Rozproszone wśród ciągle poruszającego się ruchu stolicy Indonezji, Dżakarty, to kilka tysięcy niebiesko-białych minibusów. Podróżują do każdego zakątka miasta, niosąc niekończący się strumień ludzi, którzy wskakują i wyskoczyli bez martwienia się o kłopot parkingów.Sieć jest istotną częścią odpowiedzi 11-milionowej megacity na duży problem. Za dużo ruchu zmotoryzowanego.Dżakarta nie jest sam. Globalnie zanieczyszczenie powietrza i wypadki drogowe spowodowane samochodami, samochodami samochodowymi i motocyklami zabijają około dwóch milionów ludzi rocznie, a pojazdy silnikowe spalinowe stanowią około 10% globalnej emisji dwutlenku węgla powodujące zmiany klimatu.Przez dziesięciolecia reakcja na wzrost ruchu polegał na budowaniu większej liczby pasów, wiaduktów i parkowania. Ale to przyciąga tylko więcej samochodów i większy potencjał zatorów. Teraz, w celu uzyskania bezpieczniejszych, odchułych dróg i czystszego powietrza, niektóre miasta i kraje próbują zmusić swoich obywateli do porzucenia samochodów na korzyść transportu publicznego. Ich podejścia są tak różnorodne jak wyniki.
Jak kuszący jest bezpłatny transport publiczny?
Niektóre miasta, takie jak stolica estońska Tallinn, zdecydowały się na pozornie proste rozwiązanie. W referendum w 2012 r. Mieszkańcy prawie pół miliona dmówek głosowali za robienie pociągów, tramwajów i autobusów dla mieszkańców. Od 2013 r. Koszt transportu publicznego spadł do rządu miasta, w wysokości około 40 € (45 USD) na osobę rocznie – z mieszanymi wynikami, według Merlin Rehema, badacza zrównoważonego miasta z non -profit Research Group, Sztokholm Environment Institute.„Rundersja dramatycznie spadła, z 42%do teraz 30%” – powiedział Reema, dodając, że używanie samochodu wzrosło o około 5%. „Osoby, które i tak korzystały z transportu publicznego, używają go teraz częściej. I do pewnego stopnia krótkie spacery i wycieczki rowerowe, które zostały zrobione, zanim stały się również wycieczkami autobusowymi. ”Inne miejsca-takie jak Luksemburg, wyspa Malta i amerykańskie miasto Kansas City-które również sprawiły, że ich transport publiczny donoszą podobne wyniki. Naukowcy przypisują to częściowo ograniczeniom z czasów Covid, ale to nie wszystko, co się dzieje.
Z miłości do samochodu
Pete Dyson, naukowiec behawioralny na brytyjskim Uniwersytecie Bath, mówi, że decyzje dotyczące tego, jak ludzie decydują się na podróż, również sprowadzają się do psychologii. „Kiedy ludzie patrzą na psychologiczne aspekty posiadania samochodu, zazwyczaj patrzą na obszary statusu i dumy” – powiedział Dyson, dodając, że samochody spełniają również fundamentalną ludzką potrzebę bezpieczeństwa i komfortu w sposób, który nie opóźniał i zatłoczone autobusy.Dodaje, że tę potrzebę można zaspokoić, dając priorytet autobusom nad samochodami, aby podróże były płynniejsze, punktualne i bardziej niezawodne. A dzięki transportowi publicznemu „bezpieczniejszym środowisku, wygodniejszym środowisku”. Pomoże również zapewnić inne korzyści, takie jak „dostęp do miejsca lub stolika lub możliwość robienia użytecznych lub znaczących rzeczy podczas podróży”.
Jazda autobusem z Transjakarta
W ten sposób w Dżakarcie rzeczy się poruszają. Autobusy są klimatyzowane, mają osobną część wypoczynkową dla kobiet, a pracownicy są pod ręką za wszelką wymaganą pomoc i informacje. Malowane na różowo autobusy są tylko dla kobiet. Każda podróż kosztuje równowartość 0,20 €. Około 10% podróży w mieście jest obecnie wykonywanych autobusem i pociągiem, liczba rząd chce zwiększyć tę liczbę sześciokrotnie do 2030 r. Ale ruch samochodowy i motocyklowy rośnie.„Głównym wyzwaniem tutaj lub głównym zadaniem domowym jest zmuszanie ludzi do korzystania z transportu publicznego”-powiedział Gonggomtua Sitanggang, dyrektor Azji Południowo-Wschodniej Instytutu Polityki Transportu i Rozwoju Non-profit. Do tej pory Dżakarta ustanowił tak zwany system szybkiego tranzytu autobusowego (BRT), który zmienił przeznaczenie istniejących pasów, aby utworzyć 14 korytarzy tylko dla autobusów. Sieć Transjarkarta, jak się to nazywa, obejmuje 250 kilometrów lub 155 mil i jest połączona z 2200 niebiesko -białymi minibusami, które można złapać w odległości 500 metrów od większości miejsc w całym mieście. „Te minibusy są bezpłatne, aby zachęcić ludzi do korzystania z transportu publicznego”, powiedział Sitanggang, dodając, że tego rodzaju łączność z pierwszej i ostatniej mili jest ważna, aby zapewnić dostęp do transportu publicznego.
Zniechęcanie własności samochodu
Niektóre miasta przyjmują inne podejście i starają się, aby jazda była mniej atrakcyjna, na przykład poprzez opłaty. Od tego roku właściciele samochodów w Estonii będą musieli zapłacić zarówno początkową opłatę rejestracyjną, jak i roczny podatek od pojazdu.Tymczasem Londyn ustanowił strefę opłat zatłoczenia, w której ruch samochodowy upadł i zużycie autobusu i rurki wzrosły.Ale Merlin Rehema twierdzi, że istnieją inne sposoby zniechęcania do jazdy, takie jak „naprawdę przeprojektowanie twoich miast w celu sprzyjania użyciu transportu publicznego”.To właśnie robił Paryż, usuwając dziesiątki tysięcy parkingów, zamykając całe drogi do samochodów i trzykrotnie opłat za parking dla dużych i zanieczyszczających SUV -ów.Dżakarta zaczyna również przeprojektować infrastrukturę w środkowej strefie Dukuh ATAS, która ma dziesiątki tysięcy miejsc parkingowych, ale znajduje się również w dużym centrum transportu publicznego z połączeniami autobusowymi i kolejowymi.„Zaczynamy od poprawy łączności, obiektów pieszych i rowerowych, a następnie opracowujemy strategię zmniejszenia miejsca parkingowego w okolicy”, powiedział Sitanggang.Dyson powiedział, że nawet miasta, które nie mogą szybko przekształcić infrastruktury, mogą podjąć działania. „Kilka szybkich poprawek do istniejącej sieci byłaby poprawa jakości informacji o trasach i wędrowaniu oraz uproszczenie biletów i taryf”.
