Rachael Blackmore – pierwsza kobieta, która wygrała Grand National – ogłasza swoją emeryturę w wieku 35 lat w oświadczeniu emocjonalnym

Rachael Blackmore, najbardziej odnosząca sukcesy dżokej na skoku kobiet w historii, której wyczyny zainspirowały pokolenie, ogłosiła jej przejście na emeryturę.

35-latek, który stał się pierwszą kobietą, która wygrała Randox Wielki National Kiedy w Aintree w Aintree współpracowała z Minella Times w kwietniu 2021 r., W poniedziałek po południu opublikowana w mediach społecznościowych, aby potwierdzić, że jej kariera się skończyła.

Blackmore była pionierską, która ciągle przekraczała granice i jest jedną z niewielu wybranych, którzy zrobili „Wielki Slam” w Cheltenham – Złoty Puchar, Hurdle Champion, Chaska Chaska Królowej Matki i The Stayers.

Miała skojarzenia z końmi, które stały się publicznymi faworytami, takimi jak HoneSuckle, klacz, z którą cieszyła się czterema kolejnymi zwycięstwami na festiwalu w latach 2020–2023. W sumie Blackmore pojechała 18 zwycięzców w Cheltenham, gdzie była wiodącą jeźdźcem w 2021 roku.

Ale to był ten dzień w Aintree, w czasie, gdy trasy wyścigowe były wolne od widzów ze względu na wpływ COVID 19To sprawiło, że przekroczyła ten sport, jej sukces 11/1 strzał Minella Times dla trenera Henry’ego de Bromhead i właściciela JP McManus, pozostawiając ją, aby pamiętać: „Nie czuję teraz mężczyzny ani kobiety… nawet nie czuję się człowiekiem”.

Najnowszy krajowy sezon polowań został złamany przez poważną kontuzję szyi, którą doznała września ubiegłego roku, co doprowadziło do jej spędzenia na trzy miesiące na uboczu, ale wróciła o Boże Narodzenie A szczyt kampanii nastąpił, gdy jechała podwójną 152/1 w Cheltenham, kierowana przez jednego z jej ulubionych koni, Boba Olingera, w The Stayers Hurdle.

Rachael Blackmore świętuje swój historyczny Triumf National 2021 na pokładzie Minella Times

35-latka, która pojechała 18 zwycięzców w Cheltenham, postanowiła zadzwonić do swojej kariery

Blackmore, jeden z niewielu wybranych przez siebie „Wielkiego Szlema” w Cheltenham, podnosi złotą filiżankę

W oświadczeniu powiedziała: „Moje dni bycia dżokejem dobiegły końca. Czuję, że czas jest odpowiedni. Jestem smutny, ale jestem również niesamowicie wdzięczny za moje życie od 16 lat. Po prostu czuję się tak szczęśliwy, że zostałem uniesiony na koniach, które mam, i odniósł sukces, nigdy nawet nie marzyłem, może być możliwe.

„Ludzie do podziękowania są nieograniczone. Nie można wspomnieć wszystkich! Najpierw moi rodzice, którzy zapewnili mi najlepsze dzieciństwo i kucyk, którego nie mogłem utrzymać… Jechałem mojego pierwszego zwycięzcy dla Shark Hanlon, który następnie pomógł mi stać się mistrzem warunkowym.

„Rozmowa między Eddiem O’Leary i Henry De Bromhead przeniosła moją karierę na zupełnie nowy poziom. Henry był fenomenalnym trenerem, który wyprowadził mnie z najlepszych. Bez Henry’ego moja historia jest zupełnie inna.

Podeszła: „To zniechęcające, nie mogąc powiedzieć, że jestem już dżokejem. Kim w ogóle jestem teraz?! Ale czuję się niesamowicie szczęśliwy, że miałem karierę, którą miałem. Tak wielu ludzi dało mi najlepsze dni w moim życiu i dla nich jestem najbardziej wdzięczny.

Pierwszy zwycięzca Blackmore był w Thurles, w lutym 2011 roku, na Stowaway Pearl. Ostatni z blisko 600 zwycięstw przyszedł dwa dni temu w Cork, dla De Bromhead na Mare o nazwie Ma Belle Etoile.