US Marine i Irak War Vet, który zgłosił się na ochotnika do walki o Ukrainę zabitą przez rosyjski strajk dronów

Jego ojciec powiedział, że amerykański piechot morski, który walczył w Iraku i dobrowolnie rozmieszczony na Ukrainie, został zabity podczas rosyjskiego strajku dronów podczas niebezpiecznej misji w pobliżu linii frontu w kraju Europy Wschodniej.

39 -letni Johnathan A. Pebley został zabity podczas nieustępliwego bombardowania Rosji na Ukrainie w ciągu ostatniego tygodnia. W ciągu zaledwie trzech dni Kremlin siły uruchomił 900 dronów na Ukrainie – w tym 355 dronów i dziewięć pocisków wycieczkowych z dnia na dzień w niedzielę dla największego bombardowania lotniczego w wojnie.

„Mam złamane serce” – powiedział jego ojciec Mark Pebley. „Jestem zmiażdżony, jego matka zostaje zmiażdżona. Jego bracia są zmiażdżeni. Wszyscy, którzy go wiedzieli, są zmiażdżone”.

Johnathan, którego znakiem był Mayhem, dołączył do wojsk ukraińskich w sierpniu ubiegłego roku i był niedawno wyznaczonym liderem zespołu Rycerzy Delta, składu legionu obcokrajowego złożonego z mieszanki Amerykanów, Polaków, Brytyjczyków i tubylców krajów skandynawskich.

63-letni Mark powiedział, że największy w historii atak dronów w Rosji, który zabił jego syna, głównie atakował cywilów-napaść, która prowadziła Prezydent Trump, aby rzucić się na prezydenta rosyjskiego Władimira Putina.

„Ukraińczycy zostali uderzeni przez drony, bomby i strajki rakietowe i to głównie cywile” – powiedział Mark, który służył w lotnictwie. „To, co się tam dzieje, jest zła i okropne, a reszta świata naprawdę musi podnieść się do talerza i zatrzymać to, co naprawdę się dzieje”.

Mark powiedział, że nie chciał ujawnić dokładnej daty zabitych jego syn, aby uniknąć zagrożenia ocalałych członków zespołu jego syna, którzy pozostają w aktywnej walce.

Johnathan urodził się w niemieckiej bazie sił powietrznych, ale dorastał w Wakefield w stanie Massachusetts, uprawiając sport i słuchając muzyki. Dołączył do Marines rok po ukończeniu Wakefield High School i odbył dwie wycieczki bojowe w 2008 i 2009 roku, powiedział jego ojciec.

Po swojej pierwszej trasie Mark powiedział, że jego syn nadal wierzył w misję, ale po drugiej trasie osłabł ją.

„Widzieli rzeczy” – powiedział. „Mieli rozkazy, z którymi szczególnie się nie zgodzili”.

Johnathan nawiązał do tej zmiany serca w lutowy wywiad z zadaniem i celemgdzie mówił o swoim odnowionym poczuciu celu, walcząc o naród ukraiński.

„Moje teologie się zmieniły, moja polityka nieco się zmieniła i zacząłem mieć całkiem poczucie winy za moją rolę w Iraku” – powiedział. „Nie wierzyłem, że powinienem tam być – że powinniśmy tam być. I trochę czuję się w sposób karmiczny, tego rodzaju anuluje to. Walczę z sprawiedliwą przyczyną, broniąc ludu, a nie naruszać ich”.

Odkąd opuścił czynną służbę, Johnathan powiedział, że ma pracę jako oficer ds. Korekcji, poborcy śmieci, właściciela restauracji, i mieszkał w czterech różnych krajach, ale żaden z nich nigdy nie czuł się dobrze.

Powiedział, że wszystko się zmieniło, kiedy przybył na Ukrainę w sierpniu zeszłego roku po rekrutacji przez legion obcych.

„Właśnie to powinienem robić. Znowu czuję się jak w domu, wszystko ma o wiele więcej sensu”, powiedział Marine Task & Cel. „W jakiś sposób życie ma tutaj o wiele większy sens niż w każdej chwili, odkąd wyszedłem w 2009 roku.”

Ostatnim razem, gdy Mark rozmawiał z synem, był 7 maja, kiedy trenował misję, która go zabiła.

„Zawsze jest osobą typową dla osoby z uniesieniem niższej. Nie lubił prześladowców”-powiedział Mark. „I poczuł, że Rosja zastraszała Ukrainę i czuł, że może tam zrobić coś dobrego. I tak”.

Mark powiedział, że krótka rozmowa tekstowa z Johnathanem w styczniu podsumowuje, dlaczego jego syn zrezygnował z bezpiecznego życia w Ameryce, gdzie trenował, aby zostać strażakiem i EMT, aby przejść w połowie świata, aby bronić ludu, którego język nie może nawet mówić.

„Według wszystkich relacji rozważamy tę misję samobójczą”, Johnathan napisał SMS -y swojego taty, pozornie znając swój los. „I i tak wszyscy zgodziliśmy się to zrobić. Wszyscy z nas może powiedzieć„ nie ”. Częściowo dlatego, że„ f – k em ”, ale wiele jest poczuciem obowiązku. Taki, który nie istniał u żołnierzy piechoty morskiej. Ponieważ nie był to wybór.

„Więc jeśli dziś paliłem F – po prostu chcę powiedzieć, że to najlepsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiłem z moim życiem”.