Burzający przemysł obrony Turkiye – szybki wygląd | Wiadomości wojskowe
Turkiye zawsze przywiązuje się do obrony, początkowo kupując, a następnie rozwijając własną broń.
Właściciel drugiej co do wielkości armii NATO stał się również godnym uwagi eksporterem broni, z niektórymi kultowymi produktami na rynku międzynarodowym.
Eksport Turkiye z roku na rok wzrósł, aby osiągnąć 7,1 mld USD w 2024 r. – z 1,9 mld USD dziesięć lat wcześniej – z klientami w Europie i na Bliskim Wschodzie.
Co stoi za tym wzrostem? Jakie są możliwości Turkiye? I dlaczego jest to ważne? Oto, co wiemy:
Kiedy Turkiye przeszedł do produkcji krajowej?
Turkiye od jakiegoś czasu szukał samowystarczalności wojskowej, stopniowego procesu, w którym utworzył Biuro Administracji Rozwoju i Wsparcia Brancji (SAGEB) w 1985 r.
Przez lata Sageb koncentrował się na współpracy międzynarodowej w badaniach i rozwoju. Ale gdy Turkiye opowiedział o ograniczeniach dotyczących tego, jaką broń może kupić i jak mogłaby z nią użyć, która przeszła na lokalną produkcję.
W 2010 roku skupiono się na projektowaniu krajowym, co spowodowało ogromny wzrost produkcji obrony krajowej.
Dziś tysiące tureckich producentów obrony obejmują możliwości ziemi, powietrza i morskiej, które są coraz bardziej rozpoznawane na arenie międzynarodowej.
Czy słyszałeś o tureckich dronach?
Być może najsłynniejszym tureckim bezzałogowym pojazdem powietrznym (UAV) jest kultowy Bayraktar TB2, po raz pierwszy rozmieszczony w 2014 r., Jeden z najczęściej zakupionych produktów obrony tureckiej.
Istnieje jednak kilka innych, w tym Anka-S o średniej wysokości, która ma ładunek 200 kg (441 funtów), oraz taktyczny UAV Vestel Karayel z ładunkiem 70 kg (154 funtów).
Kraj pracuje również nad „stalową kopułą” (Celik Kubbe), opisanym jako system, który, który rozszerzył AI, może zidentyfikować i przechwycić wszelkie zagrożenie w powietrzu.
Ponadto trwają prace nad pierwszym krajowym wojownikiem piątej generacji, tureckiego Kaan, którego celem jest zastąpienie starzejących się amerykańskich F-16 w tureckich sił powietrznych.
Co jeszcze jest w katalogu Turkiye?
Na ziemi produkcja pojazdów pancernych Turkiye jest kierowana przez główny czołg bojowy Altay, zaprojektowany do rywalizacji z zachodnim modelem, takimi jak niemiecki lampart lub amerykański Abrams.
Armia ma również pojazd odporny na kopalnię, Kirpi (jeż), szeroko stosowany w operacjach przeciwbezpieczeństwa, a także w nowoczesnych pojazdach walczących piechoty, takich jak Kaplan i Pars Systemy Obronnych FNSS.
Istnieje również produkcja marynarki wojennej z Milgem (Milli Gemi Projesi lub National Ship Project), który został utworzony w 2004 roku w celu wyprodukowania nowej generacji tureckich statków klasy morskiej.
Milgem wyprodukował najnowocześniejsze korwety klasy ADA i fregaty klasy Stambułu, z planami bardziej zaawansowanych okrętów wojennych i okrętów podwodnych.
Najbardziej niezwykły jest amfibia, który przełapujący dronów statek szturmowy, TCG Anadolu, największy statek w tureckiej marynarce wojennej, który został rozmieszczony w 2023 r.
Wreszcie znajduje się długa lista inteligentnych amunicji, systemów obrony powietrznej i pocisków, takich jak rakiet balistyczny Bora i pociski z dalekiego zasięgu (Hawk).
Dlaczego zainteresowanie produkcją broni?
Wymylenie Turkiye do rozwoju sprzętu wojskowego można powiedzieć, że jest tak samo wynikiem sił zewnętrznych, jak kierowców wewnętrznych.
W połowie lat siedemdziesiątych Stany Zjednoczone postawiły embargo na Turkiye na interwencję wojskową na Cyprze.
Na początku lat 90. Niemcy wprowadziły zakaz eksportu broni do Turkiye, mówiąc, że samochody pancerne, które sprzedano Turkiye, były używane w kraju, gdy umowa określiła, że można je wykorzystać tylko przeciwko atakowi państwa nie-NATO.
Następnie w 2020 r. Stanów Zjednoczonych usankcjonował Turkiye za zakup rosyjskiego systemu obrony powietrznej S-400, kiedy Turkiye został już ustanowiony jako producent broni.
Dzisiaj w Turkiye jest około 3000 firm broni.
Więc ile kosztuje Turkiye?
Zwiększył się eksport, więc obejmują one obecnie 1,7 procent globalnego eksportu broni, stawiając kraj na 11. miejscu na okres od 2020 do 2024 r. W rankingu światowych eksporterów obronnych, zgodnie z Międzynarodowym Instytutem Badawczym Pokoju Pokoju (SIPRI).
Według monitorów w ostatnim roku eksport Turkiye osiągnął 178 krajów, co oznacza wzrost o 103 procent w porównaniu z 2015-2019.
Według Sipri jego głównymi klientami w okresie 202-2024 były Zjednoczone Emiraty Arabskie, Pakistan i Katar.
Jeśli chodzi o najsłynniejszy eksport, dron o długiej wysokości Bayraktar na średnich wysokościach był podobno eksportowany do co najmniej 31 krajów, w tym Iraku, Ukrainy, Kenii, Bangladeszu i Japonii.
W ubiegłym roku jego producent Baykar ogłosił inwestycję 300 mln USD na rozwój Jego własne silniki odrzutowe, mające na celu podjęcie większej produkcji komponentów i unikanie międzynarodowych wyzwań łańcucha dostaw.
Ma na celu opracowanie wewnętrznego silnika dla swojego drona Akinci, a następnie silnika turbofanu dla Kizilelmy, bezzałogowego pojazdu bojowego, który jest opracowywany. Do tej pory oba używają silników ukraińskich.
