Sekretarz stanu USA Marco Rubio zagraża Wenezueli „agresywną akcją”, jeśli atakuje Gujanę
Sekretarz stanu USA Marco Rubio wydał w czwartek ostrzeżenie dla Wenezueli, ostrzegając przed wszelkimi agresywnymi działaniami w kierunku bogatego w ropę sąsiada, Gujany. Przemawiając w Georgetown, Rubio wyjaśnił, że Stany Zjednoczone nie będą się utrzymywać, gdyby Wenezuela próbowała przejąć sporny, bogaty w ropę region Essequibo.
„Mam teraz pełną pewność siebie, mówiąc to teraz jako Sekretarz Stanu – będą konsekwencje dla przygód. Istnieją konsekwencje dla agresywnych działań” – oświadczył Rubio na wspólnej konferencji prasowej.
Zapytany o potencjalną reakcję USA na atak na projekty ropy naftowej ExxonMobil w Gujanie, Rubio nie potwierdził wyraźnie interwencji wojskowej, ale przekazał tępe przesłanie: „To byłby bardzo zły dzień – dla nich bardzo zły tydzień”.
Dodał: „Mamy dużą marynarkę wojenną i może się zbliżać prawie wszędzie”.
Komentarze przyciągnęły gniewną odpowiedź Prezydenta Wenezueli i lewicowego przywódcę Nicolasa Maduro, który nazwał Rubio „imbecylem” i odrzucił wszelkie zakłócenia zagraniczne.
„Nikt nie zagraża Wenezueli” – powiedział Maduro.
Pakt bezpieczeństwa i rosnące napięcia
Podczas wizyty w Gujanie Rubio podpisał umowę o wzmocnieniu współpracy bezpieczeństwa między dwoma krajami, koncentrując się na dzieleniu wywiadowczym. Nadchodzi wiele lat po Gujanie, a Stany Zjednoczone zgodziły się na wspólne patrole morskie.
Prezydent Gujany Irfaan Ali z zadowoleniem przyjął stanowisko Waszyngtonu, nazywając roszczenie Wenezueli do Essequibo „nielegalnym”. Wyraził satysfakcję z amerykańskiego zobowiązania do ochrony integralności terytorialnej Gujany.
Wenezuelski minister spraw zagranicznych Yvan Gil odpowiedział za pośrednictwem Telegramu, stwierdzając, że Wenezuela nie „szuka konfliktów, ale nie pozwolimy zagraniczne interesy na próbę przepisania rzeczywistości o naszym esequibo”. Powiedział.
„Wyciągnij nosy z tego sporu!”
Tymczasem Mauricio Claver-Carone, amerykański specjalny wysłannik Ameryki Łacińskiej, zasugerował, że Waszyngton przewiduje przyszłe „wiążące” relacje bezpieczeństwa z Gujaną-podobne do tego, jak siły amerykańskie chronią państwa Zatoki Perskiej przed większymi zagrożeniami regionalnymi.
Długoletni spór graniczny między Wenezuelą i Gujaną sięga wieków. Podczas gdy Gujana stwierdził, że orzeczenie arbitrażowe z 1899 r. Ustalało sprawę, Wenezuela nalegała, aby rzeka Essequibo powinna służyć jako naturalna granica – roszczenie zakorzenione na mapach z 1777 r.
Stawki dramatycznie wzrosły, odkąd ExxonMobil odkrył ogromne rezerwy ropy na morzu w 2015 r. Oczekuje się, że produkcja Gujany osiągnie 1,3 miliona baryłek dziennie do końca dekady – obdarzając obecną produkcję Wenezueli.
Tymczasem polityka USA wobec Wenezueli była coraz bardziej agresywna. Pod presją antykomunistycznych latynoskich prawodawców, Waszyngton zaostrzył sankcje wobec rządu Maduro, w tym odwołania zwolnienia Chevrona do działania w tym kraju.
Rubio odwiedził później Surinam, inny szybko rozwijający się producent ropy, dodatkowo podkreślający strategiczne zainteresowanie USA w regionie.
