Windhoek, Namibia: Konie Susan de Meyer mają różne skutki dla różnych dzieci. Nadpobudliwe dzieci uczą się być trochę cichsze wokół nich, podczas gdy dzieci niewerbalne są poruszane do komunikowania się i związania z nimi. De Meyer prowadzi program w południowoafrykańskim kraju Namibii, który wykorzystuje moc, ale także łagodność koni, aby pomóc Dzieci z trudnościami w nauce i warunki takie jak ADHD i autyzm.
Każdego poranka w dni powszednie, zakurzony padok De Meyera tuż przed stolicą, Windhoek, jest ożywiony przez grupę ośmiu do 10 dzieci z jednej ze specjalnych szkół, które pomaga. Dzieci jeżdżą po koniach, pielęgnują je, uderzają je i często, mówi De Meyer, porozmawiaj z nimi.
De Meyer dorastał na farmie otoczonej konami i zawsze byli częścią jej życia. Powiedziała, że mają nieocenioną jakość: nie oceniają dzieci, bez względu na to, jak różnią się.
„Koń jest bohaterem w tej całej sytuacji, ponieważ te dzieci nie chcą być w pobliżu wielu ludzi” – powiedział De Meyer.
Program De Meyera, „Uprawnienia przez konia”, jest wspierany przez Namibijską Federację Jeździecką i zdobył w zeszłym roku nagrodę od Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej, ponieważ „podkreśla wspaniałe cechy konia w wyrażaniu wrażliwości i intuicji”.
Terapia konia zostały promowane przez grupy autyzmu i osoby, które pracują z dziećmi z trudnościami w uczeniu się jako pozytywny wpływ. A ogólnie terapia zwierząt okazała się przydatna w wielu przypadkach, takich jak psy, które pomagają weteranom wojskowym w zespołach stresu pourazowego i kotach terapeutycznych, które są zabrane do szpitali i domów opieki.
Niektórzy, którzy przeżyli niszczycielskie pożary na Hawaje 2023, znaleźli ulgę w terapii koni, podczas gdy stracili bliskich.
De Meyer żartuje, że ma „dwa i pół konie”. Należą do nich dwaj Arabianie-biała klacz o imieniu Faranah i brązowy wałach, Lansha-podczas gdy „połowa” jest miniaturowym koniem o nazwie Bonzi, który jest najwyższy dla 5-latka.
De Meyer powiedział, że Arabianie są często najbardziej przydatne w terapii dla dzieci ze względu na ich rozmiar.
„Daje im to samoocenę. Kiedy gładzą konia, terapia zaczyna się, ponieważ jest to bardzo duże zwierzę w porównaniu z ich wzrostem i nie boją się uderzyć konia … a następnie jeździć i powiedzieć koniowi, czego chcą”-powiedziała.
De Meyer pracuje z dziećmi z szeregiem warunków lub niepełnosprawności, w tym autyzmem, zaburzeniem uwagi/nadpobudliwości, zespołem Downa, tych, którzy są niewerbalni lub dotykani, oraz niektórzy urodzeni z zespołem alkoholu płodowego i mają problemy rozwojowe.
Otrzymała zainteresowanie z innych krajów w Afryce i Azji, aby założyć tam podobne programy.
„Zmiany, które widziałem u uczniów, są znaczące” – powiedział Chriszell Louw, nauczyciel w Dagbreek School, który twierdzi, że jest to jedna z dwóch szkół rządowych w Namibii dla dzieci niepełnosprawnych intelektualnych. „Mamy ucznia, który lubi dużo rozmawiać. Kiedy tu przyjeżdżamy, wie, że musi milczeć. Siedzi na jej miejscu”.
„Niektórzy z nich widzą, że są bardziej otwarci, są szczęśliwi. Niektóre z nich byli bardzo przestraszeni, gdy zaczęli od jazdy konnej, ale teraz są bardzo podekscytowani. Kiedy usłyszą, że jedziemy do koni, są bardzo podekscytowani i po prostu chcą iść sami” – powiedział Louw.
De Meyer powiedziała, że jej program pomaga w umiejętnościach motorycznych, umiejętnościom obrotowym, wzmacnianiu mięśni, koordynacji, równowagi i postawie, wszystkie ważne dla dzieci, które starają się usiąść przy biurku w szkole i uczyć się.
Jednym prostym ćwiczeniem de Meyer ma dzieci podczas jazdy, jest puszczenie wodze i rozciągnięcie ramion prosto i po bokach, używając tylko tułowia i dolnego ciała, aby zrównoważyć, gdy pan młody prowadzi konia wokół padoku.
Niektóre dzieci wybuchają uśmiechami, kiedy puszczają i wyglądają, jakby rosły.
„Dokonujemy tego świata dla tych dzieci” – powiedział De Meyer.
