Przypadkowe spotkanie z małym, surowym renderowaniem Khatwa Appliqué, tradycyjna forma sztuki Bihar i Jharkhand, na wystawie Rady rzemieślniczej w New Delhi przyciągnęła projektantka Anavili Misra do Dumki w Jharkhand, oraz grupa młodych dziewcząt, które trenowały haft. Wprowadzając ich do jej fałd i udoskonalenie ich rzemiosła w ciągu ostatnich kilku lat, Misra chciała zaglądać w ich świat.
Podczas premiery jej nowej kolekcji „Sarmast” w Hyderabad, która zbiegła się również z nową placówką jej marki w Maison Isa, butiku, mieszczącym się w hotelu Leela, cudownym Khatwa Panel ścienny lasu stał się świadectwem ich współpracy. To nie były wersje podręczników ani ilustracji botanicznych. Był to folklor, niewinny i kapryśny, z bujnymi drzewami – zidentyfikowalnymi za pomocą gałęzi, pochylenia liści – wróble dziobiące ziarna, matka prowadząca jej pisklęta oraz owce i wystrzeliwe jelenie zaangażowane w wiewiórki i pawie. To była natura tak, jak ich przodkowie widzieli to i renderowali jako sztuka.
. Khatwa Panel ściany
To właśnie te historie współistnienia-tradycje rzemiosła i kultury, zbudowane wokół niego życie-to podstawa nie tylko pracy Misry, ale jej DNA. Jej zmarła ojciec, urodzona w skromnej społeczności rolniczej, postanowiła studiować i nie kontynuować rolnictwa, dzieli się. Został wyróżnionym naukowcem mleczarskim. „Ale tak bardzo, jak opuścił swoją wioskę, wioska nigdy go nie opuściła” – wspomina. „Spędziliśmy tam wszystkie wakacje, bawiąc się na polach trzciny cukrowej i stejach. Poranne spacery z moim ojcem były powolne i spokojne. Wybierał liście i kwiaty i zachwycał się ich studiowaniem”.
Stroje z Sarmast
Te spacery znajdują teraz stały wyraz jako tatuaż – żywo atramentowy wizerunek Misry i jej ojca Jagveera, spacerujący po polach trzciny cukrowej – na jej przedramieniu. Niespokojna, uważna, eksploracyjna, jest to moment, do którego dąży do wszystkiego, co robi.
Tatuaż Misry
Z ciekawością prowadzącą
Misra jest często nazywany odkrywcą tekstylnym, ale byłoby to zminimalizowanie czasu i myśli wydanego na proces wprowadzania innowacji i reinterpretowania tego, co istnieje w jej własnym języku. Jej przekształcenie lnianych sari jest jednym dla annałów. „W 2011 roku postanowiłem stworzyć nowy tkaninę. Uwielbiałem bieliznę od czasu, gdy pracowałem w projekcie odzieży męskiej, ale nie sprzyjało to prądowi i złagodzeniu wymaganego sari”, wspomina. „Wtedy nikt nie splecił z przędzą lnianą, a moje poszukiwania zabrały mnie do tkacza w Bengalu Zachodnim, który spędzał lniane stole. Tak więc zaczęła się moja pierwsza współpraca”.
Anavila Misra
Od tego czasu Linen się spotkał Zari, Jamdani i więcej w formacie couture i był podstawą w sali konferencyjnej dla kobiet liderów i dyrektorów generalnych. Czternaście lat później Misra rozszerzyła swój zakres od sari po okazję do noszenia, współczesne, ubrania dla dzieci, a teraz domowy len – pozostając zaangażowanym w odpowiedzialne inicjatywy tworzenia i współpracy ze społecznościami rzemieślniczymi.
Jej ciekawość uczenia się poprowadziła ją również przez lokalizacje geograficzne, od Bihar, Jharkhand, Bengalu Zachodniego i Radżastanu, po jej ostatnie pobyty w regionach Chettinad i Puducherry. A jej podróże często informowały jej kolekcje, w tym 2024 ”Payanam’, które czerpały inspirację z południowej architektury i tekstyliów, oraz „Été”, który odzwierciedla wpływ francuski i tamilski znalezione w Puducherry.
W mieście Nizams
Hyderabad jest następnym przystankiem Misry w jej historii rozwoju. Nowy butik Anavila został otwarty z prezentacją „Sarmast” (co oznacza „poetycko odurzony” po persku). Lobby hotelowe zostało ponownie wyobrażone jako salon Nizama ze stołami owiniętymi luksusowym aksamitnym i żyrandolom, w tym jeden rozleczony na podłodze swobodnym lekceważeniem, rozlewając światło na owoce i modele. „Moje badania doprowadziły mnie do pałacu Basheerbagh i dwóch zaproszeń złożonych z tekstyliów i koronki z (premiera Hyderabadu) Sir Asmana Jahana Bahadura na imprezę”-mówi. „Świętowanie i gościnność są integralną częścią kultury Hyderabadu, a stamtąd pojawił się temat programu”.
Jej metaliczne zasłony i sukienki również odzwierciedlały krzyżowe zapylenie kultur. „Nasze badania pochodziły z obrazów Nilufera Hanimsultana i Durrusehvara Sultana, księżniczki osmańskiej, które wyszły za mąż w Hyderabad Royalty”, wyjaśnia Misra, dodając, że motywy kwiatowe zostały zapożyczone z gzymsów Rococo i ozdób sufitowych pałaców, takich jak Falaknuma, choć metaliczne Zari Silki stonowane pościel i klejnoty były ukłonem w stronę barokowych gobelinów i brokatów, które dostarczały przestrzenie.
Prezentacja Sarmast w Leeli
Dla minimalistycznego domu
Wraz z uruchomieniem swojej linii domowej Misra poszerza ciało swojej pracy, podczas gdy dusza pozostaje zgodna z jej filozofią. Używając połowa Bawełna, pościel, wełna i Khadi Natura nadal odgrywa główny temat w dziełach. „Przestrzenie są częścią naszego wyrażania siebie”-uważa. „Od kilku lat odkrywaliśmy naszą linię domową, ale nie byliśmy pewni, czy indyjskie domy są gotowe na naszą minimalistyczną estetykę. Po Covid-19 stwierdziliśmy, że się zmieniło, a klienci szukali spokojniejszego etosu”. Jej kołdry, pokrowce na poduszki, biegacze stołowe i serwetki, które sportowe uzupełnienieW Sujinii wydruki to echo.
Sklep Anavila w Maison Isa
Ludzie lasu
W tym sezonie miłość Misry do przedmiotów kolekcjonerskich (pamiętaj o lalkach, Busa i Friends, które powstały jako próba uczynienia sari bardziej powiązanymi z dziećmi, które widzą mniej ubrania w ich codziennym życiu?) Przybierają formę ręcznie rzeźbionych posągów Neem. Są hołdem dla Birhor, plemię koczowniczego w Jharkhand. „Birhor posiada repozytorium starożytnej wiedzy o lasach. Chociaż podjęto wysiłki, aby wprowadzić je do głównego nurtu, wolą swój naturalny dom”, mówi Misra, która pracuje z rzemieślnikami z Jharkhand od momentu powstania jej marki. Praca brytyjska Michaela Yorku jest kolejnym zasobem. Posągowe posągi są opatrzone zrównoważonymi tkaninami, są wspomnieniem czasu, który był wolniejszy, troskliwy i wdzięczny.
Ludzie z leśnych przedmiotów kolekcjonerskich
Gdy nadal podróżuje i wprowadza innowacje, jej celem jest wprowadzenie lokalnej kultury, tekstyliów i rzemiosła do całej swojej pracy. „Nauczyłem się, że można zintegrować wpływy zewnętrzne bez utraty historii i tożsamości” – mówi. Ciekawie będzie zobaczyć, jak Deccan i Southern Textiles i Craft integrują się z jej językiem.
Niezależny pisarz jest profesjonalistą w przestrzeni projektowej.
Opublikowany – 05 czerwca 2025 03:31 jest
