludzi. „Bezpłatny koncert. Lakhs of Muzyka. To wszystko, czego chcę”.