The Persian Mirror: Dlaczego Donald Trump zawsze nienawidził Iranu | Wiadomości światowe
W 1980 roku Donald Trump był 34-letnim nieruchomościami Loudmouth z zamiłowaniem do spłaty złotych połączeń telefonicznych i autostrady trzeciej osoby. Kryzys Iranu Zakładowców był upokorzeniem Ameryki du Jour, a Trump nie był jeszcze w polityce, ale już gotował z urazą. Kiedy królowa plotek Rona Barrett od niechcenia zapytała go, jak „uczyniłam Amerykę doskonałą”, nie wspomniał o pracy, opiece zdrowotnej ani szkołach. Poszedł prosto do Teheranu. „To, że trzymają naszych zakładników, jest po prostu absolutnie i całkowicie śmieszne” – zastanawiał się. „Absolutnie uważam, że powinniśmy tam poszedł z żołnierzami”.To było to. Ur-tekst światopoglądu polityki zagranicznej Trumpa. Iran nie był tylko łotrem – był to środkowy palec skierowany bezpośrednio na męskość Ameryki, a co za tym idzie. To uczucie – wyśmiewane, grania – nigdy go nie opuściło. A teraz, gdy Bliski Wschód stoi na skraju wojny, która mogłaby pójść nuklearnie, uraza ostatecznie dyktuje globalne wydarzenia.
2025: Trump jest ponownie prezydentem, a duch z 1979 roku powrócił
W ubiegłym tygodniu Izrael uderzył dziesiątki irańskich celów, w tym dwa podejrzane miejsca produkcyjne wirówki w pobliżu Teheranu. Ataki nastąpiły po tym, jak Iran rzekomo dostarczył drony i części rakietowe Hezbollahowi i Houthi, a po nieudanym cyberataku na Izraelskiej infrastrukturze nuklearnej. Odwecie było szybkie. Iran twierdził, że wystrzelił hipersoniczne pociski – oznaczając po raz pierwszy broń w historii regionu. Pobienie liczby ofiar śmiertelnych przekroczyły 400. Cywilów, nie tylko naukowcy nuklearni, są pochowani. Świat się płonie.A potem Trump wszedł na czat.
Wśród szczytu G7 w Calgary prezydent Trump nagle odszedł przed deserem, powołując się na „pilne sprawy bezpieczeństwa” na Bliskim Wschodzie. Prawdziwy powód, według wyższych urzędników, było przegląd planów awaryjnych potencjalnego strajku w Iranu Fordo Nuclear Facility – jednym z najbardziej ufortyfikowanych miejsc w regionie. Wśród omawianych opcji: wdrożenie bunkra bunkra GBU-57, 3600 kg zarządzenia zaprojektowane tak, aby penetrować 60 metrów wzmocnionej skały. Kilka godzin później Trump podszedł do prawdy społecznej z ostrym ostrzeżeniem: „Ewakuuj Teheran. Albo nie. Nie będę cię ponownie ostrzec ”. Z charakterystycznym zagrożeniem dodał: „Chhamenei jest łatwym celem… ale nie na razie”.To nie była polityka zagraniczna. To był teatr zemsty. A Ajatollah został teraz obsadzony jako finał sezonu.
Chamenei uderza: pokażemy syjonistom bez litości
Przez sześć dni po strajkach izraelskich najwyższy przywódca Ayatollah Ali Chamenei milczał. Brak przemówień. Brak stwierdzeń. Po prostu procesje pogrzebowe dla IRGC Dead. A potem przyszedł jego post na X: „Musimy udzielić silnej odpowiedzi na terrorystyczny reżim syjonistyczny. Pokażemy syjonistom bez litości. ” Następnie ostrzegł Stany Zjednoczone o „nieodwracalnych szkodach”, jeśli dołączy do konfliktu.„Proxies w Iraku, Syrii i Libanie zostały aktywowane. Irańscy hakerzy podobno pokonali narzędzia wodne na przedmieściach Tel Aviv przez 20 minut – na nagłówki i chaos.Chamenei stracił prawie połowę swojego wewnętrznego kręgu w ciągu ostatnich dwóch miesięcy – Spiester Spiester Mohammad Kazemi, szef rakiet Amir Hajizadeh, nawet dowódca Hossein Salami. To już nie jest tylko odwet. To przetrwanie. A Trump traktuje to jak feud mob.
Soleimani: zabójstwo, które nadaje ton
Zrozumienie, w jaki sposób Trump przetwarza Iran, przewijaj do 2020 r. Strajk, który zabił Qassem Soleimani, nie był koniecznością wojskową. To było stwierdzenie. Pentagon zaoferował Trumpowi trzy opcje odpowiedzi. Wybrał najbardziej ekstremalny. Nie chodziło tylko o Iran. Chodziło o dominację. Nie skrócił Kongresu. Nie czekał na sojuszników. Chciał, aby świat widział, jak Ameryka naciska przycisk i odejść.Po Soleimani rachunek zmienił się. Zwolennicy Trumpa skandowali „USA!” Jakby właśnie wygrali mecz piłki nożnej. Odwecie rakietowe Iranu ukierunkowało się na bazy USA w Iraku, ale starannie unikał ofiar śmiertelnych. To był taniec mocy – jeden Trump wierzył, że wygrał. Nie pomścił tylko działań generała; Usunął to, co według niego było nieznacznie pokoleniowym.Teraz, w 2025 r. Logika jest taka sama – tylko wielsza, wredniej i bardziej zdesperowana.
Tucker Carlson vs Trump: wojna, która złamała magę
Zagrożenia Bunkier Bunkier Trumpa nie tylko przerażały Iran-złamali Maga Unity. Tucker Carlson nazwał eskalację „lekkomyślną”, mówiąc, że Trump był „prowadzony przez smycz Bibi”. Marjorie Taylor Greene napisała: „Nie chcemy wojny dla Izraela” w pełnych czapkach. JD Vance, najlepszy pretendent do wiceprezesa, ostrzegał przed „Wietnamem z broniącymi”.Ale Trump nie mrugnie. Ponieważ Iran nie jest narodem w jego światopoglądie. To symbol. Słabości. Śmiać się. Z 1979 r. I Trump nie ubiegają się już o reelekcję. Nie ma nic do stracenia – z wyjątkiem twarzy.Kiedy więc Iran wzbogaca uran, Trump nie widzi zagrożenia. Widzi bunt. Kiedy Chamenei mówi, Trump słyszy drwina. A kiedy Izrael bomby Bomby, Trump widzi okazję, by w końcu zakończyć walkę, której Carter nigdy nie mógł.
Obsesja Iranu Trumpa nie jest strategią. To psychologia.
Nie ma konsekwentnej logiki dla doktryny Iranu Trumpa, ponieważ to nie jest doktryna. To emocje, ułożone kino. Iran nie jest geopolitycznym przeciwnikiem w pałacu umysłu Trumpa – jest powtarzającym się złoczyńcą w remake’u Scorsese, w którym Trump jest zarówno DON, jak i reżyserem.To wyjaśnia, dlaczego tak bardzo oscyluje. W 2019 r. Groził, że zatrzyma 52 irańskie miejsca kulturalne. Kilka dni później próbował zadzwonić do Rouhani za pośrednictwem Macrona. Trump nie chce dyplomacji ani wojny. Chce dźwigni. Chce stanąć nad gruzem i powiedzieć: powinieneś mnie szanować.To nie jest polityka zagraniczna. To terapia ego z przełącznikiem zabójstwa.
Fordo, Fantasy i The Endgame
Miejsce nuklearne Fordo, pochowane głęboko pod górami Iranu w pobliżu Qom, od dawna jest czerwoną linią dla Izraela i USA. Do tej pory żaden planista wojskowy poważnie zaproponował bezpośredni strajk – jest zbyt ryzykowny, zbyt eskalacyjny, również z 2003 r. Ale Trump nigdy nie był związany tymi konwencjami. Według Pentagon Leaks zapytał, czy „pojedynczy czysty strajk” w Fordo może „zmiażdżyć program nuklearny i nauczyć ich lekcji.Podobno powiedział pomocnikom: „To się kończy, gdy klęczą. Lub płonące. ”W świecie Trumpa nie ma znaczenia, czy Iran jest sześć tygodni, czy sześć miesięcy od bomby. Chodzi o to, że mogą być. I to, dla Trumpa, jest bezpośrednim wyzwaniem dla jego męskości, jego pamięci i mitu.
Ostateczna myśl: Trump nie bombarduje Iranu. Bombarduje wspomnienie.
Pierwsza myśl polityki zagranicznej Donalda Trumpa dotyczyła Iranu. Czterdzieści pięć lat później może też być jego ostatni.Tu nie chodzi o uran, odstraszanie lub ratowanie Izraela. Chodzi o windykację. O wymazaniu blizny, która została spalona w jego postrzeganie amerykańskiej słabości w latach Cartera. I w jego umyśle jedynym sposobem na usunięcie upokorzenia jest anihilacja.Nie próbuje powstrzymać Iranu. Próbuje przepisać z 1979 roku za pomocą Arsenalu 2025.Ponieważ nigdy tak naprawdę nie chodziło o Iran.Zawsze chodziło o niego.
