„Potrzebujesz odpowiedzi”: Czy Tamilowie Sri Lanki znajdą zamknięcie wojny pod Dissanayake? |. Wiadomości Tamils

Mullivaikkal, Sri Lanka – Na plaży na północno -wschodniej Sri Lance Krishnan Anjan Jeevarani ułożyła niektóre z ulubionych artykułów spożywczych w swojej rodzinie na liściu banana. Umieściła samosę, lizaki i dużą butelkę Pepsi obok kwiatów i kadzidełek przed oprawionym zdjęciem.

Jeevarani był jednym z tysięcy Tamilów, którzy zgromadzili się 18 maja, aby zaznaczyć 16 lat od końca brutalnej wojny domowej Sri Lanki w Mullivaikkal, miejscu ostatecznej bitwy między rządem a tygrysami wyzwolenia Tamil Eelama, separatystycznej grupy, która walczyła o homelię TAMIL.

Podobnie jak w poprzednich rocznicach, Tamilowie w tym roku zapalili świece na pamiątkę swoich bliskich i mieli chwilę ciszy. Ubrani na czarno, ludzie oddali szacunek przed pamiątkowym ogniem i jedli Kanji, wyczerpany cywilami pochłaniani przez cywilów, gdy zostali uwięzieni w Mullivaikkal wśród ostrych niedoborów żywności.

Tegoroczne upamiętnienia jako pierwsze, które odbyły się pod nowym rządem prowadzonym przez lewicową Anurę Kumarę Dissanayake, która została wybrana na prezydenta we wrześniu i skłoniła nadzieje na możliwą sprawiedliwość i odpowiedzi dla społeczności tamilskiej.

Społeczność tamilska twierdzi, że na ostatnim etapie wojny miało miejsce ludobójstwo cywilów, szacując, że prawie 170 000 osób zostało zabitych przez siły rządowe. Szacunki ONZ spowodowały 40 000.

Dissanayake, przywódca marksistowskiej partii Janatha Vimukthi Peramuna (JVP), która sama doprowadziła do gwałtownego powstania wobec rządu Sri Lanki w latach 70. i 80. XX wieku, podkreślił „jedność narodową” i jej celem wyrzucenia rasizmu. Złożył kilka obietnic wyborcom tamilskim przed wyborami w zeszłym roku, w tym wycofanie z terytorium okupowanego przez wojsko w Tamil Heartlands i zwolnienie więźniów politycznych.

Ale osiem miesięcy po tym, jak został wybrany, zobowiązania te są teraz testowane – i chociaż są jeszcze wczesne dni dla jego administracji, wielu w społeczności tamilskiej mówi, co widzieli do tej pory, jest mieszane, z pewnym postępem, ale także rozczarowania.

Nie „klimat strachu”, ale też „prawdziwa zmiana”

W marcu 2009 r. Jeevarani straciła kilku członków swojej rodziny, w tym rodziców, jej siostry i trzyletniej córki, kiedy siły Sri Lanki otarły namioty, w których chronią, niedaleko Mullivaikkal.

„Właśnie ugotowaliśmy i jadliśmy i byliśmy szczęśliwi” – powiedziała. „Kiedy spadła skorupa, było tak, jakbyśmy obudzili się ze snu”.

Jeevarani, obecnie 36 -letnia, pochowała wszystkich członków swojej rodziny w bunkrze i opuściła obszar, jej ruchy podyktowane ostrzałem, dopóki nie dotarła do Mullivaikkal. W maju 2009 r. Ona i ocaleni członkowie jej rodziny weszli do terytorium kontrolowanego przez armię.

Teraz, 16 lat później, gdy ona i inni Sri Lanki Tamils ​​upamiętali swoich utraconych członków rodziny, większość twierdzi, że ich pomniki zostały w dużej mierze niezakłócone, chociaż pojawiły się doniesienia o zakłóceniu jednego wydarzenia we wschodniej części kraju.

To był kontrast z poprzednie lata represji państwowych takich pamiątkowych zdarzeń.

„Nie ma takiego klimatu strachu, który istniał podczas dwóch reżimów Rajapaksa” – powiedział Ambika Satkunanathan, prawnik ds. Praw człowieka i były komisarz Krajowej Komisji Praw Człowieka Sri Lanki, odnosząc się do byłych prezydentów Mahinda i Gotabaya Rajapaksa, braci, którzy rządzili Sri Lanką za 13 lat w latach 2005 i 2022.

To właśnie pod Mahindy Rajapaksą armia Sri Lanki przeprowadziła ostatnie, krwawe napaści, które zakończyły wojnę w 2009 r., W związku z zarzutami nadużyć praw człowieka.

„Ale czy coś zmieniło się merytorycznie (pod Dissanayake)? Jeszcze nie” – powiedział Satkunanathan.

Satkunanathan zacytował ciągłe użycie przez rząd kontrowersyjnej ustawy o zapobieganiu terroryzmowi przez Sri Lanki (PTA) i gazetę wydaną 28 marca w celu przejęcia ziemi w Mullivaikkal jako problematyczne przykłady obieców manifestu, które są przewrócone w wyraźnym braku przejrzystości.

Pomimo obietnic przedwyborczych rząd Disnayake na początku tego miesiąca potępił Tamilskie twierdzenia o ludobójstwie jako „fałszywej narracji”. 19 maja, pewnego dnia po upamiętnieniu tamilskich, Dissanayake uczestniczył również w obchodach sił zbrojnych Sri Lanki jako głównego gościa, podczas gdy Ministerstwo Obrony ogłosiło promocję wielu personelu wojskowego i marynarki wojennej. W swoim przemówieniu Dissanayake stwierdził, że „żal nie zna pochodzenia etnicznego”, sugerując postawę pojednania, jednocześnie składając hołd „upadłym bohaterom” armii, którzy „na zawsze czujemy w naszych sercach”.

„Przeszliśmy przez martwe ciała”

Kathiravelu Sooriyakumari, 60-letni emerytowany dyrektor, powiedział, że straty w Mullivaikkal w 2009 roku były tak ekstremalne, że „musieliśmy nawet przejść przez martwe ciała”.

Powiedziała, że ​​siły rządowe stosowały biały fosfor podczas wojny secesyjnej, roszczenie Sri Lanki wielokrotnie zaprzeczały. Chociaż nie zostało wyraźnie zakazane, wielu prawników interpretuje prawo międzynarodowe jako zakazujące stosowania białego fosforu – Chemikalia zapalana To może spalić skórę do kości – w gęsto zaludnionych obszarach.

Mąż Sooriyakumari, Rasenthiram, zmarł podczas ataku w pobliżu Mullivaikkal, próbując chronić innych.

„Wysłał wszystkich do bunkra. Kiedy wysłał wszystkich i miał się sam, skorupa uderzyła w drzewo, a potem odbił się i uderzył go, a on umarł” – powiedziała. Chociaż jego narządy wewnętrzne wychodzą: „Podniósł głowę i rozejrzał się na nas wszystkich, aby zobaczyć, że jesteśmy bezpieczni”.

Jej syn miał zaledwie siedem miesięcy. „Nigdy nie widział twarzy ojca” – powiedziała.

Wojna pozostawiła wiele gospodarstw domowych, takich jak Sooriyakumari bez żywicieli rodziny. Doświadczyli jeszcze bardziej ostrego niedoboru żywności po 2022 roku Sri Lanki kryzys gospodarczy a późniejszy wzrost kosztów utrzymania.

„Jeśli głodujemy, czy ktoś nas przyjdzie i sprawdzi?” -powiedział 63-letni Manoharan Kalimuthu, którego syn zmarł w Mullivaikkal po opuszczeniu bunkra, aby się uwolnić i uderzyć go skorupa. „Gdyby (dzieci, które zmarły w końcowych etapach wojny), byli tutaj, opiekowaliby się nami”.

Kalimuthu powiedziała, że ​​nie sądzi, że nowy rząd przekazałby sprawiedliwość tamilom, mówiąc: „Możemy w to uwierzyć tylko wtedy, gdy to widzimy”.

„Brak odpowiedzialności”

Sooriyakumari powiedziała również, że nie wierzy, że nic się nie zmieni w ramach nowej administracji.

„Było dużo rozmów, ale nie ma żadnych działań. Żadne fundamenty nie zostały położone, więc jak możemy im uwierzyć?” Powiedziała Al Jazeera. „Tak wielu ludzi syngaleskich w dzisiejszych czasach zrozumiało nasz ból i cierpienie i wspierało nas… ale rząd jest przeciwko nam”.

Wyraziła także podejrzenia partii JVP Dissanayake i jej historii przemocy, mówiąc, że ona i szersza społeczność tamilska „bali się wcześniej JVP”. Partia poparła rząd Rajapaksy, gdy armia zmiażdżyła ruch separatystyczny tamilski.

Satkunanathan powiedział, że osiągnięcia JVP pokazały: „Poparli Rajapaksas, byli prorą, byli anty-devolution, anty-insternatywne społeczność, wszyscy byli anty-UN, z których wszystkie postrzegali jako spisku przeciwko Sri Lance”.

Przyznała, że ​​partia stara się pokazać, że „ewoluowała w bardziej progresywnej pozycji, ale ich działanie nie spełnia retoryki”.

Chociaż rząd Dissanayake ogłosił plany ustanowienia Komisji Prawdy i Pojednania, odrzucił rezolucję Rady Praw Człowieka ONZ w zakresie odpowiedzialności za przestępstwa wojenne, podobnie jak poprzednie rządy. Przed wyborami prezydenckimi Dissanayake powiedział, że nie będzie starał się ścigać osób odpowiedzialnych za przestępstwa wojenne.

„Jeśli chodzi o odpowiedzialność za naruszenia wojenne, w ogóle się nie przeprowadzili”, powiedział Satkunanathan Al Jazeera, powołując się na odmowę rządu w zakresie niezaintywowanego projektu rozliczalności Sri Lanki (SLAP), który został ustanowiony w celu zebrania dowodów potencjalnych zbrodni wojennych. „Chciałbym, żeby udowodnili, że się mylę”.

Rząd wielokrotnie zmieniał również swoje stanowisko w sprawie trzynastej poprawki do Konstytucji Sri Lanki, która obiecuje przekazanie uprawnień na obszarach tamilskich na północy i wschodzie. Przed wyborami prezydenckimi Dissanayake powiedział, że poparł jego wdrożenie na spotkaniach z partiami tamilskimi, ale rząd nie określił jasnego planu, a sekretarz generalny JVP odrzucił go jako niepotrzebne wkrótce po wyborach prezydenckich.

„Potrzebujemy odpowiedzi”

„Sześć miesięcy od przyjazdu do urzędu nie ma żadnych wskazówek na temat nowego rządu lub zamiaru rozwiązania problemów z najpilniejszymi skargami Tamilów dotkniętych wojną”, powiedział Thyagi Ruwanpathirana, badacz z Azji Południowej w Amnesty International. „A prawda o przymusowo zniknęła cechy wysoko w porządku obrad na północy i wschodzie”.

Mimo to niektórzy, jak 48-letni Krishnapillai Sothilakshmi, mają nadzieję. Mąż Sothilakshmi Senthivel został przymusowo zniknięty w 2008 roku. Powiedziała, że ​​wierzy, że nowy rząd udzieli jej odpowiedzi.

Raport z 2017 roku Amnesty International (PDF) oszacował, że od 60 000 do 100 000 osób zniknęło na Sri Lance od późnych lat 80. Chociaż w 2017 r. Sri Lanka założyła biuro osób zaginionych (OMP), od tego czasu nie nastąpił wyraźny postęp.

„Potrzebujemy odpowiedzi. Czy żyją, czy nie? Chcemy wiedzieć” – powiedział Sothilakshmi.

Ale dla Jeevarani, płacząc na plaży, gdy spojrzała na zdjęcie swojej trzyletniej córki Nili, jest już za późno na jakąkolwiek nadzieję. Palmowie rosną nad grobem jej rodziny, a ona nie jest już w stanie wskazać dokładnego miejsca, w którym zostały pochowane.

„Jeśli ktoś jest chory, ten rząd lub ten rząd może powiedzieć, że je wyleczy” – powiedziała. „Ale żaden rząd nie może przywrócić umarłych, prawda?”