22 maja duński parlament uchwalił przepisy podnoszące wiek emerytalny. Prawo, zatwierdzone przez 81 prawodawców z 21 głosami, ustanawia wiek emerytalny na 70 lat dla wszystkich obywateli urodzonych po 31 grudnia 1970 r. Obecnie wiek emerytalny w Danii wynosi 67 lat. Do 2030 r. Wzrośnie do 68 i do 2035 do 69.W ubiegłym roku 47-letnia premier socjaldemokratycznego Mette Frederiksen stwierdził, że będzie otwarta na przegląd systemu, gdy oficjalny wiek emerytalny osiągnie 70.Porównania międzynarodowe pokazują, jak regulowane są wieki emerytalne. W niektórych krajach ludzie nadal pracują nawet dłużej niż są prawnie wymagani.
Czy Niemcy podążą za główną przewagą Danii?
Nowy rząd Niemiec wciąż próbuje wymyślić, jak poradzić sobie z walczącym ustawowym systemem emerytur w kraju.Na konwencji partyjnej rządzącej chrześcijańskiej Unii Demokratycznej (CDU) w Stuttgart niedawno nowy kanclerz Niemiec, Friedrich Merz, chwalił siebie i swojego partnera koalicji socjaldemokratycznej za to, że „napisanie wielu dobrych rzeczy w porozumieniu koalicyjnym” – kluczowa kwestia tego, jak pobudzić finanse przewlekłego systemu emerytalnego, jednak nie jest jednym z nich.Merz ostrzegł, że „sposób, w jaki rzeczy są dzisiaj, może trwać tylko kilka kolejnych lat”.Dla Bernda Raffelhüschen, byłego doradcy gospodarczego rządu, duńskie wysiłki reform są warte naśladowania.„Powinniśmy szybko podnieść wiek emerytalny do 70 Augsburg General Niedawno gazeta, odnosząca się do dużej grupy osób urodzonych pod koniec lat 50. i wczesnych 60., którzy obecnie przechodzą na emeryturę.Raffelhüschen powiedział, że ponieważ 1 milion Niemców opuszcza siłę roboczą co roku do 2035 r., Sprzyjałoby to wkład emerytalny wyższy dla młodszych pokoleń.
Beveridge vs. Bismarck
Finansowanie emerytalne w Europie jest zgodne z dwoma głównymi modelami nazwani na cześć ich założycieli: model Bismarck, oparty na ustawodawstwie społecznym wprowadzonym przez niemieckiego kanclerza Otto von Bismarck w XIX wieku oraz model Beveridge, opracowany w latach 40. XX wieku.System Beveridge to model opieki społecznej, który zapewnia uniwersalne ubezpieczenie i jest finansowany z podatku. Został opracowany przez brytyjskiego ekonomistę Williama Henry’ego Beveridge’a, członka Wielka Brytania Frakcja parlamentarna liberałów.Z drugiej strony model Bismarck to system oparty na ubezpieczeniach, w którym zarówno pracownicy, jak i pracodawcy płacą na fundusz. Zgodnie z uproszczonym jest to tak zwany system wynagrodzeń według you-ty, w którym populacja pracująca finansuje emerytury emerytów poprzez ich wkład.Właśnie dlatego porównywanie systemów emerytalnych w Europie jest trudne – tym bardziej, że wiele krajów korzysta z modeli hybrydowych łączących aspekty obu. Szczegóły, często złożone, również różnią się znacznie między narodami.
Dane demograficzne i korzyści płynące z pracy dłużej – lub krótszych
System oparty na Bismarck w Niemczech jest coraz bardziej obciążony ze względu na zmiany demograficzne. W miarę starzenia się ludności i siły roboczej jest więcej emerytów i mniej osób do sfinansowania programów ubezpieczeń społecznych.Jednocześnie ludzie żyją dłużej z powodu rosnącej długości życia, co oznacza, że pobierają emerytury przez więcej lat.Wywiera to presję na środki emerytalne na wynagrodzenie jako wyniki, w wyniku czego albo składki muszą rosnąć, lub świadczenia emerytalne mogą się stagnować, nie nadążając za inflacją. Alternatywnie, ogólny poziom emerytalny może być koniecznyOczywiście krótsze życie zawodowe i wcześniejsze przejście na emeryturę są atrakcyjne dla większości ludzi, ponieważ mogą odejść z pracy, zanim ich zdolności fizyczne spadają i wykorzystać ostatnią trzecią ich życie na znaczące zajęcia lub więcej czasu z rodziną.Istnieją również korzyści ekonomiczne, ponieważ więcej czasu wolnego stwarza więcej możliwości wydawania pieniędzy, stymulując w ten sposób popyt konsumentów i szerszą gospodarkę.Ale dłuższa praca może również mieć zalety. Wiele osób czuje się sprawnie i dobrze zaangażowało się w lata 60., aby mogli cieszyć się kontynuowaniem pracy, przekazywać swoją wiedzę i cenić interakcję z młodszymi kolegami.Pracodawcy korzystają z zatrzymywania doświadczonego personelu i ustalonych rutyn, co może również pomóc w złagodzeniu wykwalifikowanego niedoboru siły roboczej w Niemczech.
Na emeryturze osobistej decyzji
Patrząc na międzynarodowe statystyki ujawnia, że prawny wiek emerytalny rzadko jest zgodny z tym, kiedy ludzie przestają pracować. W większości przypadków ludzie przechodzą na emeryturę wcześniej, ponieważ ich ciała nie mogą nadążyć lub w kreatywnych zawodach z powodu wypalenia.W kilku krajach, takich jak Nowa Zelandia, Japonia, Szwecja lub Grecja, ludzie często pracują poza oficjalnym wiekiem emerytalnym. To, czy robią to dobrowolnie, jest niejasne. Przyczyny są często zbyt osobiste, aby można je było uchwycić za pomocą statystyki. \Tak zwany wskaźnik zastępowania brutto-stosunek świadczeń emerytalnych do ostatecznego wynagrodzenia-odgrywa główną rolę w decyzjach ludzi. Jeśli ta luka jest zbyt szeroka, niektórzy pracownicy nie mogą sobie pozwolić na przejście na emeryturę.Groźba ubóstwa w starym wieku mogłaby zostać zmniejszona, gdyby emerytury były wystarczająco wysokie, aby zapewnić bezpieczeństwo finansowe po długiej karierze. Ale wymagałoby to pieniędzy, których obecnie brakuje systemowi emerytalne. Z drugiej strony, zbyt duże podniesienie poziomu składek ograniczyłoby zdolność pracowników do prywatnego oszczędzania na emeryturze.
