. Bhavishya PuranaLub kronika przyszłości jest najwcześniejszą pracą w sanskrycie, która ujawnia pewną znajomość mitów z Azji Zachodniej. Choć przedstawione jako proroctwo wydarzeń, które będą miały miejsce podczas Kali Yuga, wydaje się, że z czasem został zaktualizowany – od 1000 r. Do końca XVIII wieku i opublikowane około 1900 roku. Kończy się przybyciem brytyjskich rządów w Kalkucie. Tutaj królowa Wiktoria jest określana jako Viktavati.
. Bhavishya Purana wyobraża sobie Indie (bharat-Varsha) od Himalajów do morza, z Indusem lub Sindhu-Rams tworząc główną barierę między Arya-Ramskraina cywilizowanych ludzi i mleccha-RamsKraina barbarzyńców. W Bharat-Varshaczwórka Wrona Wykonaj swój obowiązek. Sanskryt jest wypowiadany przez dwukrotnie urodzone elity i prakrit przez Shudras lub osób świadczących usługi. Dravida-Rams jest na południe od Vindhyas; Tam Wrona mają tendencję do mieszania. W innej lokalnej wiedzy, Dravida-Rams to ziemia bez kshatriyów, którą Rishi Agastya i Rishi Parashurama organizują i uprawiają za pomocą lokalnych shudras.
Jak wszyscy PuranyTen tekst mówi o stworzeniu, a następnie czterech Yugs. Pierwszy YugaSatya rządzili Ikshavaku Kings. Drugi, Dvapara, został rządzony przez królów słonecznych kończących się Ramem Ajodhya. Treta Yuga rządzili królami Księżyca kończącymi niesławną wojną Mahabharata. Ale jest lekki zwrot akcji. Dzieci Yayati są założycielami nie tylko Pandawów, Kauravas i Yadavas, ale także Mlecchas, którzy są zasadniczo ci, którzy odwracają się od obrzędów wedyjskich i schronią się w Maru-Rams (Prawdopodobnie pustynia Thar).
Mówi się nam o Satanice, 23. potomku Pandawów. Jego prawnuk Kshemaka zostaje zabity przez Mlecchas. Syn Kshemaki, Pradyota, wykonuje świetną Mleccha Yagna gdzie setki barbarzyńców są zabijane. Syn Kshemaki Vedavat zmarł bezdziet i wtedy zaczyna się Kali Yuga.
Indian Adam i Ewa
Mleccha-kali modli się do Wisznu za odrodzenie Mlecchas, a więc z gliny Boga urodził się Adama i Hayvavati. W języku perskim Ewa nazywa się Hawa. Nazwisko Adamy jest powiązane z ograniczeniem (mieszać) jego zmysłów i oddania Wisznu. Mieszkają „na wschód od Pradana” – nazwa, która wydaje się kombinacją raju i Edenu.
Na wschód od Edenu jest wspólną chrześcijańską metaforą przestępców, jak syn Adama, Caina, który zabija swojego brata Abla. Adam idzie do drzewa Udumbara (fig) w poszukiwaniu swojej żony, gdzie wąż Kaliyuga oferuje owoce na talerzu z liści. Tutaj Hayavavati, jak „dobra” indyjska żona, najpierw karmi męża, mimo że jedzenie tego owocu jest zabronione. Ponieważ zasady są złamane, oba są wyrzucone. Ich dzieci są Mlecchas.
Potem pojawia się historia Nyuha (Noah), która jest zalecana przez Wisznu o zbudowanie łodzi (dokładnych specyfikacji biblijnych) w ciągu siedmiu dni, aby przetrwać powódź, która będzie oznaczać początek Kaliyuga. Oprócz jego krewnych Nyuha ratuje 80 000 wybudowany (ciche mędrca) i wszystkie żywe stworzenia. Mędrcy czai się Wisznu Mayaa także liczne boginie Tantrik, zanim deszcze się zatrzymają, a statek ląduje między dwoma himalajskimi szczytami, Arac i Sisira.
Arka Noego, miniatura Mogołów, Miskin | Zdjęcie: WikiCommons
Nie mogąc mówić właściwej sanskrytu, Nyuha komunikuje się odwrotnie (od prawej do lewej, jak skrypt semicki) i zmieniają jego synów Simę, Samę i Bhavę jako Simę (Shem), Hamę (Ham) i Yakuta (Japhteh). Saraswati przeklinuje ich, że ich język będzie niski, ale ich liczba będzie wysoka i zaludną znaczną część ziemi.
Jezusa i Mahometa
Nauczanie Musa lub Mojżesza inspiruje Mlecchas. Ale przeciwdziała mu Rishi Kashyapa, który podróżuje do Egiptu i rozprzestrzenia doktrynę wedyjską. Przywołuje kilka mlecchów, którzy przekształcają się pod przewodnictwem Rishi Kanvy, w Shudras i Vaishyas. Ich potomkowie wypełniają części Haryana (Prithu-Rams), Radżasthan (Rajaputra-Puram) i Magadha. Co istotne, w 800 ne, Multan był znany jako Kashyapapura i to tutaj Devala-SmritiA Dharma-Shastrazostał napisany przez lokalnych braminów w celu oczyszczenia tych, o których mówi się, że są zanieczyszczeni kontaktem z Arabami.
W mrocznej epoce porządek wedyjski został ponownie ustanowiony przez Vikramadityę, a następnie Shalivahanę, a wreszcie Bhoja, króla, który rządził Malwa w 1000 r. Vikramaditya spotyka Jezusa (Isamasiha), podczas gdy Shalivahana i jego poeta, Kalidasa, spotykają Muhammad (Mahamada).
Narodzenia Chrystusa
|. Zdjęcie: WikiCommons
Wszystko to ujawnia pomieszaną pamięć publiczną w XIX wieku wcześniejszego okresu, w którym Indie miały pierwszy kontakt z obcokrajowcami, od 300 pne do 500 r. Ich przybycie oznaczało koniec starej epoki wedyjskiej, która zmusiła braminów Yamuna-Ganga Doab do ponownego wyobrażenia sobie hinduizmu poprzez wiedzę puraniczną i migrację na nowe ziemie w poszukiwaniu nowych patronów.
Najbardziej fascynujące jest to, jak historie Biblia zostały opuszczone. Informacje o nich mogły przyjechać do Brahmina gawędziarzy za pośrednictwem chrześcijańskich żeglarzy, a nawet perskich i arabskich handlowców. Rzucamy im okiem na obrazach Mogołów przedstawiających biblijne tematy.
Łaty Devdutta jest autorem 50 książek o mitologii, sztuce i kulturze.
Opublikowany – 13 czerwca 2025 12:12 jest
