Mohiniyattam to kompletna forma sztuki, mówi japoński artysta Hiromi Maruhashi

Hiromi Maruhashi | Zdjęcie: Athira M

Twarz Hiromi Maruhashi zapala się, gdy siadamy, aby porozmawiać o Mohiniyattam. Klasyczna forma taneczna Kerali jest integralna z jej życia od ponad trzech dekad. Każdego roku sprowadza się do stanu, aby odświeżyć swoje lekcje, uczyć się nowych produkcji i uczy zainteresowanych tancerzy w domu.

Jest gotowa wrócić do domu po 10-dniowych intensywnych warsztatach pod Danseuse Neena Prasad. Hiromi przypomina, że ​​to jej dążenie do nauki tradycyjnych form tańca doprowadziły ją do Mohiniyattam. „Byłem w tańcu współczesnym i zdarzyło mi się przeczytać o formularzach tanecznych Kerali. Zacząłem od nauki Nangiarkoothu od Margi Sathi. Ale nie mogłem go założyć w Japonii, ponieważ nie było możliwe zdobycie Miziphe (bęben miedziany używany jako towarzyszący instrument perkusyjny). Nauczyciel Sathi zasugerował, żebym uczył się Mohiniyattama i przedstawił mnie Kalamandalam Leelamma ” – mówi Hiromi.

Hiromi Maruhashi | Zdjęcie: specjalny układ

Chociaż dołączyła do Kerali Kalamandalam, po kilku miesiącach porzuciła prywatne lekcje od nauczyciela Leelamma. „Po śmierci nauczyciela Leelamma brałem lekcje od różnych nauczycieli za każdym razem, gdy przybywałem do Kerali. Z wyjątkiem pandemii, co roku podróżowałem do stanu na lekcje Mohiniyattam. Uświadomiłem sobie, że nie wszyscy nauczyciele są oddani formie tańca. Dla niektórych jest to jak prowadzenie biznesu.”

Hiromi zauważa, że ​​warsztat Neeny był innym doświadczeniem. „Zostaliśmy przejęte przez podstawy Mohiniyattam. To było odświeżające i czułem się jak początkujący. Nauczyliśmy się różnych piosenek i zdobyliśmy wiele wiedzy akademickiej”.

Uważa Mohiniyattam za „kompletną sztukę. Lubię ruch, wyrażenia, narracje …”

Hiromi Maruhashi | Zdjęcie: specjalny układ

Oprócz nauczania Mohiniyattam, Hiromi bierze udział w zajęciach jogi w Japonii i współpracuje z rządem nad różnymi programami zdrowotnymi dla seniorów. „Obejmuje to ćwiczenia i dietę. Istnieją sesje mające na celu poprawę ich wzrostu intelektualnego”.

Hiromi działał również w ruchu malajalamskim, Nottam (2005). „Stało się tak z powodu nauczyciela Sathi. Jej mąż został porażony prądem podczas sesji i była zdruzgotana. Byłem wśród tych, którzy znów ją stawili przed kamerą. Zgodziła się w stanie, że zabrałem ją do lokalizacji. Więc zszedłem z Japonii. W końcu dostałem też małą rolę”.

Mówiąc o swojej biegłości w mówieniu, czytaniu i pisaniu malajalamu, Hiromi mówi, że zaczęła uczyć się malajalam podczas studiowania Nangiarkoothu. „Poprawiło się, gdy zacząłem tu przybywać co roku. Jestem nawet powołany do biura imigracyjnego w Japonii w celu pracy w tłumaczeniu. Policja również szukała mojej pomocy”.

Jej związek z Keralą był tak głęboki, że nauczyła się gotować najbardziej tradycyjne potrawy państwa. Napisała także książkę w języku japońskim na temat swojej utwór z Kerali i Indian Art and Culture.