Namibia Marks inaugural Ludobójstwo Pamięci z wezwaniem do odszkodowań | Wiadomości o ludobójstwie
Niemcy uznały ludobójstwo na początku XX wieku ludu Herero i Namy, ale odszkodowania pozostają nieuchwytne.
Namibia odbyła swój pierwszy dzień pamięci o ludobójstwie Dziesiątki tysięcy HEREO i Namy ludzi zabitych przez niemieckich kolonizatorów na początku XX wieku, w powszechnie uważanym za ludobójstwo XX wieku.
Prezydent kraju południowoafrykańskiego, Ntwwer ndonwathPrzemawiając na tym wydarzeniu w środę, ponownie wezwał odszkodowanie dla co najmniej 70 000 rdzennych ludzi zabitych przez wojska niemieckie w latach 1904–1908.
Niemcy, które skolonizowały Namibię w latach 1884–1915, wcześniej uznane Ludobójstwo w 2021 r., Ale rozmowy na temat odszkodowań sięgających 2013 roku było bezowocne.
„Powinniśmy znaleźć pewien komfort, że rząd niemiecki zgodził się, że wojska niemieckie popełniły ludobójstwo przeciwko… mieszkańcom naszej ziemi”, powiedział Nandi-Ndaitwah podczas ceremonii odbywającej się w ogrodach parlamentu Namibii.
„Musimy pozostać zaangażowani, że jako naród będziemy żołnierz, dopóki nie zostanie osiągnięty ostateczny wniosek” – powiedziała.
Ze swojej strony Niemcy wydało oświadczenie na początku tego tygodnia, powtarzając, że „uznaje moralną i polityczną odpowiedzialność Niemiec (za zabójstwa) i podkreśla znaczenie pojednania”.
Berlin wcześniej obiecał ponad miliard euro (1 mld USD) w pomocy rozwojowej w ciągu 30 lat, aby przynieść korzyści potomkom dwóch ukierunkowanych plemion, a podkreślenie finansowania nie powinno być postrzegane jako płatność odszkodowań.
Nie podpisano żadnych porozumień, a potomkowie z Herero i Nama stwierdzili, że zostali wykluczeni z rozmów.
Podczas środowego upamiętnienia świece były oświetlone na cześć ofiar, a po minucie ciszy nastąpiły piosenki i przemówienia.
W pomniku wzięło udział około 1000 osób, w tym niemiecki ambasador w Namibii.
„Zakon eksterminacji”
Plemię Herero zbuntowało się przeciwko niemieckim kolonizatorom w styczniu 1904 r., A mniejsze plemię Namy dołączyło do następnego roku.
Przestraszenie żołnierzy niemieckich wywołały dziesiątki tysięcy ludzi uciekających w kierunku sąsiedniej Botswany.
Następnie, w październiku 1904 r. Niemiecki generał Lothar von Trotha, pod dowództwem niemieckiego przywódcy Kaiser Wilhelma II, podpisał znany „porządek eksterminacyjny” przeciwko Herero.
„W niemieckich granicach każde herero z bronią lub bez zwierząt gospodarskich lub bez, zostanie zastrzelony” – powiedział rozkaz.
W latach 1904–1908 zginęło co najmniej 60 000 Herero i 10 000 Nama ludzi, wielu w niemieckich obozach koncentracyjnych, chociaż niektóre szacunki zwiększyły liczbę ofiar śmiertelnych.
Setki Herero i Namy również zostały ścięte po zabiciu, a ich czaszki sprowadzone z powrotem do Niemiec w celu „naukowego” eksperymentów mające na celu udowodnienie wyższości rasowej.
Od 2008 r. Urzędnicy Namibii zażądali zwrotu kości. Niemcy przestrzegały ceremonialnych transferów w 2011 i 2018 r.
Rozmawiając z Al Jazeera, Izrael Kaunatjike, działacz z Herero, który kierował inicjatywą „Brak amnestii na ludobójstwo”, nazwał to „skandalem”, że nie odbył się oficjalnego pomnika o ludobójstwie od czasu, gdy Namibia uzyskała niezależność od kontroli Afryki Południowej w 1990 roku.
„Bardzo, bardzo ważne jest dla nas dzisiaj świętowanie, pamiętanie tych, którzy stracili życie”, powiedział Kaunatjike, który zauważył 28 maja, w którym w 1908 r. Obozy koncentracyjne zostały zamknięte w ówczesnym niemieckim Afryce Południowo-Zachodniej.
Kaunatjike dodał, że każda porozumienie, które nie obejmowały żadnych odszkodowań, a powrót Harero i Nama Land nadal należący do potomków niemieckich osadników byłoby nieodpowiednie.
