Ten finał z absurdalnie wysokimi stawkami obiecuje odkupienie lub ruinę dla Lost Souls w angielskiej piłce nożnej, pisze Oliver Holt

Na parterze Muzeum Guggenheima, około mili od stadionu, w którym Liga Europa Final odbywa się w środę wieczorem, pokazują współczesną wystawę filmową i wideo, współpracę artystów baskijskich i włoskich.

Tłumy odwiedzających wchodzą do pokoju wystawowego w ciemności, nieznajomi wpadają na siebie, czekając na rozpoczęcie filmu, ludzie wchodzą w ściany, gdy pomarzają mrok i zaczynają się zastanawiać, jak się wydostaną.

Kiedy filmy zaczynają, mają koszmarną jakość. Mężczyzna w okularach przeciwsłonecznych, jego wizerunek zamazany i ziarnisty, od razu po prawej stronie. Na innym ekranie mężczyzna jęczy, a następnie nuci dysonansową melodię, która szybko i gniew. Wreszcie głos mężczyzny. „Nie jesteś jeszcze gotowy, aby to zobaczyć” – mówi.

Ktoś z Guggenheim wiedział Manchester United I Tottenham Najwyraźniej Hotspur przyjechał do miasta. Wiedzieli o tym Ruben Amorim I Ange PostcoglouMenedżerowie torturowani przez przeciętność swoich zespołów, przynoszą im również cierpienie.

Być może wiedzieli, że we wtorek wieczorem Postecoglou będzie na konferencji prasowej, szalejąc na sugestię, że zostanie zwolniony jako klaun, jeśli Spurs straci. Być może wiedzieli, że Amorim, który ma upodobanie do samokontroli, odpowiadałby na więcej pytań na temat zwolnień personelu i drobnych cięć na Old Trafford, które przyczyniły się do ponurej narracji sezonu United.

Na jednym poziomie, co zbliża się tutaj w tym pięknym mieście w Basque Country, to finał z absurdalnie wysokimi stawkami Obiecuje odkupienie lub ruinę dla Lost Souls w angielskiej piłce nożnej. A z drugiej jest to zderzenie tych cholernych.

W przeddzień finału Ligi Europejskiej niewiele może teraz zrobić Spurs lub Man United

Napięcia wzrosły do ​​wrzenia przed rozpoczęciem, a menedżer Tottenhamu Ange Postecoglou najeżył się na nazwę „klauna” podczas konferencji prasowej w Bilbao

Zarówno on, jak i jego przeciwna liczba Ruben Amorim wchodzą do gry, chcąc uratować swój sezon

United i Spurs byli tak słabi w tym sezonie – leżą 16. i 17. miejsce w Premier League – że trudno jest wiedzieć, czy być dumnym, dwa angielskie zespoły osiągnęły poważny finał europejski, czy też zawstydzić.

Statystycznie, jeśli chodzi o ich zbiorowe obecne stanowiska w jednej z pięciu najlepszych lig w Europie, są one najgorszymi drużynami, jakie kiedykolwiek pojawiły się w europejskim finale. Z ukłonem wobec narodu gospodarza niektórzy nazywają to starcie El Crapico, chociaż odważnego dziennikarza wspomniałby o tym dla Postecoglou. Nikt tego nie zrobił.

Więc to jest niebo, czy to piekło? Co mówi o braku równowagi w europejskiej piłce nożnej, która została stworzona przez potęgę finansową angielskiego najwyższego lotu, że dwie strony tak dokładnie i głęboko przeciętne, jak United i Spurs mogą dojść do tego finału?

Fani Spurs i United którzy stworzyli wiele wspaniałych odyseysów Aby się tu dostać, promy z Plymouth do Santander lub Portsmouth do Bilbao, samoloty do Biarritz lub Bordeaux lub Toulouse, Madryt, Barcelona lub Porto, a trenuje i zatrudniają samochody przez Pirenees, aby ukończyć podróże, nie dbają o to pytanie.

Oba zestawy zwolenników wiedzą, że pod koniec gry na tym wspaniałym stadionie nad brzegiem rzeki Nervion River, jedna z ich drużyn z niecierpliwością będzie grać w Lidze Mistrzów w następnym sezonie, a druga utonęła się w wyśmiewaniu i rozpaczy.

Więc cieszą się tym, póki mogą. Kiedy autobus zespołu Spurs przybył do Bilbao we wtorek w porze lunchu, śledzono go wokół Plaza del Sagrado Corazon de Jesus przez fanów. Te śpiewy nawet infiltrowały Guggenheim.

W poniedziałek wieczorem byli tutaj fani United, śpiewając i karuier w starszej części miasta, która wznosi się z brzegów rzeki w kierunku stromych wzgórz, które patrzą na Bilbao. Niedawno próbowali chwały niż Spurs, ale upadek ich zespołu z Grace był jeszcze bardziej zaskakujący.

Presja jest intensywna dla obu menedżerów. Tyle jeździ na finale, że trudno jest wiedzieć, czy którykolwiek z nich przeżyje porażkę przez drugiego. Częścią równania są pieniądze. Kwalifikacje marchewki Ligi Mistrzów oznacza, że ​​zwycięstwo jest warte ponad 100 milionów funtów.

Tysiące angielskich fanów zalewa ulice Bilbao, gdy godziny odliczają się do krawata

Zwolennicy Tottenhamu są bolesnie bliscy uchwycenia pierwszego ważnego trofeum od 2008 roku

Drużyna północnego Londynu ma okazję uciszyć długotrwałe żarty na temat swojej natury

Zwycięstwo oznacza wyższy kaliber podpisów w lecie. Zwycięstwo oznacza szansę na zakończenie agonii. Zwycięstwo oznacza spojrzenie na trajektorię w górę.

Porażka nie należy do myślenia. Oznacza sezon bez konkurencji europejskiej. Oznacza to znacznie zmniejszone przychody. Oznacza to płatności karne dla rozczarowanych sponsorów. Oznacza to utratę coraz większej liczby najlepszych stron Premier League i odejście od elity europejskiej.

W szczególności dla Spurs zwycięstwo oznacza szansę zmiany kpiących narracji, która się na nich zatrzymuje. Znasz to, co mam na myśli: żart o „Doktorze Tottenham do zobaczenia teraz”, który ma na celu zdolność klubu do leczenia chorób innych, przegrywając z nimi, wynalezienie przymiotnika „spryskania”, który opisuje zdolność porażki z szczęk zwycięstwa.

Nie wygrali trofeum, odkąd podnieśli puchar ligi w 2008 roku. Nie wygrali europejskiej trofeum, odkąd pokonali Anderlechta, aby wygrać Puchar UEFA w 1984 roku. ”Ta gra stanowi szansę na zmianę historii naszego klubu i mentalności-powiedział kapitan Spurs, Heung-Min

Wszystko, co jest na linii w środę wieczorem, więc może nie było zaskoczeniem, że Postecoglou zareagował tak gniewnie, kiedy pojawił się wczoraj na konferencję prasową i zapytano go o flirtowanie z Infamy przez reportera, który ostatnio spekulował w swojej gazecie, że niektórzy mogą nazywać go klaunem, jeśli zagubił się.

„To zależy od twoich perspektyw”, Postecoglou splunął – ale powiem ci jedno, niezależnie od jutra, nie jestem klaunem i nigdy nie będzie. Naprawdę rozczarowałeś mnie, że użyłeś takiej terminologii, aby opisać osobę, która przez 26 lat, bez żadnych przysług od nikogo, dotarła do pozycji, w której prowadzi klub w europejskim finale.

„Aby zasugerować, że w jakiś sposób nie odniesiemy sukcesu, oznacza, że ​​jestem klaunem, nie jestem pewien, jak odpowiedzieć na to pytanie”.

Kiedy kilka godzin później Amorim usiadł w tym samym podium, przeciął bardziej zrelaksowaną postać, gdy siedział między Bruno Fernandes a Harrym Maguire. Fernandes czuł się nawet w stanie żartować z kosztów Amorima, gdy kierownik został zapytany, dlaczego nie był pod tak dużą presją jak Postecoglou. – On jest – powiedział Fernandes z psotnym uśmiechem. Amorim zaśmiał się. „Chce mojej pracy” – powiedział szef United.

Man United próbował ostatnio chwałę, ale przeżył niepokojący sezon z Amorimem

Pomimo wysiłków obu menedżerów o skupienie się na grze, jest to oczywiście wszystko lub nic dla nich

Amorim starał się rozbić szersze znaczenie wyniku. Klub powiedział na przykład, że nie będą mieli otwartych parady autobusowych, jeśli wygrają dziś wieczorem. Zamiast tego zaproponowano grill.

„W tym klubie musimy rozwiązać wiele problemów i nie zostaną one rozwiązane przez zwycięstwo w pucharze” – powiedział Amorim.

Spurs ma tę zaletę, że trzykrotnie pokonały United już w tym sezonie, w domu i na wyjeździe w Premier League, a także w Pucharze Carabao. Ale muszą także poradzić sobie z problemem, że trzej z ich najlepszych graczy – James Maddison, Lucas Bergvall i Dejan Kulausevski – z powodu kontuzji.

Może ich nieobecności uwzględniały mroczny nastrój Postecoglou. Jego gryzący sarkazm nigdy nie był daleko od powierzchni i ponownie pojawił się, gdy zadano mu pytanie o jego przyszłość.

„Będę nadal wygrywać trofea, dopóki nie skończę, gdziekolwiek to jest” – powiedział. „Nie martw się o moją przyszłość, kolego. Nie stresuj się, kolego. Spać łatwo.

Prawda jest taka, że ​​niewiele odpocznie łatwo przed tą grą. Jest za duży. To wszystko albo nic. Gdy Amorim i Postecoglou i ich gracze wrócili do swoich hoteli, niewyraźne obrazy nawiedzonych mężczyzn wciąż drgnęły i przeleciały po ekranach w Guggenheim. A te głosy wciąż nuciły gniewnie w ciemności.