Port Sudan, niegdyś bezpieczny w wojnie secesyjnej, jest teraz atakowany: NPR

Dym Kills po uderzeniu dronów przez paramilitarne siły szybkiego wsparcia (RSF) skierowane do portu północnego w mieście Morza Czerwonego w Port Sudan we wtorek.

/AP

Ukryj podpis

Przełącz podpis

/AP

Tymczasowa stolica Sudanu, Port Sudan, Wcześniej bezpieczna przystań podczas kraju Dwuletnia wojna domowapo raz pierwszy został zaatakowany przez serię uderzeń dronów przez kolejne dni.

Strajki, uruchomione przez paramilitarne siły szybkiego wsparcia trzeciego dnia, zaatakowały terminal na lotnisku w mieście we wtorek. Wszystkie loty zostały uziemione, powiedzieli lokalni urzędnicy NPR.

Popularny hotel Marina, naprzeciwko nowo wybudowanego pałacu prezydenckiego, a miasto poszło bez władzy, powiedział naocznych świadków. Prawdopodobnie liczby ofiar nie były od razu jasne.

Strajki we wtorek nastąpiły po atakach na magazyn wojskowy w pobliżu lotniska, infrastrukturę cywilną i magazyn naftowych na południowych obrzeżach miasta w niedzielę i poniedziałek, które spowodowały, że rozległy się pióropuszy w niebo.

Por. Gen. Mahjoub Bishara, dowódca Morza Czerwonego Armii, powiedział, że 11 „samobójczych dronów” skierowało w niedzielę na bazę lotniczą Osman Digna i inne obiekty w pobliżu międzynarodowego lotniska Port Sudan.

Wojna w Sudanie ma zabił aż 150 000 osóbWedług niektórych szacunków i doprowadził do największego na świecie kryzysu humanitarnego i najgorszego głód Według Organizacji Narodów Zjednoczonych w dziesięcioleciach. Ponad 15 milionów ludzi zostało wysiedlonych, po jednym z nich trzech przedwojennych ludności kraju.

Strajki dronów są pierwszymi na stolicy de-fakt, wzdłuż Morza Czerwonego, w którym opiera się rząd kierowany przez wojsko. Według ONZ około ćwierć miliona uchodźców uciekło do państwa, w którym mieszka Port Sudan od czasu wojny secesyjnej w kwietniu 2023 r.

Przystań uwięziona w wojnie

Miasto stało się tymczasową stolicą po tym, jak paramilitarne RSF przejęło Chartum we wczesnych miesiącach wojny. W marcu, po intensywnych walkach, Armia odzyskała go po raz pierwszy.

Śpiące miasto portowe przed wojną, Port Sudan stał się jednym z niewielu miejsc podczas konfliktu, w którym wielu próbowało odbudować swoje życie.

NPR poinformował z Port Sudan w zeszłym miesiącu, kiedy Cranes rozsiała panoramę z nowymi firmami i infrastrukturą budowaną w całym mieście. Ministerstwa rządowe, misje dyplomatyczne i organizacje pozarządowe tam były tam, przechodząc ze stolicy Chartumu, którą wojna pozostała w ruinie.

Według lokalnych doniesień popularny hotel w pobliżu rezydencji lidera Sudanu, gen. Abdel-Fattah Burhan. Zdjęcia zamieszczone w sudańskich mediach pokazały główną sala pokrytą gruzem.

Ataki dronów przez RSF gwałtownie wzrosły, ponieważ grupa paramilitarna straciła działalność w wojnie z Sudanu Siły Zbrojne (SAF), które w ciągu ostatniego roku odzyskały kilka miast w środkowym i wschodnim Sudanie.

Główna tama i jedna z głównych stacji energetycznych, dostarczająca energii elektrycznej dla większości Sudanu Północnego, była również wielokrotnie uderzona przez RSF. W zeszłym miesiącu NPR był świadkiem, jak inżynierowie pędzą do naprawy elektrowni w Atbara, mieście 300 mil na południe od Port Sudan, które było sanktuarium dla tysięcy przesiedlonych ludzi. Ale elektrownia została ponownie uderzona tydzień później, a także obóz przesiedlenia, w którym zabito matkę i jej czworo dzieci.

Lotnisko w Kassala, miasto we wschodnim Sudanie, w pobliżu granic z Etiopią i Erytreą, również zostało uderzone w sobotę.

Tło wojny

Ponad dwuletnia wojna między SAF a RSF, która kiedyś była partnerami, rozpaliła spór z przejścia do rządów cywilnych. Obie strony poprowadziły zamach stanu przeciwko rządowi pod przewodnictwem cywilnym w 2023 r., Zainstalowanym po tym, jak wieloletni autokratyczny prezydent Omar al-Bashir został odrzucony w 2019 r. Po rewolucji. Gen. Burhan, przywódca SAF został przewodniczącym nowego rządu przejściowego i de facto prezydentem, podczas gdy gen. Mohamed Hamdan Dagalo, lider RSF znany jako Hemedti, został wiceprzewodniczącym.

RSF, który ewoluował z niesławnej milicji Janjaweed w dużej mierze odpowiedzialnych za ludobójstwo w Darfurze 20 lat temuodmówił integracji z armią sudańską, wiodącym partnerem w przejściu. Napięcia zapaliły się w pełnej wojnie, a obie strony obwiniły drugą za zapalenie.

Podczas gdy obie strony popełniły nadużycia, według Stanów Zjednoczonych, ONZ i innych grup ONZ i innych grup ONZ i innych grup RSF i sojuszniczych arabskich bojówek RSF i sojusznicze.

W zeszłym miesiącu, po przedłużonym oblężeniu potępionym przez ONZ, RSF przejął Zamzam, największy obóz dla uchodźców w Sudanie, gospodarzem ponad 500 000 osób i gdzie co najmniej 180 000 uchodźców cierpiało na głód. Następnie jego bojownicy wykonali kilku uchodźców i pracowników medycznych w obozie, w tym 10 pracowników z Aid Group Relief International, który prowadził jedyny placówka medyczna w obozie. Ponad Od tego czasu przebywało tam 400 000 uchodźcówNajczęściej w odległym mieście Tawila w północnym Darfurze.

Domniemana rola Zjednoczonych Emiratów Arabskich

Powszechnie uważa się, że RSF jest mocno uzbrojony przez Zjednoczone Emiraty Arabskie, zgodnie z rosnącymi dowodami grup praw człowieka i organizacji informacyjnych, wykazując ciągłe dostawy podejrzanej broni do obszarów kontrolowanych przez RSF. ZEA zdecydowanie tego zaprzecza.

Kilka broni RSF odzyskanych przez armię sudańską zostało powiązanych z ZEA. W raporcie opublikowanym w ubiegłym roku przez Yale Humanitarian Research Lab, naukowcy stwierdzili, że Zamzam Camp i El Fasher byli ostrzelani przez pistolety artyleryjskie zidentyfikowane jako haubica AH4 155 mM, wyprodukowana przez producenta broni w Chinach, podali naukowcy.

Zgodnie z aktami Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych sprawdzonych przez laboratorium ZEA jest jedynym znanym krajem, który kupił tę broń. „Jest to jedna z najważniejszych wskazówek dotyczących potencjalnego bezpośredniego wsparcia ZEA dla RSF” – powiedział Nathaniel Raymond, dyrektor wykonawczy The Yale Group.

W poniedziałek Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości odrzucił próbę Sudanu wypróbowania ZEA za to, że jest prawnie współwinny w ludobójstwie w Darfurze. Trybunał nie rządził sprawy, ale powiedział, że nie ma jurysdykcji.