Nuno Espirito Santo powinien zdobyć nagrodę Premier League Manager of the Year … ale tylko wtedy, gdy może zatrzymać Forest Fizzling Nottingham, pisze Matt Barlow

Nuno Espirito Santo powinien wygrać Premier LeagueNagroda menedżera roku, jeśli uda mu się ukończyć skok z 17 do pierwszej piątki w ciągu roku i weźmie Nottingham Forest Wróć do elity Europy.

Możesz zrobić bardzo dobry przypadek ARNE SLOT w swoim debiutanckim sezonie o Liverpool lub dla Eddie HoweZakończenie długiego oczekiwania Newcastle na trofeum i na dobrej drodze do Liga Mistrzów powrót.

Być może dla Unai Emery lub Oliver Glasner, jeśli zakończą dalsze postępy Puchar FA wygrać. Wchodząc w półfinały w ten weekend, Nuno też jest w tej rozmowie.

W transformacji lasu jest tyle do podziwiania. Piękna równowaga dla zespołu z defensywnymi skałami i tempem elektrycznym. Włowa energia miasta, zwolniona z lat cierpienia.

Rok temu walczyli z detagacją spadkowymi i obawiali się odliczeń punktowych. Teraz era wystawnych nadmiernych wydatków jest zaprezentowana jako wzór dla promowanych klubów. Rzeczywiście dziwne.

Potem jest odrzucający łuk Nuno Tottenham zwolnił go po czterech miesiącach i ośmiu zwycięstwach w 17 meczach. O ile wyniki, to jego surowa futbol i milcząca osobowość sprawiła, że ​​Nuno był tak źle pasujący do klubu, który lubi jego swagger.

Nuno Espirito Santo (na zdjęciu powyżej) przekształcił fortunę w Nottingham Forest po przybyciu na teren miasta

Forest zszokował świat, montując ofertę zakwalifikowania się do Ligi Mistrzów w tym terminie

Wszystko to wydaje się istotne, gdy kluby znów zderzają się w poniedziałek wieczorem. Jeden rozkoszuje się swoim najbardziej udanym sezonem od dziesięcioleci, a drugi uwięziony w innym kryzysie egzystencjalnym. Czego tak naprawdę chcą? Sukces, powiedzą ci. Nie wszyscy? A co i tak jest sukces?

W przypadku Forestu miało to na celu poradzić sobie z elitarnymi przeciwnikami bez strachu i grzechotanie jednych z najlepszych drużyn w kraju-i których zależy, czy szkody zostaną wyrządzone na kontrataku z 30-procentowym posiadaniem.

Aby wziąć udział w kwalifikacji do Ligi Mistrzów, trofeum, które wygrali dwa razy w swojej stawce jako Puchar Europy, lub podnieść Puchar Anglii po raz pierwszy od 1959 r., Są miarą fanów sukcesu w sierpniu.

Spurs podchodzą do debaty z innego punktu, spędzając wszystkie ostatnie 75 lat w najwyższym locie. Nie pracowali na wygnaniu ani nie zanurzali się w trzecim poziomie jak las.

Nazwij to arystokratyczną arogancją, jeśli chcesz. Lub uprawnienie bogatych. Jako jeden z najbogatszych klubów na świecie spodziewają się rzucić wyzwanie dla wielkich nagród, mimo że wygrały tylko trzy od 40 lat. I chcą to zrobić z Flair, ponieważ tak właśnie było. Czasami romans ustępuje miejsca pilnemu materializmowi, zasadom odłożonym na półkę w celu tolerowania mianowania George’a Grahama lub Jose Mourinho.

Graham wprowadził do Pucharu Ligi. Podobnie Juande Ramos. Mourinho dotarł do finału Pucharu Ligi tylko po to, aby zostać zwolniony niecały tydzień przed meczem.

Żaden z nich nie został naprawdę przyjęty. Graham, który był odpowiedzialny, kiedy po raz pierwszy zgłosiłem się do klubu, nigdy nie mógł zrównoważyć swojej dziedzictwa arsenału. Zaprowadził Spurs do półfinału Pucharu Anglii przeciwko ich rywalom z północnego Londynu, kiedy stał się pierwszym zwolnieniem Daniela Levy’ego.

Glenn Hoddle wszedł i stracił pół -Arsenal, i tak rozpoczęła się spirala szaleństwa. Zatrudnienia i ostrzeżenia. Menedżerowie różnie potępiani jako zbyt taktyczne lub nie taktyczne. Zbyt odległy, oderwany lub zbyt zaangażowany i emocjonalny.

Ange Postecoglou w tym sezonie podlegała ogromnej krytyce, ale Australijczyk nadal ma szansę poprowadzić Spurs do Silverware w tym terminie

Forest spadł na szóste miejsce w Premier League po porażce z tyłu

Żaden z nich nie jest w stanie uścisnąć czegoś, co mogliby przekazać jako sukces. Nawet pięć wyjątkowych lat pod Mauricio Pochettino podsycane celami Harry’ego Kane’a. A teraz Ange Postecoglou walczy o swoją pracę.

Te wspaniałe tygodnie jesieni 2023 r. Rozwijały się w najgorszy sezon Tottenhamu w erze Premier League. Ci, którzy śpiewali imię Postecoglou, stracili wiarę i większość chce go wychodzić, mimo że podejrzewają, że źródło problemu leży gdzie indziej.

A jednak w Football World of Fine Lines wszystko może nadal odwrócić się do góry nogami dla tych dwóch trenerów przed zakończeniem sezonu. Las zniknął, pochłonięty goniącą paczkę. Marzenie Ligi Mistrzów wisi w równowadze i naprawdę mogliby zrobić z pokonaniem Spurs, którzy pomimo wszystkich swoich problemów są kusząco bliskie zdobycia ligi Europy.

Bodo/Glimt, Athletic Bilbao i Manchester United będą mieli inne pomysły, ale jakie to było rozwasne odwrócenie fortuny, gdyby Forest nie złożył nic, a Spurs skończył z dużym trofeum i miejscem w Lidze Mistrzów w następnym sezonie po tak śmierdzącej kampanii.

Nikt nie będzie głosował na Postecoglou jako menedżera roku. W rzeczywistości nie ma gwarancji, że wygrana w Lidze Europejskiej oszczędzi mu worek.

Pięć rzeczy, których nauczyliśmy się w tym tygodniu

1. Tony Bloom i Matthew Benham nie wykazują śladu zakończenia osobistej waśni. Bloom zmieszał się z fanami Brighton w pobliskim pubie i w sobotę obserwował z The Away End. Zawsze skręca sala konferencyjna Brentford, mimo że samotne Benham pozostaje ukryte w swoim prywatnym pudełku. Bloom musiał się jednak przekonać, gdy wokół niego fani wycelowali refren: „Nie wiesz, co robisz” u jego głównego trenera Fabiana Hurzelera.

2. Kluby Premier League jostują się za 19-letniego Tylera Dolnego, zwabionego przez swoją młodą obietnicę pomimo wyceny Southampton wynoszącej 100 milionów funtów, ale nie mogę nie myśleć, że osoby z pieniędzmi na wyprzedzenie byłoby lepiej, aby krążyć dla konsekwentnie genialnego i sprawdzonego talentu Jarroda Bowen z West Ham lub Bryan Mbeumo z Brentford.

Kluby Premier League jostują się za 19-letniego Tylera Dolbling, zwabione przez swoją młodą obietnicę pomimo wyceny Southampton wynoszącej 100 milionów funtów

Dziewięć bramek strzelito w dodatkowo trzech krawatach europejskich w czwartek – pięć w Man Utd

3. Dziewięć bramek strzelito w czwartek w trzech europejskich więzi. Pięć w Manchester United, dwa w Lazio i dwa w Rapid Vienna. Terminowe przypomnienie o wartości kolejnych 30 minut faktycznej piłki nożnej i emocji, które może dostarczyć, pomimo tego, co wydaje się być kampanią prowadzoną przez BBC, aby wysłać remisowane kubki prosto do kar za dodatkowy dramat telewizyjny.

4. Michael Cheek z Bromley strzelił 22. bramkę w sezonie drugiego ligi w Wielki Piątek. W wieku 33 lat jest najlepszym strzelcem w EFL w swoim pierwszym sezonie w zawodach. Cheek pracował w niepełnym wymiarze godzin w kawiarni, wyruszając na szlak bramkowy ze Stanway Rovers i Marks Tey w Essex Senior League. Ma 127 bramek w ciągu sześciu lat w Bromley.

5. Rozumiem, że Antonio Conte jest zgodny ze swoimi starymi sztuczkami. Jego drużyna Napoli pojedynków z jego byłym klubem Inter Milan o tytuł Serie A, gdy rzuca zagrożenia, które może opuścić, jeśli nie jest poparty na rynku transferowym. „Nie jestem głupi, nie widzę zasobów, aby to zrobić” – powiedział Conte. Niektóre rzeczy nigdy się nie zmieni, parafrazując jego rozstanie w Tottenham.